Quantcast
Channel: amazons day
Viewing all 539 articles
Browse latest View live

«Κακές λέξεις από Σ...'Οπως Συνεταιρισμοί»

$
0
0
 Καθυστερημένα και την τελευταία στιγμή, αλλά μόλις τώρα ήρθε με e-mail.
Όσοι είστε κοντά μπορείτε να περάσετε.

Εκδήλωση-Συζήτηση την Παρασκευή 24/01 στις 18.30 στο αμφιθέατρο Άλκης Αργυριάδης στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Συλλογική δράση για τις ανάγκες του σήμερα, δρόμος για τις ανάγκες του αύριο

 Η "κοινωνική οικονομία"έχει πολλές αναγνώσεις και πρακτικές. Ας επιχειρήσουμε μια προσέγγισή της με επίκεντρο τα συνεργατικά εγχειρήματα, ως μια συλλογική δράση που ανοίγεται στην κοινωνία, αντιμετωπίζει τις ανάγκες του σήμερα, ενώ κυρίως  αμφισβητεί, διεκδικεί και ανοίγει νέους δρόμους για την οικονομία των αναγκών του αύριο.
Η Αλληλεγγύη για όλους σας προσκαλεί σε μια συζήτηση με τους Πέτρο Λινάρδο Ρυλμόν, οικονομολόγο και τους Τάκη Νικολόπουλο - Δημήτρη Καπογιάννη, καθηγητές στο ΤΕΙ Μεσολογγίου - συγγραφείς του βιβλίου "Εισαγωγή στην Κοινωνική και Αλληλέγγυα οικονομία"έκδοση 1 και 2.

 Μετά τη συζήτηση θα ακολουθήσει "συνεργατική"οινοποσία και φαγοποσία και θα έχουμε την ευκαιρία να γνωριστούμε και να συζητήσουμε με μέλη συνεργατικών εγχειρημάτων που ήδη λειτουργούν καθώς και με νέες πρωτοβουλίες που ξεκινούν.

Η οινοποσία στο φουαγιέ!





Σύμφυτο ή Μανδραγόρας;

$
0
0

Σύμφυτο λεπτομέρεια
Κάθε φορά που αναρτούμε πληροφορίες σχετικές με φυτά, θα έχετε προσέξει πως στο τέλος επαναλαμβάνουμε πάντα αυτό:Οι πληροφορίες που παρέχονται εδώ είναι μόνο για ενημερωτικούς λόγους. Δεν είναι ασφαλές  να συλλέγουμε από τη φύση φυτά που γνωρίζουμε μόνο από εικόνες, κ.τ.λ.
Πολλοί μπορεί να πιστεύουν πως το αναφέρουμε απλά για την αποποίηση των ευθυνών, μιας και είναι κάπως σαν υποχρεωτικό για κάθε σχετικό δημοσίευμα, και το αναρτούν ακόμη και οι μεγάλες εταιρείες που εμπορεύονται  βότανα και συμπληρώματα. Και όμως όχι. Ο λόγος που το επαναλαμβάνουμε δεν είναι τυπικός, είναι και ουσιαστικός. Διαβάστε παρακάτω το γιατί.

Είναι τέλη Οκτώβρη, και με επισκέπτεται μια θεία που εκτιμά πολύ τη φύση, μαζί με τα κεράσματα από την τελευταία της εξόρμηση στα Ακαρνάνια  Όρη. Έχει παιδιά και μπόλικα ανίψια, αλλά  με λίγα άτομα μοιράζεται  την τρέλα της να φυτεύει, να φυτεύει παντού δέντρα και λαχανικά και να συλλέγει ότι της κάνει εντύπωση μέσα στα δάση. Έφτασε στο σπίτι  μου αργά το απόγευμα, φορτωμένη με δυο μεγάλες σακούλες και εξουθενωμένη από το ταξίδι. Κάθησε στον καναπέ αφήνοντας έξω τις τσάντες της που  ήταν μούσκεμα από τη βροχή,πήρε ανάσα, και άρχισε να μου περιγράφει τις εμπειρίες από την τελευταία της εξόρμηση. Της είχα ζητήσει από το καλοκαίρι ρίγανη θυμάρι και τσουκνίδες, αλλά ο καιρός ήταν πολύ βροχερός εκείνο το Σαββατοκύριακο και ακατάλληλος για να συλλέξει κανείς  βότανα.

Μανδραγόρας από την Σχοινούσσα
Τα καλούδια που έφερε όμως ήταν πολλά. Η μια σακούλα ήταν γεμάτη μέχρι επάνω  με τσουκνίδες, και η άλλη με σαλιγκάρια και διάφορα χόρτα. Φυσικά δεν ήταν όλα για μένα.
Μόλις ξεκουράστηκε λίγο, μετά την περιγραφή της  λαχτάρας που τράβηξε επάνω στα απότομες πλαγιές (γλίστρησε πολλές φορές στην λάσπη στην προσπάθειά της να συλλέξει  χόρτα),άρχισε να μετράει τα σαλιγκάρια(τα σαλιγκάρια για την οικογένειά μας είναι ακριβοθώρητος μεζές και τα μοιράζουμε μετρώντας τα, για να είμαστε δίκαιοι).
Χωρίζουμε λοιπόν τα σαλιγκάρια, κρατάει λίγες από τις τσουκνίδες για τον εαυτό της, και φτάνει η ώρα των χόρτων. Είναι λιγοστά, τα περισσότερα για βράσιμο, γιατί  ο καιρός  μέχρι τότε ήταν ξηρός και ζεστός και δεν είχαν  φυτρώσει ακόμη για τα καλά. Αλλά έχει συλλέξει άγριο καπνό!και δυο άλλα είδη που δεν  γνωρίζει ακριβώς τι είναι, και τα έχει φυλάξει μόνα τους σε μια σακούλα.
Μου λέει "πάρτα εσύ που ξέρεις".
Το ένα πίστευε πως ήταν άγρια ρόκα και τελικά ήταν, ενώ τα άλλα της ήταν άγνωστα.
Τα φυτά είναι αυτά που βλέπετε στην δεύτερη εικόνα επάνω στην μπλε σακούλα.
Τους έριξα μια  βιαστική ματιά, δεν μπόρεσα να αναγνωρίσω τι είναι γιατί ήταν μέσα στη λάσπη, και συνεχίσαμε την κουβέντα μας. Μετά από λίγες ώρες κι αφού η θεία είχε πια φύγει, τα ανοίγω και τα κοιτώ πιο προσεκτικά, αμφιβάλλοντας και πάλι για το τι είδος ακριβώς είναι.
Οι υποθέσεις μου ήταν 85% μανδραγόρας, και 15% σύμφυτο. Θα μπορούσε να είναι νεαρά σύμφυτα που δεν έχουν πάρει ακόμη μπόι, και τα φύλλα  να έχουν χάσει το μαλακό χνούδι που συνήθως φέρουν από την καταρρακτώδη βροχή και το τύλιγμα, αλλά, σε κάθε περίπτωση, δεν πρόκειται για φυτά που τα κάνεις σαλάτα !
Symphytum officinale σε πλήρη ανάπτυξη
Τα φυτά τα είχε αφαιρέσει με μαχαίρι, και δεν υπήρχαν οι ρίζες όπου θα βοηθούσαν περισσότερο στην αναγνώριση. Κατέφυγα στο ίντερνετ και στην αναζήτηση εικόνων, ελπίζοντας να είναι κάποιο είδος σύμφυτου γιατί δεν ήθελα να πιστέψω πως βρήκε μαζεμένους  τόσους μανδραγόρες, και τους έκοψε χωρίς δεύτερη σκέψη....Από εκεί επέλεξα  κάποιες φωτογραφίες που αναδεικνύουν τις διαφορές που υπάρχουν ανάμεσα στα ίδια φυτά και που μπορούν να μπερδέψουν τους ερασιτέχνες.

Εδώ βλέπουμε κάποια είδη μανδραγόρα, με αρκετά μεγάλες διαφορές στη μορφολογία τους.

Κύθυρα

Mandragora officinarum 
Κρήτη
www.west-crete.com/flowers/mandragora_officinarum.htm‎

Μανδραγόρας 
Μανδραγόρας από τα Κύθηρα
και οι χαρακτηριστικές ρίζες του φυτού
Η ομοιότητα με το είδος που είχα στα χέρια μου όπως βλέπετε στις δυο τελευταίες φωτογραφίες είναι μεγάλη. Και όπως  ίσως θα έχετε καταλάβει, αποφάσισα πως θα ήταν ριψοκίνδυνο να χρησιμοποιήσω τα φυτά ή ακόμη και να κρατήσω* και τελικά τα φύτεψα! Μετά από λίγες ημέρες είχαν μαραθεί, σε αντίθεση με τα φυτά της ρόκας που τα πήγαν μια χαρά στη γλάστρα. Και μετάνιωσα που δεν κράτησα έστω και ένα για να το αποξηράνω.
Αλλά ας δούμε λίγα περισσότερα  για το σύμφυτο.
Γράφει ο Σάκης Κουβάτσος στα Χανιώτικα νέα
Το Σύμφυτο το συναντούμε και με τις ονομασίες στεκούλι, χονδρούτσικο, πηκτή.
 Η λατινική του ονομασία είναι Symphytum officinale (Σύμφυτο το φαρμακευτικό)
 Είναι  αυτοφυές  φυτό ιθαγενές της Ευρώπης αλλά έχει  εγκλιματισθεί σε όλες τις εύκρατες περιοχές του κόσμου. Ευδοκιμεί στα  υγρά μέρη, σε φράχτες και στις άκρες των δρόμων.
Είναι πολυετές φυτό και φτάνει σε ύψος το ένα μέτρο. Τα φύλλα  του είναι  χνουδωτά και τα άνθη του ροζ ή μωβ,σπανιότερα λευκά,  και μοιάζουν με καμπανούλες.
Χρησιμοποιούμενα μέρη: κυρίως η ρίζα  και τα φύλλα.
Η ρίζα του έπειτα από χρόνια  γίνεται σκούρα καφέ έως μαύρη εξωτερικά, υποκίτρινη εσωτερικά και είναι κολλώδης.
Ιδιότητες:Είναι βότανο αντιφλεγμονώδες στυπτικό και μαλακτικό, επουλωτικό, και αποχρεμπτικό.Το ενδιαφέρον στο σύμφυτο βρίσκεται στην μεγάλη περιεκτικότητά του σε  αλλαντοΐνη,ουσία που ενθαρρύνει  και διεγείρει το σχηματισμό  των οστών, των χόνδρων και των μυϊκών κυττάρων.

Με λευκά άνθη

Παλιά στην Αγγλία ονόμαζαν το φυτό “knitbone” που σημαίνει «δένει κόκαλα» εξ αιτίας της παραδοσιακής χρήσης του για τη θεραπεία των καταγμάτων.
Όταν τοποθετείται το συνθλιμμένο βότανο πάνω στο πάσχον άκρο, η αλλαντοΐνη απορροφάται από το δέρμα και επιταχύνει την επούλωση.
Το σύμφυτο περιέχει κι άλλα χρήσιμα στην φαρμακευτική συστατικά  όπως γλίσχρασμα, κόμμι, τανίνες, αλκαλοειδή, ρητίνες και πτητικά έλαια.
Ανθισμένη ρώσικη  ποικιλία σύμφυτου
Το φυτό το συνιστούσαν στο παρελθόν για την  «αποκατάσταση της παρθενίας».
Το μπάνιο με σύμφυτο ήταν δημοφιλές μέσο για την επισκευή του υμένα  πριν τον γάμο!!
 Έτσι τουλάχιστον αναφέρεται στον Πλήρη Οδηγό Φαρμακευτικών Βοτάνων της Πηνελόπης Οντί.
 Περισσότερα εδώ:http://www.herb.gr/index.php/news/cat/herbs/post/Symphytum
Παρά τις χάρες του, το φυτό δεν εκτιμάτε θετικά από όλους τους σύγχρονους βοτανολόγους, γιατί οι παρενέργειές του είναι έντονες.
Αν και έχει εντυπωσιακές επουλωτικές ιδιότητες  ειδικά για τα εσωτερικά έλκη και τις αιμορραγίες, και έχει χρησιμοποιηθεί για πολλούς αιώνες, τα τελευταία χρόνια λόγω της περιεκτικότητας του σε ηπατοτοξικά αλκαλοειδή ( όπως οι νεώτερες έρευνες έδειξαν )έχει αντικατασταθεί στην θεραπευτική με άλλα λιγότερα επικίνδυνα φυτά.
Περισσότερα για τη δράση και την τοξικότητα του βοτάνου.
Αντενδείξεις και παρενέργειες εδώ:
comfrey (Symphytum officinale)
http://www.medicinenet.com/comfrey_symphytum_officinale-topical/article.htm
Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις φυτοχημικές ενώσεις του σύμφυτου στο USDA 
http://www.ars-grin.gov/duke
Φυτά δηλητηριώδη για την Κτηνοτροφία 
http://www.ansci.cornell.edu/plants/medicinal/comf.html


Symphytum caucasicum Curtis
Ένα καλλωπιστικό είδος από τον Καύκασο.
Υπάρχουν πολλά είδη σύμφυτου, αλλά να αναφέρουμε ότι εκτός από το άγριο ​(Symphytum officinale) υπάρχει και το καλλιεργούμενο το Symphytum uplandica x. ( Το "x"σημαίνει ότι είναι ένα υβρίδιο). Διαφέρει από το άγριο στην ανάπτυξη αλλά και την τοξικότητα. Το άγριο σύμφυτο και ειδικά οι πολυετείς ρίζες του είναι πολύ τοξικές αλλά το είδος του κήπου του οποίου οι σπόροι πωλούνται στα καταστήματα και συνήθως καταναλώνεται σαν τσάι, θεωρείται ασφαλές σε πολλές χώρες. Όμως υπάρχει μεγάλη σύγχυση ακόμη και από τους πωλητές των σπόρων. 
Είναι βότανο δημοφιλές στις Βόρειες χώρες, και τα τελευταία χρόνια έχει αναγνωριστεί για την χρησιμότητά του στις οργανικές καλλιέργειες.
Περισσότερα για την χρήση του στην κηπουρική εδώ:
http://en.wikipedia.org/wiki/Comfrey
* Ο μανδραγόρας είναι φυτό επιβαρυμένο με πολλές δεισιδαιμονίες σε όλο τον κόσμο. Και όχι άδικα. Νωπή  ή αποξηραμένη, η ρίζα περιέχει εξαιρετικά δηλητηριώδη αλκαλοειδή.
Συχνά γινόταν  φυλαχτά για να φέρει καλή τύχη, να θεραπεύσει τη στειρότητα, κ.λ.π,αλλά κυρίως χρησιμοποιήθηκε για την χειραγώγηση των ανθρώπων μέσω μαγικών υποτίθεται πρακτικών.
Διαβάστε περισσότερα:http://en.wikipedia.org/wiki/Mandragora_officinarum
Οι σκέψεις σας είναι ευπρόσδεκτες.
Γράψτε μας τη γνώμη σας για τα φυτά που αναφέρονται αν θέλετε.

Εικόνες και πηγές:
west-crete.com
http://en.wikipedia.org/wiki/Symphytum_officinale

Το εγχείρημα agrotopia.gr

$
0
0
Χωρίς Μεσάζοντες

Τι είναι το AGROtopia;
Το AGROtopia είναι μια ηλεκτρονική πλατφόρμα που προωθεί την απευθείας πώληση αγροτικών προϊόντων από τον παραγωγό στον καταναλωτή δημιουργώντας έτσι άμεσο όφελος και για τους δύο.
Στην Ελλάδα των μνημονίων και της κρίσης υπάρχουν χιλιάδες συνάνθρωποι μας που δεν έχουν χρήματα ούτε για να καλύψουν τις βασικές διατροφικές τους ανάγκες. Παρόλα αυτά υπάρχουν έμποροι – κοινώς μεσάζοντες – (*)οι οποίοι εδώ και δεκαετίες εκμεταλλεύονται τους παραγωγούς και κερδοσκοπούν σε βάρος της ελληνικής κοινωνίας.
Με αφορμή τα παραπάνω θεωρούμε ότι έχει φτάσει η ώρα τέτοια φαινόμενα να εξαλειφθούν. Αυτό μπορεί να επέλθει μόνο με την ενεργή συμμετοχή του καθένα και της καθεμιάς μας. Πρέπει μέσα από την καθημερινή μας δραστηριοποίηση να σταματήσουμε κάθε τι που όλα αυτά τα χρόνια λειτουργούσε σε βάρος των ζωών μας.
Να παλέψουμε να μην βρεθεί κανένας συνάνθρωπος μας εκτεθειμένος και ανυπεράσπιστος απέναντι στην κρίση.
Hπροσπάθεια αυτή εφορμάται από τα εκατοντάδες εγχειρήματα αλληλεγγύης που έχουν αναπτυχθεί τα τελευταία χρόνια από άκρη σε άκρη της Ελλάδας, έχει ως βάση της την προσφορά του καθενός και της καθεμιάς μας και είναι μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα.

Ηιστοσελίδα αυτή αποτελεί το τεχνικό μέσο για την επίτευξη του τελικού στόχου που είναι η εξάλειψη των μεσαζόντων. Η ηλεκτρονική πλατφόρμα AGROtopia δίνει την δυνατότητα στους καταναλωτές να εγγραφούν και να παραγγείλουν προϊόντα, στις ομάδες να οργανώσουν μια διάθεση προϊόντος, στους παραγωγούς να εκδηλώσουν ενδιαφέρον για την πώληση των γεωργικών τους προϊόντων.

Ενθαρρύνουμε κάθε ομάδα πολιτών, συνέλευση γειτονιάς ή εθελοντική ομάδα που θέλει να διοργανώσει διάθεση αγροτικών προϊόντων να επικοινωνήσει μαζί μας.
http://agrotopia.gr/

Το κίνημα χωρίς μεσάζοντες  τον τελευταίο καιρό βρίσκεται υπό διωγμόν. .παρά την απήχηση που γνωρίζουν οι σχετικές διοργανώσεις. Τα επεισόδια πολλά γι'αυτό είναι καλύτερα να κάνουμε ένα ειδικό αφιέρωμα.
Να κλείσουμε εδώ θυμίζοντας πως η πρωτοβουλία που ξεκίνησε σαν "κίνημα της πατάτας"έφτασε  πριν λίγους μήνες να γίνει πρωτοσέλιδο στους New York Times.
Διαβάστε το άρθρο. Έχει αναφορές στους αριθμούς  των ατόμων που εθελοντικά υποστηρίζουν τις δράσεις, αλλά και την καχυποψία που προκάλεσε η ανιδιοτελής προσφορά στα χρόνια της κρίσης!!
After crisis Greeks work to promote "social" economy
http://www.nytimes.com/2014/01/29/world/europe/after-crisis-greeks-work-to-promote-social-economy.html?_r=0

(*)΄Μια ένσταση για την ταύτιση έμπορος=μεσάζοντας την έχουμε,αλλά καλύτερα να την σχολιάσουμε στην ιστοσελίδα τους.



Η Διαβούλευση για την Κοινωνική Επιχειρηματικότητα

$
0
0

Αθήνα Φεβρουάριος 2013 
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ 28 Φεβρουαρίου 2013
Διαβούλευση για το Στρατηγικό Σχέδιο για την Κοινωνική Επιχειρηματικότητα
Το Στρατηγικό Σχέδιο για την ανάπτυξη του τομέα της Κοινωνικής Επιχειρηματικότητας, έχει αναρτηθεί προς δημόσια διαβούλευση. Ήταν ανοιχτή σε παρατηρήσεις έως τις 15 Μαρτίου 2013, 17:00.
 Σχόλιο
Διαβάστε τις παρατηρήσεις που έγιναν από τους ανθρώπους που ασχολούνται με το "ζήτημα"της Κοινωνικής Οικονομίας.

Δημόσια Διαβούλευση
1. Στη σελίδα 20 αναφέρεται ότι "στα υποψήφια εταιρικά σχήματα θα συμμετέχουν κατ'ελάχιστο ένας τοπικός φορέας με δημόσιο χαρακτήρα". Στους περιφερειακούς μηχανισμούς στήριξης θα πρέπει να αναφέρεται ρητά η συμμετοχή των ΟΤΑ ή άλλων Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου, η
οποία θα πρέπει να είναι θεσμικά κατοχυρωμένη ώστε ο ΟΤΑ ή το ΝΠΔΔ να μπορεί να είναι ο συντονιστής.
2. Στη σελίδα 24 για τις Αναπτυξιακές Συμπράξεις αναφέρεται ότι "Οι Αναπτυξιακές Συμπράξεις, εφόσον συνεχίσουν τη λειτουργία τους... δικτυώσεις μεμονωμένων φορέων". Τα έσοδα που θα
έχει μια Κοιν.Σ.Επ. από παροχή υπηρεσιών αναμένεται να είναι ελάχιστα δεδομένου ότι οι περισσότερες Κοιν.Σ.Επ. στην αρχή της λειτουργίας τους δεν διαθέτουν τους απαραίτητους πόρους ούτε για τα λειτουργικά τους έξοδα, πολύ περισσότερο για να καταβάλλουν χρήματα σε Αναπτυξιακές Συμπράξεις. Οι τελευταίες, εφόσον δεν έχουν έσοδα από άλλες πηγές (θα μπορούσαν να έχουν έσοδα από την υποχρεωτική εισφορά των ΟΤΑ εφόσον συμμετέχουν),αναμένεται να σταματήσουν να λειτουργούν. Επίσης, οι συμπράξεις αυτές δεν θα πρέπει να αλλάξουν μορφή και θα πρέπει να παραμείνουν ως Αστικές Μη Κερδοσκοπικές Εταιρείες, για να είναι ευέλικτες και να μην τους επιβάλλεται η φορολογία που ψηφίστηκε με την κατάργηση των φορολογικών ελαφρύνσεων (άρθρο 10 παρ. 3 Ν.4019/2011).
3. Σε ότι αφορά την επιχορήγηση των αρχικών επιχειρησιακών σχεδίων (Δράση 8, σελίδα 34) αναφέρεται ότι "για τη λήψη της ενίσχυσης απαιτείται η προσκόμιση ισόποσης εγγυητικής επιστολής μέχρι την υλοποίηση του δείκτη φυσικού αντικειμένου..."Εφόσον δυνητικοί δικαιούχοι είναι όλα τα φυσικά πρόσωπα που απαρτίζουν την αρχική εταιρική σύνθεση της Κοιν.Σ.Επ. και έχουν την
ιδιότητα του εργαζόμενου σε αυτή, δηλαδή τα μέλη-εργαζόμενοι τα οποία στην πλειοψηφία τους είναι νέοι,άνεργοι, ανήκουν σε ευάλωτες ομάδες και χωρίς αρχικό κεφάλαιο σε μια τόσο δυσμενή οικονομική συγκυρία, είναι πρακτικά ανέφικτο να μπορέσουν να εξασφαλίσουν την
έκδοση εγγυητικών επιστολών ώστε να επιχορηγηθεί το αρχικό επιχειρησιακό τους σχέδιο.
By Γιώργος Ανθούλης on 14/3/2013 9:06 πμ

Στη σελίδα 29 αναφέρεται ότι "για τις υπηρεσίες συμβουλευτικής που θα παρέχονται από ιδιώτες συμβούλους θα χορηγείται voucher ..."Εφόσον το επιχειρηματικό σχέδιο της Κοιν.Σ.Επ. θα έχει ήδη αξιολογηθεί θετικά, θα πρέπει το voucher (επιταγή) να χορηγείται έγκαιρα ή σε δύο φάσεις, μια
αρχικά και μια κατά την ολοκλήρωση της παροχής υπηρεσιών από τον ιδιώτη σύμβουλο, προκειμένου να επισπευθούν οι διαδικασίες, και να μπορέσει η Κοιν.Σ.Επ. να υλοποιήσει όσο το δυνατόν πιο σύντομα το επιχειρησιακό της σχέδιο.
By Γιώργος Ανθούλης on 14/3/2013 9:15 πμ

Δημόσια Διαβούλευση
Η προσθήκη, με σαφείς αναφορές στο στρατηγικό σχέδιο (*σελ. 8,9, 13,15,16,17,18,19), ότι θα περιλαμβάνονται στις διακρατικές συνεργασίες φορείς και ειδικοί σύμβουλοι και των κοινωνικών συνεταιριστικών επιχειρήσεων, και όχι αποκλειστικά και μόνο των κοινωνικών επιχειρήσεων, θα
συμβάλλει στην επιτυχή περάτωση του στρατηγικού σχεδίου για την Κοινωνική Οικονομία στην χώρα μας. Επίσης, πέρα από την πρόνοια για επαγγελματική κατάρτιση και παροχή εκπαίδευσης σχετικά με την ανάπτυξη επιχειρηματικών δεξιοτήτων, προτείνουμε τη σαφή αναφορά στη
συνεταιριστική εκπαίδευση, μιας και πρόκειται για εκπαίδευση νευραλγικής σημασίας αφού αφορά στην εύρυθμη εσωτερική λειτουργία της ίδιας της επιχείρησης.
By Δίκτυο Κ.Α.Π.Α. on 14/3/2013 2:41 μμ

Δημόσια Διαβούλευση
Ειναι ένα συστημικο, ολιστικη σχέδιο που αν εφαρμοσθεί όπως εχει σχεδιαστεί και αν επελεχθουν ειδήμονες θα εχει τεράστια επιτυχία και θα ειναι παγκόσμιο μοντέλο best practice. Αλλα ειναι φοβερά κρίσιμο να επιλέγουν Καταλληλοι, αξιόπιστοι, υπεύθυνοι, ηθικοί, γνωστές, εξειδικευμένοι, αποτελεσματικοί, τεχνοκρατικοι επιστήμονες και επαγγελματίες /ατομα και φορείς να το υλοποιήσουν.
Ειναι Τεράστια ευκαιρία για τη χώρα μας και έχετε πολυ μεγάλη ηθική ευθύνη. Το στρατηγικό πλάνο της Τεχνικης Επιτροπης Παρακολουθησης ξεκινάει με μια πολυ σημαντική παραδοχή οτι η ΚΟ είναι μέσο απασχόλησης, επιχειρηματικοτητας, βιωσιμότητας (ανθεκτικότητα,διατηρησιμη), ανάπτυξης. Ερώτηση 1) ειναι η τεχνική επιτροπή παρακολούθησης ίδια με την τεχνική επιτροπή καθοδήγησης; Ποια ειναι τα κριτήρια σύστασης της;

Ερώτηση 2) πως ο ΠΜ θα ξεκινήσει το τετράμηνο τον μαρτη 2013 αφού δεν υπαρχει ακόμη ο ΚΜ; Ερώτηση 3) τα χρονοδιαγράμματα εχουν ένα χρονικό έλλειμμα. Λένε μαρτη ενώ μαρτη κλείνει η διαβούλευση. Άρα περιμένουμε κάποια παράταση;
Ερώτηση 4) η εγγυητική ισοποσου καταβολή για δράσεις 8,9,10 πως θα τους δοθεί εγγυητική επιστολή ότανανήκουν στις non bankable ομάδες του πληθυσμού και όταν δεν εχουν εισοδήματα; Ερώτηση 5) δεν δίδονται προδιαγραφές μελών παρατηρητηρίου, ΚΜ και τεχνικής
επιτροπής καθοδήγησης. Θεωρώ οτι ειναι παρα πολυ σημαντικο αυτο για την αποτελεσματικότητα όλου του στρατηγικού πλανου.
Ερώτηση 6) η δράση 7 εκπαίδευσης απο ποιους φορείς θα υλοποιείται; Μπορούν τα ΠΜ οι θερμοκοιτιδες, τα onestopshops και το οσρατηρητηριο να τις εκτελούν ή πρέπει αν ειναι ΚΕΚ ή να συνεργάζονται με ΚΕΚ για αυτο;
Ερώτηση 7) ο συντονιστής εταίρος του ΠΜ μπορει να ειναι ΚοινΣεπ, ιδιωτικη εταιρεία ή πρέπει να ειναι δημόσιος φορέας; Δεν αποκλείεται πάντως απο την περιγραφη ποιος απο τα μέλη της αναπτυξιακής σύμπραξης θα εχει την ιδιότητα του συντονιστή.
Θέματα προς επίλυση:

Α) ασφάλιση με ΙΚΑ ενώ πολλές ιδιότητες επαγγελματικές ανήκουν σε ταμεία ΟΑΕΕ ΟΓΑ κτλ ενώ ειναι μονιμοι εργαζόμενοι ΚοινΣεπ και πρέπει να δικαιούνται διανομής.
Β) πρέπει να δίδεται απόδοση κεφαλαίου για κοινωνικούς επενδυτές σε κοιν.σ.επ. Για να μπορούν να έλξουν τέτοια κεφάλαια Και να μην στηρίζονται σε χρηματοδοτησεις Να υπαρχει (capital cap)
Γ) Πρέπει να μην φορολογείται η υποχρεωτική επανεπένδυση σε θέσεις εργασίας ειναι παράλογο
Δ) πρέπει να δίδεται διανομή κερδών σε μετόχους που δεν εργάζονται με ένα dividend cap (οριο) για να μπορούν να έλξουν σημαντικούς χρηματοδότες με ισχυρή κεφαλαιουχικες δομή και know how οι Κοιν.Σ.Επ.
 Ε) Πρέπει να μπορώ να κάνω την επανεπένδυση όταν κρίνεται κατάλληλο και αποτελεσματικο απο το επιχειρηματικο μου πλάνο και οχι μεσα στην κάθε οικονομική χρήση ειναι παράλογο. Μέσω της
ιδιότητας μου της ακαδημαϊκής Λέκτορας Κοινωνικής Επιχειρηματικότητας, ερευνητικής στην κοινωνικη επιχειρηματικότητα στο City College και Brunel University, της συμβουλευτικής σε άτομα, δήμους κ περιφέρειες σαν Σύμβουλος του The Hub Athens και της Zita Social Ltd UK.
www.socialenterprises.org.gr
By Φιόρη Α. Ζαφειροπουλου Λέκτορας Κοινωνικής Επιχειρηματικότητας on 14/3/2013 5:23 μμ

Δημόσια Διαβούλευση
Η θεσμοθέτηση και λειτουργία της Κοινωνικής Οικονομίας, ως μέσου προσωρινής αντιμετώπισης της ανεργίας, είναι στη σωστή κατεύθυνση. Δε μπορεί όμως να υποκαταστήσει την προσπάθεια της πραγματικής ανάπτυξης και της πραγματικής οικονομίας, που στοχεύουν στην ουσιαστική και σε βάθος χρόνου αντιμετώπιση της ανεργίας. Ο ν.4019/12 όπως κατέληξε το αρχικό νομοσχέδιο, με τις γνωστές κοινοβουλευτικές παρεμβάσεις στη συνεδρίαση της Βουλής
(συνεδρίαση ΣΙΓ’ ,14 και 15 Σεπτεμβρίου 2011) άλλαξε περιεχόμενο και στόχευση, με αποτέλεσμα να διαστρεβλωθείη ορθή έννοια της κοινωνικής οικονομίας. 1) Με την πρόσθεση στις ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ. συλλογικού σκοπού και της λέξης «παραγωγικού» δόθηκε η δυνατότητα να βαφτίζονται
καθαρά εμπορικές επιχειρήσεις σε ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ.και στη συνέχεια να λειτουργούν ανταγωνιστικά στην ιδιωτική πρωτοβουλία και επιχειρηματικότητα, αφού ο έλεγχος από το μητρώο των ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ. είναι ελαστικός ως ανύπαρκτος.
Έτσι καφετέριες, κινηματογράφοι, επιχειρήσεις καθαριότητας ονομάστηκαν ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ. καταστρατηγώντας κάθε έννοια περί ελεύθερου ανταγωνισμού, όπως αυτός ορίζεται Ν.3959/2011, αφού αυτές οι επιχειρήσεις θα μπορούσαν να επιχορηγούνται από ΟΤΑ και απολάμβαναν ειδικών
φορολογικών ελαφρύνσεων. Με την αποκατάσταση της φορολογικής δικαιοσύνης και τη φορολόγηση αυτών των ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ. αποκαταστάθηκε μερικώς η ισονομία. Άρα ρητή υποχρέωση ενός ευνομούμενου κράτους είναι η φορολογική ισότητα των συνεταιρισμών αυτού του είδους, για να μη
καταλήξουμε στους γνωστούς συνεταιρισμούς που στηρίχτηκαν όλα τα προηγούμενα χρόνια και
κατασπατάλησαν πόρους συμμετέχοντας στην καταστροφή της οικονομίας μας.
 2) Με τη δυνατότητα επιχορήγησης από τους ΟΤΑ δίνεται η ευκαιρία για άλλη μια φορά στην Τ.Α. η
δυνατότητα κατασπατάλησης πόρων και η δημιουργία «δημοδίαιτων» πολιτών που έτσι δεν αναπτύσσουν πρωτοβουλίες και καινοτόμες δράσεις για να λειτουργήσει η επιχείρηση τους. Άρα πρέπει ξεκάθαρα να αποκλειστεί η δυνατότητα επιχορηγήσεων ή χρηματοδοτήσεων από τους
ΟΤΑ και όπως αφαιρέθηκε από το άρθρο 8 η φράση «τακτικό προϋπολογισμό» , να αφαιρεθεί και η φράση «οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης Α’ και Β’ βαθμού».
Διαφορετικά θα εξελιχθούν οι ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ. σε νέας μορφής δημοτικές επιχειρήσεις, ανεξέλεγκτες ως προς τις προσλήψεις και τη διαχείριση δημοτικού χρήματος, αυξάνοντας και άλλο τη μαύρη τρύπα στα οικονομικά των ΟΤΑ με «ελαστική»συνείδηση.
3)Στο νομοθετικό πλαίσιο πρέπει να ξεκαθαριστεί οριστικά μέχρι ποιο σημείο εννοείται ο «παραγωγικός σκοπός» αφού με την ελαστικότητα είδαμε να δημιουργούνται ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ. με πολύ εξειδικευμένο αντικείμενο, που απαιτεί υψηλή επιστημονική κατάρτιση, μεγάλη επαγγελματική εμπειρία και συγκεκριμένα τυπικά προσόντα(επαγγελματική επάρκεια με διαπίστευση από
επιμελητήρια, εγγραφή σε μητρώα όπως μελετητικά πτυχία, κατοχή διαπιστευμένων εργαστηρίων κ.λ.π.) που κανένα ή ελάχιστα μέλη τα διαθέτουν. Έτσι για παράδειγμα με την
καθοδήγηση του δήμου της Κω έχουν συσταθεί ΚΟΙΝΣΕΠ με αντικείμενο πολεοδομία, χωροταξία, έλεγχο ποιότητας υδάτων, ρύπανση περιβάλλοντος κ.α., με μέλη που δεν έχουν σχέση με το αντικείμενο, χωρίς εμπειρία, και έγινε προσπάθεια μέσω επιχορηγήσεων και προγραμματικών
συμβάσεων, να τους ανατεθούν εκπόνηση σχεδίων πόλης, πολεοδομήσεις, έλεγχος ποιότητας υδάτων, κ.α. κατά παράβαση των νόμων περί εκτέλεσης έργων.
 4)Πρέπει να ξεκαθαριστεί και τονιστεί η απαγόρευση δωρεάν παραχώρησης ακίνητης περιουσίας των ΟΤΑ ή του δημοσίου, αφού αυτό αντίκειται σαφώς στον κώδικα δήμων αλλά και στις συνθήκες ελεύθερου ανταγωνισμού, δημιουργεί δε ζημία στα οικονομικά των δήμων. Για παράδειγμα στο
δήμο Κω έχουν παραχωρηθεί δημοτικά ακίνητα για στέγαση ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ. με γενικές αναφορές περί προώθησης τοπικών προϊόντων, ενώ δεν είναι παρά κοινά εστιατόρια η καφετέριες!!!!
 5)Η λειτουργία του ηλεκτρονικού μητρώου καταχώρησης των ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ. πρέπει να συμβάλει στη
διαφάνεια, με ελεύθερη πρόσβαση των πολιτών, όπως γίνεται με το πρόγραμμα «ΔΙΑΥΓΕΙΑ», ώστε να γνωρίζουν οιπολίτες τη συγκρότηση τους και να γίνεται έλεγχος στα μέλη τους, αν πληρούν τα κριτήρια συμμετοχής που θέτει ο νόμος.
6)Είναι στη σωστή κατεύθυνση η συγκρότηση Π.Μ.Υ. ανά περιφέρεια αφού έτσι δίνεται η δυνατότητα καλύτερου συντονισμού, ελέγχου και υποστήριξης των ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ. οι οποίες άλλωστε δεν μπορεί να περιορίζουν το αντικείμενο και την δράση τους στα στενά όρια μιας πόλης ή ενός νησιού
ή να δημιουργούνται πολλές ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ. με το ίδιοαντικείμενο ανά περιφέρεια και να καταλήγουν όλες ζημιογόνες.
7)Η κατάθεση εγγυητικής επιστολής είναι επίσης στη σωστή κατεύθυνση, αφού έτσι εξασφαλίζεται ο χώρος από «αεριτζήδες» και πιθανούς καιροσκόπους, που θα τρέξουν να ωφεληθούν πρόσκαιρα. Το ίδιο σωστή είναι η υποχρέωση ελάχιστης τριετούς συμμετοχής. Τέλος μέσα από το στρατηγικό σχέδιο της κοινωνικής επιχειρηματικότητας,πρέπει να γίνουν οι κατάλληλες παρεμβάσεις και διορθωτικές βελτιώσεις στο νομοθετικό πλαίσιο για να μην καταλήξουν οι ΚΟΙΝΣΕΠ ένας ακόμη αποτυχημένος θεσμός, τον οποίο θα κληθούμε μα πληρώσουμε όλοι οι πολίτες.
By Γιώργος Κυρίτσης πρώην δήμαρχος Κω, επικεφαλής μείζονος μειοψηφίας δήμου Κω on 15/3/2013 2:34 μμ

Δημόσια Διαβούλευση
Γενικά Εμπόδια •Ασυνεννοησία, μη ενημέρωση και αδυναμία των υφιστάμενων υπηρεσιών του κράτους ώστε να διαχειριστούν τη νέα μορφή επιχείρησης. Ακόμα μάλιστα δεν την αναγνωρίζουν ως τέτοια μορφή. •Ο νόμος 4019/11 αντί να βασιστεί στην πολύχρονη και επιτυχημένη ευρωπαϊκή
εμπειρία, βασίστηκε περισσότερο πάνω σε παλαιότερο των συνεταιρισμών (χαρακτηριστικό είναι πως για πολλά θεσμικά θέματα απαιτείται δικηγόρος με εμπειρία σε συνεταιρισμούς).
Το ίδιο λάθος φαίνεται να γίνεται εδώ. Η ευρωπαϊκή εμπειρία πρέπει να αξιοποιηθεί περαιτέρω. Η ευελιξία πρέπει να είναι βασικό ζητούμενο. •Η αλλαγή του καθεστώτος μη φορολόγησής τους, έπαψε ένα από τα ελάχιστα κίνητρα δραστηριοποίησης νέων κοινωνικών επιχειρηματιών
Άξονας
1 •Παροχή οδηγιών αντιμετώπισης θεμάτων σχετικών με τις Κοιν.Σ.Επ. προς τις Περιφέρειες, καθότι ο κοινωνικός χαρακτήρας τους τις διαφοροποιεί σε σχέση με τις υπόλοιπες επιχειρήσεις και χρήζουν ειδικής αρωγής, καθώς και προτεραιότητα διεκπεραίωσης στη βάση ότι οι συγκεκριμένες επιχειρήσεις συνεισφέρουν καθοριστικά στην καταπολέμηση της ανεργίας
Συνθετότητα των αναφερόμενων εκπαιδευτικών και συμβουλευτικών δομών ειδικά όταν γνωρίζουμε την ανεπάρκεια προσωπικού των υπηρεσιών που καλούνται να βγάλουν εις πέρας αυτό το έργο. Το παρόν σχέδιο είναι τεχνοκρατικά δομημένο και φαίνεται να αγνοεί τις πρακτικές δυσκολίες εφαρμογής. •
Με τη δράση 3 ουσιαστικά πετιέται το μπαλάκι τους ΠΜ για εύρεση εναλλακτικών πηγών χρηματοδότησης
Με το παρόν σχέδιο οι ΠΜ αποκτούν πρωταγωνιστική θέση, ενώ δε γίνεται αναφορά στους ΟΤΑ 1ου βαθμού (δήμοι) οι οποίοι λόγω εγγύτητας με την κοινωνία και ως γνώστες των τοπικών ιδιαιτεροτήτων είναι οι πλέον κατάλληλοι να φέρουν εις πέρας αυτό το σχέδιο. Την παραπάνω θέση
ενισχύει ο παράγοντας της νησιωτικότητας. Οι δήμοι είναι αυτοί που γνωρίζουν τις τοπικές ανάγκες και μπορούν ναδώσουν σωστές κατευθύνσεις οργάνωσης των Κοιν.Σ.Επ. Αν η αρμοδιότητα δοθεί στις περιφέρειες, θα γίνεται πρακτικά διπλή δουλειά καθώς οι τελευταίες θα πρέπει να
ενημερώνονται τις τοπικές ανάγκες πάλι από τους δήμους.
 •Ο ένας μηχανισμός ανά περιφέρεια κρίνεται ανεπαρκής. Αν δεν υιοθετηθεί η προηγούμενη παρατήρηση περί εμπλοκής των δήμων, τουλάχιστον να υπάρχει εξαίρεση στις νησιωτικές περιφέρειες όπως του Νοτίου Αιγαίου με τουλάχιστον 2 ενεργούς μηχανισμούς
 Άξονας 2
 •Οι υπηρεσίες θερμοκοιτίδας όπως αναφέρονται βρίσκονται σε λάθος κατεύθυνση, αφενός λόγω της άνευ όρων εμπλοκής του ιδιωτικού τομέα, αφετέρου λόγω του κόστους που συνεπάγεται αυτή η εμπλοκή. Επίσης δημιουργούνται συνθήκες δυνητικής αδιαφάνειας και σπατάλης στο μοίρασμα
των κονδυλίων που θα διατεθούν
Οι όροι χρηματοδότησης είναι προβληματικοί. Λάθος και οι εγγυητικές επιστολές στο ύψος της επιχορήγησης τη στιγμή που δε θα υπάρχει στην πλειονότητα των Κοιν.Σ.Επ. αρχικό κεφάλαιο
 •Η δράση 9 στοχεύει στη δημιουργία θέσεων εργασίας αλλά πετυχαίνει να δημιουργεί επισφαλείς
επιχειρήσεις. Εφόσον οι εργαζόμενοι που απαρτίζουν τις ΚοινΣΕπ είναι κατά βάση άτομα που ανήκουν σε ευάλωτες ομάδες πληθυσμού, πως θα έχουν κεφάλαιο ώστε να προσλάβουν άτομα; Θα έπρεπε να προκαταβάλλεται ένα ποσό για τη στήριξη των ΚοινΣΕπ στα πρώτα τους βήματα
που να προβλέπει ένα τμήμα να πηγαίνει σε μισθούς, και αυτή η δράση να είναι συμπληρωματική ως επιβράβευση των εταιριών που καταφέρνουν να προσλάβουν επιπλέον άτομα.
Αυτή τη στιγμή η πλειονότητα των υφιστάμενων Κοιν.Σ.Επ. αδυνατεί να κάνει πρόσληψη ακόμα και στα ιδρυτικά της μέλη!
Άξονας 3
Ανεπάρκεια πηγών χρηματοδότησης του άξονα 3
Αξιοποίηση των ειδικών ευρωπαϊκών προγραμμάτων για απευθείας χρηματοδότηση συνεταιριστικών επιχειρήσεων. Απόκτηση τεχνογνωσίας από την Ευρώπη για τον τρόπο συμμετοχής και διεκδίκησης από τις ελληνικές Κοιν.Σ.Επ.
 • Δράση 10 γιατί επιστρεπτέα χρηματοδότηση;;;; Οι Κοιν.Σ.Επ. είναι νομικά πρόσωπα που
αντί να στοχεύουν στο κέρδος, διαθέτουν τα κέρδη τους (πέραν του μισθού) και δράσεις κοινωφελείς για την κοινωνία και μόνο 5% για δημιουργία αποθεματικού. Πρακτικά είναι αδύνατο και κυρίως παράλογο να επιστραφούν επιχορηγήσεις, εκτός φυσικά της περίπτωσης μη συμμόρφωσης με τους κανόνες και τη νομοθεσία.
Γενικές παρατηρήσεις
Η Κοιν.Σ.Επ. δε μπορούν να βασιστούν-παρά μόνο επικουρικά- σε δανειοδοτήσεις από τραπεζικά
ιδρύματα καθότι σε αυτές συμμετέχουν αποδεδειγμένα άτομα που ανήκουν σε ευάλωτες ομάδες πληθυσμού και ως εκτούτου δεν έχουν κεφάλαιο για να εξυπηρετήσουν δάνεια. Εκ του νόμου οι Κοιν.Σ.Επ. είναι εταιρίες που δεν αποσκοπούν στο κέρδος παρά μόνο στο βιοπορισμό των μελών τους.Επιπρόσθετα επανεπενδύουν το μεγαλύτερο μέρος των κερδών τους προς όφελος της κοινωνίας. Λαμβάνοντας υπόψη αυτό, τα χρηματοδοτικά εργαλεία δε μπορεί να είναι
πανομοιότυπης λογικής με αυτά του ιδιωτικού τομέα.
 •Αναγνώριση και ενθάρρυνση της δυνατότητας που έχουν οι δήμοι να παραχωρούν κατά χρήση ακίνητα ή να δίνουνεπιχορηγήσεις στις Κοιν.Σ.Επ. και επιτάχυνση της δαιδαλώδους και ιδιαίτερα χρονοβόρας διαδικασίας έγκρισηςπου σήμερα απαιτείται, εφόσον φυσικά τηρούνται όλες οι
νόμιμες προϋποθέσεις
Η πολυπλοκότητα δε διασφαλίζει τη διαφάνεια, αντιθέτως αφήνει χώρο για δυσάρεστες εκπλήξεις
By Κοιν.Σ.Επ. Ιπποκρατικός Κήπος on 15/3/2013 3:16 μμ
Ολόκληρο το κείμενο εδώ;
http://195.167.92.159:8443/diaveykeko/%CE%94%CE%B7%CE%BC%CF%8C%CF%83%CE%B9%CE%B1%CE%94%CE%B9%CE%B1%CE%B2%CE%BF%CF%8D%CE%BB%CE%B5%CF%85%CF%83%CE%B7.aspx

Πολυπλοκότητα ; μπα......διαβάστε

Στρατηγικό Σχέδιο για την ανάπτυξη του τομέα της Κοινωνικής  Επιχειρηματικότητας
Αθήνα
Φεβρουάριος 2013
PDF] 

Τελευταία Νέα
7 Φεβρουαρίου 2013
Κατάργηση φοροαπαλλαγών για ΚΟΙΝΣΕΠ
Με το άρθρο 10, παρ. 2 του Ν.4110/2013 "Ρυθμίσεις στη φορολογία εισοδήματος, ρυθμίσεις θεμάτων αρμοδιότητας Υπουργείου Οικονομικών και λοιπές διατάξεις", καταργείται
η παρ. 3 του άρθρου 10 του ν. 4019/2011.
ΦΕΚ 17/2013 - Ν.4110
Ναι,πριν τη διαβούλευση!!!!
Σχόλια δικά μας;...αναμένονται

ΠΟΥΣΤΗΔΕΣ ΚΑΙ ΠΑΛΙΚΑΡΙΑ ΓΙΝΑΜΕ ΜΑΛΛΙΑ ΚΟΥΒΑΡΙΑ*

$
0
0

Η κατάσταση ως έχει σήμερα μέσα από  σχόλια  αναγνωστών από εδώ www.capital.gr/ 

 ΚΑΤΕΡΙΝ πρίν 3 ώρες

Τι καταλαβαμε απ'οσα ακουσαμε ως τωρα?
Αυτα που λιγο πολυ συζητουσαμε & αντιλαμβανομασταν.Οτι αρχικα η κυβερνηση κρατουσε στο απυροβλητο την ΧΑ ως μελλοντικο κυβερνητικο μπαλαντερ.Κατοπιν κατ'απαιτησιν αλλων & βλεποντας την θεαματικη της ανοδο, που δεν ηταν τιποτε αλλο απο μια κυβερνητικη
δυσαρεσκεια, την εριξε στον λακκο των λεοντων, με αρκετες αφορμες εκ μερους της.
Οτι βεβαιως ηταν ενα προμελετημενο πολιτικο παιχνιδι, μονο που αρχισε να θεριζει θυελλες.
Γιατι αφ'ενος μεν απο τον διαλογο συμπεραινουμε οτι ο εξ'απορρητων & στενος συνεργατης του πρωθυπουργου κ Μπαλτακος διατηρουσε εξαιρετικες σχεσεις με την ΧΑ (δεδηλωμενος αλλωστε αντικομμουνιστης) οχι χωρις τις ευλογιες ανωθεν, αφετερου ο πρωθυπουργος "επεσε"απο
τα συννεφα, ασχετως εαν ειχε στενη σχεση μαζι του απο το 1982.

Οτι ομολογει πως υπηρξε ωμη παρεμβαση στο εργο της δικαιοσυνης απο τον υπουργο δικαιοσυνης κ Αθανασιου που μαλιστα το χαρακτηρισε Τρικυμία χωρίς ουσιαστική βάση & χωρις παρεμβαση (λεμε τωρα...) & τον κ Δενδια.
Μετα βδελυγμιας απαντες αποσειουν την κατηγορια αυτη ως ψευδη & στοχοποιουν ΜΟΝΟ τον κ Μπαλτακο.
Η προσωπικη του ατζεντα κατα τον κ Βοριδη φυτρωσε μονη σαν τα μανιταρια.
Το ιδιο & η εισαγγελευς...Κοντοχωριανη η ξανθια η κ Ευτερπη?
Εγραψε ομως...
Εχουν περασει αρκετες ωρες μετα την αποκαλυψη Κασιδιαρη & δεν κατορθωσαν ακομη να συνταξουν ενα κυβερνητικο ανακοινωθεν...πανικος στα επιτελεια, λες & φιμωθηκαν απο τον... Ερντογαν.
Οτι ο Κασιδιαρης ως υποδικος, καταφερε να δημοσιοποιησει ενα στοιχειο που ως προιον υποκλοπης, οι δικαστες θα απερριπταν.
Τωρα το εμαθε προεκλογικα η Ελλαδα ολοκληρη.
Παιζουν στα ισα ρωσικη ρουλετα.
Θα ακολουθησουν & αλλα?
Μονον ο Κασιδιαρης γνωριζει & αυτοι που μιλησαν μαζι του.
Καποιοι θα καταφυγουν σε lexotanil σημερα, πιθανως & σε υπογλωσσια.
Και φυσικα δεν υπηρξε ουτε καν η ευθιξια μιας αυθορμητης παραιτησης των υπολοιπων δυο υπουργων...τωρα ειναι αργα, ακομη & αν τους...ανασχηματισουν.
Αντ'αυτου, ακουμε δηλωσεις οτι η Ελλαδα επεστρεψε.
Που κυριε Σαμαρα?
Στο βαθυ τουνελ που την χωσατε δεν υπαρχει φως, μονο σαπιλα & πτωμαινη.
Ποιον πειθουν, ειναι ολοφανερο...μονον τον εαυτο τους.
Το κεφαλι μας στην αμμο το βαζουμε μονο αν πιστεψουμε οτι ο Μπαλτακος τα εκανε ολα μονος του, γιατι παραγκες δεν εχει μονο το ποδοσφαιρο....
Δειλοι, μοιραιοι κι αβουλοι αντάμα, προσμενουμε, ισως,
καποιο θαμα... αδίκως

pantitsπρίν 3 ώρες
Κουιζ :
Πως λέγεται η χώρα όπου γιός κυβερνητικού μεγαλοστελέχους πλακώνει στο ξύλο βουλευτές αντίπαλου κόμματος και οι αστυνομικοί τον συνοδεύουν έξω αντί να τον συλλάβουν ;
Και άλλο κουιζ :
Τι μεγάλη πατατα πάλι θα κάνει η Συριζα τις επομενες ημερες, μην τυχον και προηγηθεί στις δημοσκοπήσεις ;

Μα καλύτερα να κλείσουμε αυτή την συγκινητική ημέρα με ένα άσμα!!!
Πάμε όλοι μαζί
Απέθανε ο Κονδύλης μας πάει κι ο Βενιζέλος
την πούλεψε κι ο Δεμερτζής που θα 'φερνε το τέλος ( x2)

Όσοι γενούν πρωθυπουργοί όλοι τους θα πεθάνουν
τους κυνηγάει ο λαός για τα καλά που κάνουν (x2)

 Οι πρωθυπουργοί

http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=8cHGxLM0TJY#t=3
Μάρκος Βαμβακάρης -Ζωντανή εκτέλεση του Δημήτρη Τσαουσάκη.
Μάγκες στις πόρτες!

Όσο για τον τίτλο,έχει φροντίσει η παράδοση να μας δώσει συμπυκνωμένα τα νοήματα των όσων συμβαίνουν ή θα συμβούν, γιατί είναι παλιοκαταστάσεις αυτές κι ας  φαίνονται πρωτόγνωρες...
*Σύνθετη έκφραση που δηλώνει αγανάκτηση για την και καλά παρακμή του ανδρικού φύλου με την εμφάνιση διάφορων φαινομένων όπως οι στρέι, οι μετρό, η τριχοφοβία και τα παρόμοια.
Δευτερευόντως, περιγράφει την ανάμιξη ή και το νταλαβέρι προσώπων από πολύ διαφορετικά περιβάλλοντα, ηθικές αξιολογήσεις και καταβολές ο καθένας, ανθρώπων των οποίων ο συγχρωτισμός και η συναναστροφή μας προξενεί έκπληξη μάλλον δυσάρεστη.
Πιο συγκεκριμένα, οι χρήσεις της έκφρασης κυμαίνονται ως εξής:
 Για να επικρίνουμε τον πολιτικό αμοραλισμό αυτών που είναι με άλλο κόμμα το πρωί και άλλο το βράδυ (άλλωστε οι αγγλοαμερικανοί λένε για την διαπλοκή πως όλοι στο ίδιο κρεβάτι καταλήγουν).
Περισσότερα εδώ:
http://www.slang.gr/lemma/show/poustides_kai_palikaria_giname_mallia-koubaria_10317/



Ο Ζίγκμουντ Μπάουμαν για την κρίση

$
0
0
Ζίγκμουντ Μπάουμαν

Ο επίτιμος καθηγητής κοινωνιολογίας  μιλά για την κρίση, τον καταναλωτισμό, τις μορφές αντίστασης, την ανάγκη αλλαγής νοοτροπίας και το πώς βλέπει το μέλλον.

Τη συνέντευξη πήραν η Ντίνα Δαβάκη και ο Δημήτρης Μπούκας*

Η Ελλάδα και η Νότια Ευρώπη διέρχονται μια παρατεταμένη οικονομική κρίση και δέχονται συνέχεια σκληρά μέτρα λιτότητας. Ποια είναι η γνώμη σας για αυτά που συμβαίνουν;

Τα μέτρα συνδέονται με τα δάνεια που ζητούνται. Είναι σημαντικό όμως να δει κανείς για ποιο σκοπό χρησιμοποιούνται τα δάνεια που δίνονται στην Ελλάδα. Αν χρησιμοποιούνται για ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, τότε απλά τρέφεται η ρίζα του προβλήματος και οι πολιτικές λιτότητας θα συνεχιστούν αμείωτες. Οι οικονομικές κρίσεις έχουν να κάνουν όχι με καταστροφή του πλούτου, αλλά με αναδιανομή του. Σε κάθε κρίση υπάρχουν πάντα κάποιοι που κερδίζουν περισσότερα χρήματα σε βάρος των άλλων. Στις ΗΠΑ, για παράδειγμα, μετά την κρίση έχει παρατηρηθεί μια αργή ανάκαμψη, όμως το 93% του επιπλέον ΑΕΠ που δημιουργήθηκε κατέληξε μόνο στο 1% του πληθυσμού.

Στα βιβλία σας έχετε πολλές φορές αναφερθεί στον καταναλωτισμό της σύγχρονης, μετανεωτερικής κοινωνίας. Σε τι βαθμό υπάρχει συμβατότητα μεταξύ καταναλωτισμού και μέτρων λιτότητας; 

Μέχρι το 1970, υπήρχε μια κυρίαρχη κουλτούρα αποταμίευσης και οι άνθρωποι δεν ξόδευαν χρήματα αν δεν τα είχαν προηγουμένως κερδίσει. Μετά το 1970, και με τη συνδρομή πολιτικών, όπως ο Ρέϊγκαν, η Θάτσερ και θεωρητικών όπως ο Φρίντμαν, το καπιταλιστικό σύστημα αντιλήφθηκε ότι υπήρχε παρθένο έδαφος που μπορούσε να κατακτηθεί. Η Ρόζα Λούξεμπουργκ ήταν αυτή που είχε πει ότι ο καπιταλισμός αναζωογονείται μέσω νέων παρθένων περιοχών. Αλλά προέβλεψε λανθασμένα ότι όταν το σύστημα κατακτήσει όλα τα παρθένα εδάφη θα καταρρεύσει. Αυτό που δεν προέβλεψε ήταν ότι ο καπιταλισμός θα αποκτούσε την ικανότητα να δημιουργεί τεχνητές παρθένες περιοχές και να τις κατακτά.
Μία από αυτές είναι οι άνθρωποι που δεν έχουν χρέη. Έτσι εφευρέθηκαν οι πιστωτικές κάρτες. Διαμορφώθηκε λοιπόν μια κουλτούρα διαφορετική από αυτή της αποταμίευσης.
Τώρα πλέον μπορούσε κανείς να ξοδεύει χρήματα που δεν είχε αποκτήσει. Η φάση μεγάλης οικονομικής ανάπτυξης, που διήρκεσε από τα μέσα της δεκαετίας του ’70 μέχρι τις αρχές του 21ου αιώνα, βασίστηκε σε αυτήν ακριβώς την πίεση για δανεισμό. Κι όταν κανείς χρωστούσε η αντίδραση των τραπεζών δεν ήταν, όπως παλιότερα, να στείλουν τον κλητήρα, αλλά το αντίθετο: έστελναν ένα πολύ ευγενικό γράμμα, με το οποίο προσέφεραν ένα νέο δάνειο για να αποπληρωθεί το προηγούμενο χρέος!

Αυτό συνεχίστηκε για τριάντα χρόνια, μέχρι που ο Κλίντον εισήγαγε τα ενυπόθηκα δάνεια υψηλού κινδύνου που σήμαινε ότι ακόμη και οι άνθρωποι που δεν μπορούσαν να καλύψουν τα έξοδά τους με τα έσοδα μπορούσαν να πάρουν στεγαστικά δάνεια κλπ. Τελικά αυτή η κατάσταση έφτασε στο απροχώρητο και έτσι δημιουργήθηκε η χρηματοπιστωτική κρίση.
Παρόλα αυτά, η καπιταλιστική οικονομία φαίνεται να αντέχει. Είχαμε, για παράδειγμα, το κίνημα "Καταλάβετε τη  Wall Street", το οποίο έτυχε μεγάλης προσοχής από τα ΜΜΕ σε όλον τον κόσμο. Στο μόνο μέρος που δεν έγινε αισθητό ήταν στην ίδια τη  Wall Street, η οποία λειτουργεί με τον ίδιο ακριβώς τρόπο! Και αυτό είναι το πρόβλημα.
Κυριαρχεί η ιδέα, στο μυαλό της κας Μέρκελ και των άλλων πολιτικών, ότι ο μόνος τρόπος είναι να υποστηρίζονται οι τράπεζες για να μπορούν να δίνουν περισσότερα δάνεια. Αλλά αυτή είναι μια πολύ κοντόφθαλμη πολιτική, αφού αυτή η παρθένα περιοχή του καπιταλισμού έχει πια εξαντληθεί: Οποιοσδήποτε μπορούσε να χρεωθεί, έχει χρεωθεί! Ακόμα και τα εγγόνια σας είναι ήδη χρεωμένα, δεν υπάρχει αμφιβολία. Θα πληρώνουν αυτά τα τριάντα χρόνια καταναλωτικού οργίου. Κι ενώ στην αρχή η παρθένα περιοχή των ανθρώπων που χρεώνονται απέφερε τεράστια κέρδη, βαθμιαία τα κέρδη αυτά λιγόστεψαν και τώρα είναι μηδαμινά, σύμφωνα με το νόμο της φθίνουσας απόδοσης. Αυτό που γίνεται στην Ελλάδα τώρα είναι ότι η χώρα επενδύει σε φαντάσματα, αυτό ακριβώς είναι οι τράπεζες που δίνουν δάνεια!

Ποια είναι η διέξοδος, αν, όπως είπατε σε μια ομιλία σας, «έχει το μέλλον Αριστερά»;

Μου ζητάτε να απαντήσω ένα ερώτημα το οποίο πολύ πιο έξυπνοι άνθρωποι, όπως ο Στίγκλιτς, δυσκολεύονται να απαντήσουν. Είναι πολύ δύσκολο να βρεθούν ριζικές λύσεις.
Κι εκείνο που με ανησυχεί, είναι ότι μεταξύ των πολιτικών θεσμών που έχουμε στη διάθεση μας δεν υπάρχει ούτε ένας που να είναι σε θέση να παράσχει μακροπρόθεσμες λύσεις.
Ολες οι κυβερνήσεις υπόκεινται στους, κατά τον R.D.Laing [1], διπλούς δεσμούς, που στην περίπτωση των κυβερνήσεων, για να χρησιμοποιήσω μια αναλογία, συνίστανται στις πιέσεις που δέχονται. Από τη μία για να επανεκλεγούν πρέπει να αφουγκράζονται τα αιτήματα του λαού, εκούσια ή ακούσια, και να υποσχεθούν την ικανοποίησή τους. Από την άλλη, όλες οι κυβερνήσεις, δεξιές κι αριστερές,αδυνατούν να τηρήσουν τις προεκλογικές τους δεσμεύσεις λόγω των χρηματιστηρίων και των τραπεζών. Για παράδειγμα, όταν η κυρία Μέρκελ και ο κύριος Σαρκοζί συναντήθηκαν μια Παρασκευή να διαβουλευτούν για το μνημόνιο της Ελλάδας, έλαβαν και κοινοποίησαν κάποιες αποφάσεις και έτρεμαν όλο το σαββατοκύριακο μέχρι να ανοίξουν τα χρηματιστήρια τη Δευτέρα.

Δεν ξέρω αν η άποψη του Laing είναι σωστή ή λάθος ως προς την οικογένεια, αλλά θεωρώ ότι έχω δίκιο όταν υποστηρίζω πως ισχύει στην περίπτωση των κυβερνήσεων. Ο κόσμος ψηφίζει από απογοήτευση. Εχουμε ολοένα και πιο συχνές εναλλαγές Δεξιάς και Αριστεράς.
Στα πλαίσια της ίδιας κρίσης, ο αριστερός Θαπατέρο ηττήθηκε από τον δεξιό Ραχόι στην Ισπανία, ενώ στη Γαλλία ο δεξιός Σαρκοζί αντικαταστάθηκε από τον σοσιαλιστή Ολάντ. Αυτό ακριβώς εννοώ με τον όρο διπλοί δεσμοί.

Από τη μία η πίεση του εκλογικού σώματος και από την άλλη το παγκόσμιο κεφάλαιο, χρηματιστήρια, τράπεζες, επενδυτές, που υπερβαίνουν οποιαδήποτε κυβέρνηση.
Μέχρι και οι ΗΠΑ είναι καταχρεωμένες. Φαντάζεστε να ζητήσουν οι δανειστές της αμερικανικής κυβέρνησης άμεση εξόφληση του χρέους; Η αμερικανική οικονομία θα καταρρεύσει εν ριπεί οφθαλμού. Σε συνθήκες διπλών δεσμών, τόσο στην ψυχολογία όσο και στην μακροοικονομία, δεν υπάρχει επιτυχής διαφυγή. Πρέπει να αλλάξει το σύστημα εκ βάθρων και αυτό χρειάζεται χρόνο.

Ναι, χρειάζεται ριζική λύση. Ποιά η γνώμη σας για τα κινήματα στη Νότια Ευρώπη;Εμείς ελπίζουμε πως τα κινήματα βάσης φαίνονται να ενισχύονται ολοένα. Είναι η πρώτη φορά, που στην Ελλάδα παρατηρούνται ομοιότητες με τα μέσα της δεκαετίας του ’70, μετά την πτώση της δικτατορίας. Υπάρχει συσπείρωση των πολιτών και νομίζουμε πως είναι πολύ καλός οιωνός και ελπιδοφόρος.

Είναι η μόνη ελπίδα. Στο «Ημερολόγιο μιας κακής χρονιάς» ο Νοτιοαφρικανός συγγραφέας Κούτσι επανεξετάζει τις βασικές αρχές που διέπουν τη σκέψη μας, τα θεμέλια του στοχασμού μας που θεωρούνται δεδομένα. Ο αρχαίος ελληνικός όρος είναι «δόξα» και υποδηλώνει τις ιδέες με βάση τις οποίες σκεπτόμαστε, που όμως δεν αμφισβητούμε (ΣτΜ «δοξασία» στα νέα ελληνικά). Μας διευκολύνουν να κατανοήσουμε τι γίνεται γύρω μας ή τουλάχιστον έτσι νομίζουμε, αλλά δεν υπόκεινται σε έλεγχο. Τις αποδεχόμαστε σιωπηρά.  Ο Κούτσι τις θέτει σε αμφισβήτηση. Και λέει λοιπόν: «Αν θέλουμε πόλεμο, τον έχουμε. Αν επιθυμούμε ειρήνη, μπορούμε να την αποκτήσουμε. Αν αποφασίσουμε πως τα έθνη πρέπει να δρουν σε καθεστώς ανταγωνισμού και όχι φιλικής συνεργασίας, αυτό θα γίνει». Επομένως, κάθε αλλαγή είναι εφικτή.

Είναι θέμα πολιτικής βούλησης…

Στη θέση των ιδιωτικών επιχειρήσεων, μπορούμε να έχουμε συνεταιρισμούς. Oταν έκανα τη διατριβή μου για υφηγεσία στο LSE, το θέμα μου ήταν η κοινωνιολογική ανάλυση του βρετανικού εργατικού κινήματος. Πώς από την παρακμή του στο τέλος του 19ου αιώνα εδραιώθηκε και απέκτησε ισχύ τον 20ο. Δεν έγινε χάρη στις τράπεζες, ούτε χρηματοδοτήθηκε από ιδρύματα. Ενισχύθηκε όμως από το συνεταιρισμό καταναλωτών Ροτσντέιλ, που ήταν ο πρώτος συνεταιρισμός το 19ου αιώνα. Τα μέλη του αποφάσισαν να σταματήσουν να αγοράζουν από τα μαγαζιά, να μην πληρώνουν τους κεφαλαιούχους, αλλά να διανέμουν τα έσοδα του συνεταιρισμού στα μέλη του και στις τοπικές κοινότητες. Ο Ροτσντέιλ δεν ήταν ο μόνος, υπήρχαν κι άλλοι. Υπήρχαν τα ταμεία αλληλοβοήθειας, που με μια μικρή συνδρομή, τα μέλη σε περίπτωση δυσκολίας μπορούσαν να δανειστούν χρήματα και να μην καταφύγουν στην τράπεζα. Αυτά τα ταμεία δεν ήταν κερδοσκοπικά. Επομένως δεν είναι αποκύημα της φαντασίας του Κούτσι αλλά εφικτό το να γίνουν αλλαγές. Προΰποθέτουν όμως επανάσταση στο επίπεδο της κουλτούρας και νοοτροπίας.

Στην Ελλάδα της κρίσης υπάρχουν παρόμοιες πρωτοβουλίες των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης, που παρακάμπτουν το μεσάζοντα και αγοράζουν από τους παραγωγούς και πωλούν σε τιμές κόστους απευθείας στους καταναλωτές. Μόνο έτσι μπορούν να αντεπεξέλθουν οι πολίτες , των οποίων η αγοραστική δύναμη έχει μειωθεί στο μισό από τις αλλεπάλληλες περικοπές. Πρόκειται για έγκλημα…

Αν τελικά η αλλαγή νοοτροπίας έχει αρχίσει, είναι μια αργή και μακροπρόθεσμη διαδικασία, που πρέπει να υπερνικήσει ισχυρότατους αντιπάλους. Ετσι όταν μιλάμε για λύσεις, το μείζον πρόβλημα δεν είναι το να βρούμε το τι είναι αναγκαίο να γίνει. Σ’ αυτό εύκολα μπορούμε να πετύχουμε σύγκλιση απόψεων. Το θέμα είναι το ποιός θα το κάνει.

Μήπως οι αγανακτισμένοι πολίτες;

Σίγουρα όχι τα πολιτικά κόμματα, οποιασδήποτε απόχρωσης. Ούτε οι κυβερνήσεις, που δεν ελέγχουν την οικονομία, οι δυνάμεις τις οποίας είναι παγκόσμιες. Τα κράτη είναι εξ ορισμού υποχρεωμένα να δρουν στα πλαίσια της επικράτειάς τους. Η οικονομία δεν ασχολείται πλέον με το τοπικό επίπεδο, τη νομοθεσία του τόπου, τις προτιμήσεις ή σύστημα αξιών των κατοίκων του. Μόλις διαπιστωθεί σύγκρουση, παίρνουν τους laptop, τα i-pad και i-phones και μετακομίζουν σε χώρες σαν το Μπανγκλαντές, όπου βρίσκουν απρόσκοπτη πρόσβαση σε εργατικά χέρια που κοστίζουν 2 δολάρια τη μέρα.   Υπάρχει αυτό που ο Ισπανός κοινωνιολόγος Μανουέλ Καστέλς αποκαλεί «χώρο των ροών» (space of flows). Εκατομμύρια δολλάρια μεταφέρονται ελεύθερα με το πάτημα ενός πλήκτρου στον υπολογιστή. Έτσι λοιπόν, από τη μια μεριά έχουμε την εξουσία, που είναι απελευθερωμένη από τον πολιτικό έλεγχο και από την άλλη έχουμε την πολιτική, που συνεχώς πάσχει από έλλειμα εξουσίας, μια και η εξουσία εξατμίζεται στον χώρο των ροών.

Εννοείτε ότι η πολιτική είναι τοπική, ενώ η εξουσία παγκόσμια…

Ακριβώς. Και ο πιο αδύναμος κρίκος δεν είναι η κοινότητα, η πόλη ή οποιαδήποτε άλλη μορφή τοπικότητας, αλλά το ίδιο το κράτος, που είναι παγιδευμένο μεταξύ δύο πυρών, του έθνους από τη μια και των αγορών από την άλλη. Και οι πρωτοβουλίες που αναφέρατε γεννιούνται στο υπο-εθνικό επίπεδο. Οι θεσμοί του εθνικού επιπέδου (κόμματα, κυβέρνηση, βουλή κλπ) δε μπορούν  ν’αντεπεξέλθουν στη διπλή αυτή πίεση. Οι πολίτες στην προσπάθεια τους να προστατευθούν από τις επιπτώσεις αυτών των ανώνυμων δυνάμεων της αγοράς αντιδρούν με τον παραδοσιακό τρόπο, δηλαδή οργανώνονται με γνωστούς τους, γείτονες, με όλους αυτούς με τους οποίους αντιλαμβάνονται από κοινού, πως η βελτίωση του τόπου τους θα έχει θετικό αντίκτυπο σε όλους και δεν είναι ανταγωνιστικό παιχνίδι με νικητές και ηττημένους.

Γίνεται στις μέρες μας συχνά λόγος για δίκτυα…

Ξέρετε, αντιμετωπίζω τον όρο αυτον με δυσπιστία. Τα δίκτυα έχουν να κάνουν με την επικοινωνία και η επικοινωνία περικλείει ταυτόχρονα τη δυναμική της σύνδεσης και τη δυναμική της αποσύνδεσης. Προτιμώ να μιλώ για κοινότητα, γιατί αυτός ο όρος εμπεριέχει την έννοια της δέσμευσης, κάτι που δεν ισχύει στην περίπτωση των δικτύων. Σήμερα, μπορεί κανείς να έχει εκατοντάδες φίλους σε ένα online δίκτυο και απλά κάποια στιγμή να σταματήσει να επικοινωνεί με κάποιους, χωρίς να χρειαστεί καν να εξηγήσει γιατί ή να ζητήσει συγγνώμη.

Στις τελευταίες εκλογές στην Ελλάδα, ο ΣΥΡΙΖΑ πέτυχε ποσοστό περίπου 27% για πρώτη φορά στην ιστορία. Η δέσμευσή του είναι ότι θα σταματήσει την αποπληρωμή του χρέους και τα μέτρα λιτότητας που έχουν επιβληθεί.

Από μια άποψη ήταν ευτυχής συγκυρία που η Αριστερά δε μπόρεσε να γίνει κυβέρνηση. Μπορώ να φανταστώ τη δυσκολία της θέσης της απέναντι σε πολιτικές που έχουν επιβληθεί, όχι από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά από τις ανώνυμες δυνάμεις της αγοράς. Όσο ισχυρή θέληση και καλή οργάνωση και να έχουν τα κόμματα, δε νομίζω ότι μπορούν να καταφέρουν κάτι αν δεν αλλάξει το σύστημα. Όπως ανέφερα, εκείνο που παρατηρείται σήμερα είναι η αποκοπή της εξουσίας από την πολιτική. Ως εξουσία αντιλαμβάνομαι την ικανότητα να κάνει κανείς κάποια πράγματα. Ως πολιτική αντιλαμβάνομαι την ικανότητα να αποφασίζει κανείς τι πρέπει να γίνει. Παλιότερα, το ζητούμενο ήταν να επιβάλλει κανείς τη δική του πολιτική ατζέντα. Ήταν δεδομένο ότι το κράτος θα υλοποιούσε την όποια ατζέντα. Σήμερα, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Δεν εννοώ ότι το κράτος είναι τελείως ανίσχυρο, αλλά ότι έχει περιορισμένα περιθώρια ελιγμών. Έτσι, μπορεί π.χ. να αποφασίσει ποιούς θα φορολογήσει περισσότερο, αλλά δεν έχει λόγο στα μεγάλα προβλήματα. Όλοι οι πολιτικοί θεσμοί που δημιουργήθηκαν μεταπολεμικά βασίζονταν στην αντίληψη ότι το κράτος είναι ικανό να διαχειριστεί την οικονομία, την άμυνα, όπως και τις πολιτισμικές νόρμες μιας κοινωνίας.

Αλλά τώρα πια η ιδέα της εθνικής κυριαρχίας αποτελεί αυταπάτη, αφού δεν υπάρχει ούτε ένα έθνος που να είναι κυρίαρχο. Ακόμη και πολύ θαραλλέοι πολιτικοί, όπως ο Λούλα στη Βραζιλία, χρειάζεται να παρακολουθούν τις αντιδράσεις των αγορών όταν υιοθετούν τη μια ή την άλλη πολιτική. Αντίθετα, κυριαρχούν τα χρηματιστήρια που δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να παρακολουθούν τις ισοτιμίες των νομισμάτων κι όταν εντοπίσουν μια αδυναμία να τη διογκώνουν μέχρι να πάρει διαστάσεις τεράστιου προβλήματος μέσω των ΜΜΕ και της πληροφορικής, ώστε να οδηγήσουν σε πτώση των μετοχών και υποτιμήσεις και να δημιουργήσουν συνθήκες κερδοσκοπίας για το μεγάλο κεφάλαιο.

Πώς μπορεί να επέλθει η αλλαγή; Πώς είναι δυνατόν το σύστημα της αγοράς να παραμένει τόσο σταθερό σ’ένα περιβάλλον γενικής ρευστότητας, για να χρησιμοποιήσουμε δικούς σας όρους;

Όπως σάς είπα, δε βλέπω κάποια αρχή ικανή να επιβάλει κάτι διαφορετικό και πιστεύω ότι για να υπάρξει θα περάσουν δεκαετίες, δεν είναι κάτι που θε εμφανιστεί μέχρι τις επόμενες εκλογές. Η μόνη ριζική λύση που βλέπω είναι να εδραιωθεί ένας τρόπος ζωής που θα καταστήσει το υπάρχον σύστημα έκπτωτο. Δηλαδή, να σταματήσει το σκεπτικό τού να δανείζεται κανείς για την απόκτηση αυτοκινήτου ή σε επίπεδο κρατών το να καταφεύγουν σε δανεισμό για να μειώσουν τους φόρους για τους πολύ πλούσιους, και να υιοθετηθεί ένας τρόπος ζωής, που θα παρέχει σε κάποιο βαθμό ασφάλεια σε όλους. Σε τέτοιο περιβάλλον οι κερδοσκόποι δεν μπορούν να κάνουν πολλά πράγματα.

Δηλαδή ένας αντικαταναλωτικός τρόπος ζωής.

Ακριβώς. Το μισό πρόβλημα είναι ο υπερβολικός, καταναλωτισμός της σπατάλης, που κυριαρχεί. Γι’ αυτό και κανένα επίδοξο κόμμα εξουσίας δεν υπόσχεται στους ψηφοφόρους πως θα πατάξει τον καταναλωτισμό. Δεν μιλάμε φυσικά για λιτότητα, αλλά για αλλαγή νοοτροπίας και τρόπου ζωής με έμφαση στην ικανοποίηση των αναγκών και όχι την ικανοποίηση των καταναλωτών. Ο κόσμος τότε δε θα σπαταλάει χρήματα για την απόκτηση διάφορων gadgets, όπως για παράδειγμα το να αγοράζεις καινούριο κινητό, χωρίς το παλιό να έχει βλάβη…

Αυτό γίνεται γιατί οι κατασκευαστές των gadgets διασφαλίζουν ότι μόλις εισαχθεί το νέο μοντέλο μιας συσκευής τα παλιότερα θα γίνουν παρωχημένης τεχνολογίας και αυτό ακριβώς τονίζουν όταν τα διαφημίζουν. Τέτοια τεχνάσματα χρησιμοποιούν για να παγιδεύουν τους καταναλωτές.

Φυσικά. Τα διαφημιστικά κόλπα αρχίζουν από τις διαφημίσεις στην παιδική τηλεόραση, όταν π.χ. τα νέα μοντέλα αθλητικών παπούτσιών παρουσιάζονται με τέτοιον τρόπο, που κάνει τα παιδιά να αισθάνονται πως θα γίνουν ρεζίλι στο σχολείο αν εμφανιστούν με παλιότερα. Μ’αυτόν τον τρόπο ασκούνται πιέσεις από παντού και απαιτείται θάρρος και αντοχή για να αντισταθεί κανείς στον καταναλωτισμό. Κάποιοι το κατορθώνουν και δημιουργούνται μικροί πυρήνες, όπως για παράδειγμα στην Ιταλία υπάρχει το κίνημα slow food, που έχει εξαπλωθεί σε 160 χώρες. Ή το Cittaslow, που αποσκοπεί στην επιβράδυνση του ρυθμού ζωής στα αστικά κέντρα και στη διασφάλιση της ποιότητας ζωής αντί για την ποιότητα της κατανάλωσης. Τέτοιες πρωτοβουλίες, αποτελούν «νησάκια» σε ένα αρχιπέλαγος. Από αυτό το σημείο ως τη ριζική αλλαγή νοοτροπίας είναι μακρύς ο δρόμος.

Με παρηγορεί όμως η σκέψη πως κάθε πλειοψηφία στην ιστορία ξεκίνησε ως μειοψηφία κι έτσι το ίδιο μπορεί να συμβεί και με τις κινήσεις που αναφέραμε. Δεν έχω δυστυχώς άλλο όραμα να σας προσφέρω.

Ποιός θεωρείτε ότι είναι ο ρόλος των διανοούμενων σε αυτήν την προσπάθεια;

Η διανόηση έχει γίνει κι αυτή ένα προϊόν που πωλείται και αγοράζεται και αυτό ισχύει για όλους, τόσο συντηρητικούς όσο και προοδευτικούς. Παλιότερα, ας πούμε στη δεκαετία του ’30, υπήρχαν διανοούμενοι με κάποιο όραμα, κομμουνιστικό ή ακόμη και φασιστικό. Σήμερα, οι διανοούμενοι με όραμα είναι πολύ λίγοι. Ο Μισέλ Φουκώ έχει πει ότι δεν υπάρχουν πια ολοκληρωμένοι διανοούμενοι: οι πανεπιστημιακοί στηρίζουν τα πανεπιστήμια, οι καλλιτέχνες τα θέατρα, οι γιατροί τα νοσοκομεία, η κάθε κατηγορία τα δικά της επαγγελματικά συμφέροντα. Λείπουν οι διανοούμενοι που θα στοχαστούν με πλαίσιο αναφοράς την ανθρωπότητα ολόκληρη.

Αυτή η απουσία έχει να κάνει με τη σχετικοποίηση και την εμπορευματοποίηση της γνώσης;

Οι διαδικασίες της εμπορευματοποίησης, της απορρύθμισης, του ατομισμού χαρακτηρίζουν όλες τις πλευρές της σύγχρονης κοινωνίας. Έτσι δεν υπάρχουν πια «κέντρα βάρους», σημεία συνεύρεσης, και «εργοστάσια αλληλεγγύης». Όλα είναι σκόρπια, ρευστά. Συνεργαζόμαστε στιγμιαία για την αντιμετώπιση ενός προβλήματος και στη συνέχεια μεταπηδάμε σε κάτι άλλο όταν βαρεθούμε και όχι όταν το πρόβλημα έχει επιλυθεί. Δεν υπάρχει αγκυροβόλι.

Αν λοιπόν, όπως περιγράφετε και στα βιβλία σας, ζούμε πια σε ένα μεταμοντέρνο, ρευστό κόσμο, μια ρευστή μετανεωτερικότητα, ποιά θα είναι η διάδοχη κατάσταση;

Χρησιμοποιώ, όπως ίσως ξέρετε, τον όρο interregnum, που χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τον Τίτο Λίβιο για να περιγράψει την κατάσταση στη Ρώμη μετά το θάνατο του Ρωμύλου, που βασίλεψε για 37 χρόνια, όσο ήταν τότε ο μέσος όρος ζωής. Μετά το θάνατό του, ελάχιστοι Ρωμαίοι θυμούνταν τη Ρώμη πριν το Ρωμύλο. Οπότε επικρατούσε μια κατάσταση τραγικής αβεβαιότητας και έλλειψης προσανατολισμού μέχρι να βρεθεί βασιλιάς. Ο Γκράμσι δανείστηκε τον όρο και τον προσάρμοσε για να περιγράψει μια κατάσταση, όπου οι παλιές πρακτικές δεν είναι πια αποτελεσματικές, ενώ νέοι τρόποι δεν έχουν ακόμα εφευρεθεί.  Είναι εξαιρετικά δύσκολο να προβλέψουμε ποιοί θα είναι αυτοί οι τρόποι. Ίσως σε άλλα σημεία της υδρογείου να έχουν ήδη βρεθεί και να μην το γνωρίζουμε.
Αυτό το μαθαίνουμε πάντα εκ των υστέρων.

Στη διάρκεια του 20ου αιώνα, ούτε ένα από τα γεγονότα που άλλαξαν τον ρου της ιστορίας δεν είχε προβλεφθεί. Όλα αποτέλεσαν εκπλήξεις και ο κόσμος δεν μπορούσε να πιστέψει, πως συνέβαιναν. Οταν μελετούσα την ιστορία του εργατικού κινήματος στη Βρετανία και έκανα έρευνα στα αρχεία της Guardian στο Μάντσεστερ, διαπίστωσα πως ούτε μια φορά μέχρι το 1870  δεν είχε γίνει αναφορά στην βιομηχανική επανάσταση, ούτε στην κοιτίδα της, το Μάντσεστερ.  Ο κόσμος δεν είχε αντιληφθεί πως ζούσε τη βιομηχανική επανάσταση.
Επομένως, αν τώρα ζούμε μια μετα-ρευστή επανάσταση, μόνο τα παιδιά σας θα τη συνειδητοποιήσουν.

Αυτό είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον.

Ο συμπατριώτης σας Κορνήλιος Καστοριάδης, όταν, λόγω των ριζοσπαστικών του θέσεων, ερωτήθηκε αν στόχος του ήταν να αλλάξει τον κόσμο απάντησε «Ούτε κατά διάνοια. Ποτέ δεν πέρασε από το μυαλό μου να αλλάξω τον κόσμο. Αυτό που επιθυμώ είναι να αλλάξει η ανθρωπότητα από μόνη της, όπως έκανε τόσες φορές στο παρελθόν». Αυτή είναι οπτική αισιόδοξου ανθρώπου.

Την προσυπογράφετε σε τελική ανάλυση; 

Δεν θα προλάβω να το δω, γιατί είναι μακροπρόθεσμο. Όμως ελπίζω ο 21ος αιώνας να είναι αφιερωμένος στην επανασύνδεση εξουσίας και πολιτικής, μέσα από συλλογική δράση και κοινούς στόχους.  Η διάκριση μεταξύ αισιόδοξης και απαισιόδοξης στάσης κατά τη γνώμη μου είναι λογικά εσφαλμένη, αφού δεν εξαντλεί όλες τις πιθανότητες. Ποιός είναι ο αισιόδοξος; Όποιος πιστεύει πως ο κόσμος ως έχει εδώ και τώρα, είναι ο καλύτερος δυνατός.

Ποιός είναι ο απαισιόδοξος; Αυτός που σκέφτεται πως ίσως ο αισιόδοξος να έχει δίκιο. Υπάρχει και ο Καστοριάδης μεταξύ των δύο θέσεων, που λέει πως ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός και έλπιζε πως κάποτε θα πραγματοποιηθεί. Όσον αφορά στο απώτερο μέλλον, η άποψη του είναι σωστή, όχι όμως όσον αφορά στο άμεσο μέλλον. Όσο για μένα, είμαι βραχυπρόθεσμα απαισιόδοξος και μακροπρόθεσμα αισιόδοξος. Δεν βλέπω ριζοσπαστικές αλλαγές σύντομα, αλλά είμαι σίγουρος, πως είναι στο πρόγραμμα.


[1] Ο ψυχίατρος R.D. Laing, ορίζει ως «διπλούς δεσμούς», τα διαφορετικά αντιφατικά μηνύματα στα οποία είναι εκτεθειμένα τα μέλη της οικογένειας λόγω της ταυτόχρονης επιρροής της κοινωνίας και της οικογένειας και την ανάγκη να απαντήσουν σε πολύ συχνά παράλογες προκλήσεις για να μην τιμωρηθούν.
*Συνέντευξη του Ζ. Μπάουμαν στην Ντ. Δαβάκη και τον Δ. Μπούκα  για την Εποχή 
Το βρήκαμε στο http://rednotebook.gr/details.php?id=12163



ΚΑΙ ΔΙΗΓΩΝΤΑΣ ΤΑ ΝΑ ΚΛΑΙΣ !!!!!

$
0
0
που λέει και ο κύριος TAKIS σχολιάζοντας την ¨"αποκλειστική"συνέντευξη στου Ν.Χ
Ακολουθεί συλλογή από αντιδράσεις και δημοσιεύματα. Καλή διασκέδαση!!!
Σωστά..αυτό μας έλειπε τώρα......

Αποσπάσματα από την αποκλειστική συνέντευξη του Παναγιώτη Μπαλτάκου στον Νίκο Χατζηνικολάου
Μπαλτάκος:

-Αποφάσισα να διαδραματίσω συγκεκριμένο ρόλο για το καλό της παράταξης και της Ελλάδας, δεν μπορούσαμε να αφήσουμε 500.000 Έλληνες εγκλωβισμένους στη Χ.Α. 'Ελεγα αυτά που ήθελαν να ακούσουν για να αποκτήσω την εμπιστοσύνη τους.

-Η Ν.Δ. είναι παράταξη ευθύνης... είναι κεντροδεξιά παράταξη και κοντεύει να χάσει την δεξιά της πτέρυγα.

-Τον Πρωθυπουργό δεν τον πιάνουμε στο στόμα μας, δεν τον σχολιάζω.

-Τίποτα από όλα αυτά που είπα στο βίντεο για τους υπουργούς δεν είναι αλήθεια οπότε τι να ερευνήσει η δικαιοσύνη;

-Οι άνθρωποι οι οποίοι έχουν κάνει όργια με τη βία μηνύουν τον γιο μου γιατί τους έσπρωξε.

Ολόκληρη η συνέντευξη εδώ:www.enikos.gr

Ακολουθούν ενδεικτικά κάποια σχόλια....των αναγνωστών

 TAKIS Παρασκευή 4 Απριλίου 2014
ΚΑΙ ΔΙΗΓΟΝΤΑΣ ΤΑ ΝΑ ΚΛΑΙΣ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
 «Γεννήθηκα ασφαλίτης!»
Χείμαρρος ο και αντικομουνιστής γεννημένος (αλλά παθολογικά και αθεράπευτα δημοκράτης) κ. Μπαλτάκος: Η ΝΔ έχει, λέει, δύο πυλώνες: την "ορθοδοξία και τους ένστολους"!

…Πατρίς ίσον Θρησκεία συν Τανκς δηλαδή. Πιο ακροδεξιά πεθαίνεις. Ό, τι πιο μετριοπαθές και κεντρώο! Τόσο που σε κάνει σχεδόν να νοσταλγείς το «Πατρίς - Θρησκεία - Οικογένεια» σαν να 'ταν φράση του… Ηλία Ηλιού.
Αλλά –να ξηγηθούμε!- την ίδια στιγμή η ΝΔ είναι κεντροδεξιά. Γνήσια κεντροδεξιά. Όλα κι όλα! …όσο και ο Δομάζος είναι πρωταθλήτρια της ρυθμικής κολύμβησης.

Λέει ο διανοούμενος νομομαθής κ. Μπαλτάκος:
«Είμαστε πυρσοί αναμμένοι για την πατρίδα» Κάτι ανάλογο λένε και οι πυρομανείς για τα δάση. Αλλά σε αυτόν τον άδικο ντουνιά τούτοι οι τελευταίοι δεν θα γίνουν ποτέ τους γραμματείς του υπουργικού συμβουλίου.


Costas  Πέμπτη 3 Απριλίου 2014
Χθες όλοι οι παρουσιαστές ειδήσεων που ρωτούσαν και ξαναρωτούσαν τους ρεπόρτερ αν το γνώριζε ο Πρωθυπουργός μου θύμισαν την σκηνή στον Ηλία του 16ου έχει με Χατζηχρήστο και Βέγγο.
"Εχεις και παιδάκια? -- έχω και παιδάκια κύριε αστυνόμε
πεινάς ?? πεινάω
έχεις και θεία άρρωστη??? έχω και θεία άρρωστη
Η ελληνοφρένεια αν τα ενώσει τα βίντεο θα καταλάβουν όλοι τι εννοώ

Στέλιος ΤσακόςΠέμπτη 3 Απριλίου 2014
Αυτό που θα έπρεπε να μας απασχολεί, για να μη πω να μας τρομάζει, ειναι το γεγονός τι η "ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ"δικαιοσύνη ειναι εντελώς εξαρτώμενη.
Το βίντεο ειναι η πιο ξεδιάντροπη παραδοχή οτι η κυβέρνηση ελέγχει την Δικαιοσύνη.

Μην ασχολείστε με το ποιές ειναι οι σχέσεις του Μπαλτάκου με τον
Κασιδιάρη και τι μπορεί να σημαίνει αυτο.
Ας ασχοληθούμε με το προφανές....
Μεσα στα μούτρα μας το λένε.

νικιΠέμπτη 3 Απριλίου 2014
Φυσικά για όλα φταίει ο Σύριζα. Μη το ψάχνετε ..

Α,μην φεύγετε, έχει κι άλλο καλύτερο..


Κρανιδιώτης: Κορίτσια ο Πρωτόπαπας
http://www.enikos.gr/politics/225676,Kranidiwths:_Koritsia_o_Prwtopapas.html
Φαήλος Κρανιδιώτης: Δεν θα είμαι υποψήφιος ευρωβουλευτής λόγω των... γουρουνιών
Ολόκληρη η δήλωση  έχει ως εξής:
http://www.protothema.gr/politics/article/368293/failos-kranidiotis-den-tha-eimai-upopsifios-eurovouleutis-logo-ton-gourounion/
Κι αυτοί τι πήγαν και θυμήθηκαν τώρα;
Oι «ακροδεξιοί θύλακες» και το Δίκτυο 21 
Η αναφορά του Ευάγγελου Βενιζέλου ότι δεν μπορεί να υπάρχουν «ακροδεξιοί θύλακες» στην κυβέρνηση ήταν σαφής και δεν επιδέχεται ουδεμία αμφισβήτηση, ενώ αναδεικνύει τον προβληματισμό που υπάρχει στο ΠΑΣΟΚ, αλλά και σε στελέχη της ΝΔ για την ιδεολογική κυριαρχία -στο πεδίο της δικομματικής κυβέρνησης- στελεχών με σκληρή δεξιά ατζέντα.


ΚΚΕ: Ο Βενιζέλος και το ΠΑΣΟΚ ευθύνονται για την άνοδο της ΧΑ

Πρώτο ΘΕΜΑ

Εν τω μεταξύ συμβαίνουν και άλλα σπουδαία

Αναβάλλεται για τον Αύγουστο η αναβάθμιση από τον Moody του*
Για τον ερχόμενο Αύγουστο μετατέθηκαν οι ανακοινώσεις του διεθνούς οίκου αξιολογήσεων Moody του σχετικά με την αναβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της Ελλάδας.
*έτσι το βρήκα

Να κάνουν κι αυτοί τις διακοπές τους,κουράστηκαν με τις επιδόσεις μας....

Η καγκελάριος είπε, ότι δεν πρόκειται να υπάρξει άλλη λύση εκτός από την συνέχιση της εσωτερικής υποτίμησης. Με αυτό τον τρόπο διαψεύδει τις όποιες εντυπώσεις προκάλεσε η υπόσχεση του Ντράγκι για ποσοτική χαλάρωση.
Πηγή Deutsche Welle
Τσίπρας για Μέρκελ: Ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την Ευρώπη
Τον θαυμασμό της για την πρόοδο που έχει σημειώσει η Ελλάδα εξέφρασε χθες, ενόψει της επίσκεψής της στην Αθήνα την ερχόμενη Παρασκευή 11 Απριλίου, η καγκελάριος της Γερμανίας 

Τα μμε συγκινούνται τόσο από τις εξελίξεις,που ξεχνούν ακόμη και να βάλουν τόνους στους τίτλους!!!
Γενοκτονια ! UNICEF: “Eπιδεινωθηκε το επιπεδο διαβιωσης των ανηλικων στην Ελλαδα”

Αλλά το πιο συγκινητικό είναι η ευγένεια, οι αρχές, η ηθική κλπ, αυτά καλέ που επικαλείται ο φαήλος σαν κυρίαρχα δεξιά χαρακτηριστικά, όπως καθαρά φαίνεται από τις παραγγελίες που δίνουν στους υπαλλήλους τους...είχαμε το σοσιαλιστικό ξύλο,τώρα έχουμε και το ηθικό...
άντρες!!!!!!
Τι είναι αυτούνο βρε;  τι μάνα σου τσουβαλιάζεις;
Μια διμοιρία ΜΑΤ έδερνε τέσσερις γυναίκες!!!
Τσ,τσ,τσ, Σόδομα και Γόμορρα γίναμε...και λίγα λέμε
Την Τετάρτη 26 Μαρτίου οι καθαρίστριες του Υπουργείου Οικονομικών ζήτησαν -ξανά- να δουν τον αρμόδιο υπουργό προκειμένου να του εκφράσουν τα παράπονά τους και τις περιποιήθηκαν όπως ξέρουν...ηθικά.
Οι εικόνες από:http://netakias.files.wordpress.com
Αυτά συμβαίνουν όταν οι έφηβοι δεν κάνουν την επανάστασή τους όταν πρέπει...

Και να ξαναγυρίσουμε στο κυρίαρχο θέμα των ημερών 

Ο πρωθυπουργός στη συνάντησή του με τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, δεσμεύτηκε ότι δεν θα προχωρήσει στην επιλογή προσώπων τόσο στις ευρωεκλογές όσο και στις αυτοδιοικητικές, που έχουν εκφράσει κατά καιρούς ακραίες θέσεις. Και ποιον έκοψαν;
Χαρακτηριστικό είναι και το μήνυμα που έστειλε κατά την έξοδό του από το Μέγαρο Μαξίμου ο Βαγγέλης Βενιζέλος, ο οποίος τόνισε ότι «η σταθερότητα αποτελεί εθνικό αγαθό» και «ο πρωθυπουργός και εγώ είμαστε οι εγγυητές της εφαρμογής της προγραμματικής συμφωνίας».
http://www.paraskhnio.gr/strofi-pros-to-kentro-kovetai-apo-to-ey/

Την απομάκρυνση κάθε δεξιού σταγονιδίου.. ζήτησε η Εύη Χριστοφιλοπούλου για την υπόθεση Μπαλτάκου ενώ την ίδια στιγμή ο κ.Πρωτόπαππας δήλωνε ότι τις ακροδεξιές λογικές, δεν τις ξεχνούμε»…Και ποιον έκοψαν;

και;το κυρίαρχο θέμα των ημερών ποιος το φροντίζει ε;

Πατρίς Θρησκεία Οικογένεια κλπ,
Καλόπουλος και  Άδωνης Γεωργιάδης 1/2
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=_eZ2yol1dMs#t=0
Το βίντεο μας το θύμισε σε σχόλιο  του ένας αναγνώστης στο http://olympia.gr
Από εκεί, και τα σχόλια που ακολουθούν.
Ο βουλευτής της Χ.Α. μιλώντας χθες  στην εκπομπή του Γιώργου Τράγκα  τόνισε ότι έχει μιλήσει με βουλευτές από όλα τα κόμματα, προαναγγέλλοντας εξελίξεις.
Τη συνέντευξη την είδα ΟΛΗ…
Ο Τράγκας σε σόου ΑΝΕΥ προηγουμένου και τα άλλα τα καλόπαιδα  να ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ να αποδείξουν ότι είναι τα ΘΥΜΑΤΑ του Σαμαρά…
Συνέχεια στο olympia.gr
Φαίη είπε
Απριλίου 4, 2014 
Το χρέος μας εμείς ως ψηφοφόροι και ελεύθερα σκεπτόμενοι πολίτες δεν το κάναμε.
Τώρα αναρωτιόμαστε ποιος είναι πίσω από αυτήν την ενέργεια, τι συμφέροντα έχει/εκπροσωπεί ο Τράγκας, κτλ κτλ.

Αυτό όμως είναι το ένα κομμάτι το οποίο μπορούμε να επιδιώξουμε να “λύσουμε” όπως ένας ντετέκτιβ. Το άλλο, αφορά εμάς και μας αφορούσε από την αρχή αλλά του γυρίσαμε την πλάτη.

Είδαμε ένα κόμμα το οποίο ενώ πήρε άδεια από τον Άρειο Πάγο να συμμετάσχει στις εκλογές, πετάχτηκε στον κάλαθο των αχρήστων από την πρώτη κιόλας ημέρα που μπήκε στη βουλή με την υποστήριξη μισού σχεδόν εκατομμυρίου Ελλήνων. Ανεξαιρέτως τις ιδεολογικές του καταβολές, αυτό το ζήτημα της απαξίωσης μισού εκατομμυρίου ψηφοφόρων θα έπρεπε να είχε απασχολήσει όλους μας, και αν όχι, θα έπρεπε τουλάχιστον να μας είχε προβληματίσει.

Ταυτόχρονα, το καθεστώς παρήγαγε ένα “προϊόν” με το οποίο “πούλησε” τη χ.α. στο κοινό. ‘Ενα “προϊόν” το οποίο προωθήθηκε γενναιόδωρα από τα ΜΜΕ. Από ένα σημείο και μετά όμως αυτό το “προϊόν” δεν συνοδεύτηκε με την ανάλογη δικαστική παρέμβαση και εκεί που το έκανε, τα “κενά”, οι παρατυπίες, τα δύο μέτρα και δύο σταθμά, έδειχναν ότι κάτι δεν πάει καλά. Ένας Θεός ξέρει πραγματικά τι ακριβώς συνέβει. Το όλο πράγμα έμοιαζε περισσότερο ότι ήθελαν να έχουν τη χ.α. εκεί γύρω μισοπεθαμένη γιατί τους ήταν χρήσιμη (και αναφέρομαι σε όλους), ή ότι κάτι τους πήγε στραβά, ή ότι από ένα σημείο και μετά έχασαν το έλεγχο.., ή, ή, ή..

Όπως και να’ χει, η δική μας στάση κράτησε αυτό το “προϊόν” εν ζωή και όσο χρειαζόταν για να ωριμάσει μία κατάσταση υπόγειων ενεργειών και να έρθουν μετά κάποιοι άλλοι να την εκμεταλλευτούν. Εδώ βρίσκονται οι ευθύνες μας. Και αυτό γιατί λειτουργήσαμε περισσότερο με γνώμονα την κομματική μας ταμπέλα, και τις ιδεοληψιές μας.
Ερντογάν, Γιανούκοβιτς. Δύο πρόσφατα παραδείγματα όπου το θέμα παρακράτος, διαφθορά παίζει και έπαιξε σημαντικό ρόλο για την επέμβαση εξωτερικών παραγόντων.

Τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά για την Πατρίδα μας. Όχι γιατί βγαίνουν κάποια πράγματα στο φως, καλά κάνουν και βγαίνουν. Αλλά επειδή δεν γνωρίζουμε ποιος πραγματικά βρίσκεται από πίσω και που θέλει να καταλήξει..
και λίγο πιο κάτω
Φαίη είπε
Ανώνυμε,
εννοείται ότι είναι δύσκολο έως και ακατόρθωτο να γνωρίζουμε ποιος κρύβεται από πίσω πάντα και παντού.
Όταν όμως με τη στάση μας γινόμαστε πιόνια ευρύτερων σχεδιασμών λόγω ιδεοληψιών και κομματοσκυλίασης τότε αξίζουμε τα χειρότερα. Πως θα ήταν άραγε τώρα τα πράγματα εάν εμείς φτύναμε από την αρχή όλη αυτήν την “χρυσαυγειάδα” στα μούτρα τους; Εάν είχαμε το θάρρος να κοιτάξουμε πέρα από αυτά που προσπαθούσαν εναγωνίως να μας κάνουν να δούμε; Όσες φορές και αν προσπάθησα να αναδείξω αυτό το θέμα έφαγα του κόσμου την χλεύη εδώ μέσα. Γιατί ο κάλος της ιδεοληψίας είναι ριζωμένος.
Νομίζεις ότι η αλήθεια για το ποιος βρίσκεται πίσω από αυτήν την υπόθεση έχει σημασία πια;
ΟΧΙ δεν έχει σε ανθρώπους με κάλο στο μυαλό. Για τον απλό λόγο ότι δεν είναι σε θέση να την διαχειριστούν σωστά.
Εδώ ακριβώς συνίσταται και η συνεχόμενη συμμετοχή μας στη δημοκρατία και όχι μόνο στις εκλογές κάθε 4 χρόνια.
Στο να αναζητούμε την αλήθεια, να κάνουμε κριτική στον εαυτό μας και να μην συμπεριφερόμαστε ως εντεταλμένος στρατός των κομμάτων στα διαστήματα μεταξύ των εκλογών.
Σοφία είπε:
Απριλίου 4, 2014 
Μ’ αρέσει ο Τράγκας που λέει “δεν μπορείτε να μας τα δίνετε με φαρμακευτική δοσολογία”

χα….χα…χα…. τού ‘ρχεται παροξυσμός που δεν του λέει περισσότερα.

Προτού αλέκτωρ λαλήσει τρις…
Δεν πρόλαβα να γράψω το παραπάνω μήνυμα ήρθε και η επιβεβαίωση…
“Ακροδεξιά σταγονίδια” και εντός Σύριζα…
Ο Παναγιώταρος αποκαλύπτει ότι υπάρχουν συνομιλίες με τον Βούτση…
ER είπε
Απριλίου 4, 2014 
Το θεμα ειναι τι ελεγαν……….δεν πιστευω οτι επρεπε να του κοψουν και την καλημερα.
Αυτα ειναι των νταβατζηδων ,ολοι μαζι τα φαγαμε οπως ελεγε και ο Παγκαλος.
Εξισωνουμε Μπαλτακο με βουλευτες !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Έτσι με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου του Υπουργικού Συμβουλίου (που δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως) η γενική γραμματεία της κυβέρνησης υπό τον κ. Μπαλτάκο εξοπλίζεται με απόλυτες αρμοδιότητες σε όλο το φάσμα και τις διαδικασίες της νομοθετικής εξουσίας, που έχουν σχέση με την Πολιτεία, το Κοινοβούλιο και τη Δικαιοσύνη.

Το ΦΕΚ της «αναβάθμισης»

Με τη θεσμική αναβάθμιση αυτή της γενικής γραμματείας της κυβέρνησης από τις συνήθεις εξουσίες του 2005 της κυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή υπό τον προκάτοχο καθηγητή Αργύρη Καρρά, ενισχύεται ο συγκεντρωτικός στόχος της διακυβέρνησης Σαμαρά. Επιπλέον, αντιμετωπίζονται, όπως λέγεται, προβλήματα αποφασιστικότητας με το ισχυρό πρόσωπο του κ. Μπαλτάκου, τα οποία δεν μπορούν να προωθηθούν με το σημερινό «στάτους» του υπουργείου Δικαιοσύνης. Σύμφωνα με το ΦΕΚ πλέον ισχύουν τα εξής:
«Αρμοδιότητες Γενικής Γραμματείας της Κυβέρνησης
Άρθρο 21
Συμπλήρωση αρμοδιοτήτων
Στην παρ. 5 του άρθρου 74 του π.δ. 63/2005 (Α΄ 98) προστίθενται εδάφια στ, ζ, η και θ, ως ακολούθως:Απο την επισημη ιστοσελιδα της γενικης γραμματειας της κυβερνησης.
Η Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης αποτελεί αυτοτελή δημόσια υπηρεσία που υπάγεται απ΄ ευθείας στον Πρωθυπουργό.
Τωρα δεν τον ξερει κανενας!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ΔΥΣΟΣΜΙΑ 

«Αίμα, τιμή, κάμερα φορητή»

Επτά νέα video προσεχώς
Ο δρόμος προς τις περιφερειακές, δημοτικές και τις ευρωεκλογές είναι σπαρμένος με ερασιτεχνικά video, τη νέα τάση στην πολιτική μόδα την εαρινή περίοδο του 2014. Θα βγουν στη φόρα, αναλόγως των εξελίξεων και της τακτικής που θα ακολουθήσουν οι «σκηνοθέτες»:
Το ντου του Βενιζέλου στο γραφείο του ΓΑΠ, μετά την καταψήφιση από τον πρώην Πρωθυπουργό του άρθρου για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Πρόκειται για μια χαλαρή κουβέντα με τον «πατέρα των Μνημονίων» απαθή σαν σαολίν μοναχό.
Τα εύσημα του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ στον Απόστολο Κακλαμάνη. Τα περί …μουστόγερου δεν ανταποκρίνονται πλήρως στο πλήθος των στιγμιαίων συναισθημάτων του Μπένι.
Ο Σαρκοζί πάνω στην καρέκλα να «αποθεώνει» τον ΓΑΠ, που μόλις πριν ζήτησε δημοψήφισμα. Κλασική ταινία, αν πήγαινε στις Κάννες θα έσκιζε.
Συνέχεια εδώ
Ας δούμε πως διαβάζουν τα γεγονότα και οι υπόλοιπες προοδευτικές δυνάμεις...
«Η ΔΗΜΑΡδεν πρόκειται να επιστρέψει σε κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά» απαντά στον πρωθυπουργό ο Φώτης Κουβέλης σε συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα «Real», προειδοποιώντας πως οι προεδρικές εκλογές θα αποτέλεσουν το απώτερο όριο του βίου της, αν η κυβέρνηση δεν αλλάξει πολιτική.newsbomb.gr
Το Βήμα Online - πριν από 16 λεπτά
«Η κυβέρνηση αυτή στηρίζει απόλυτα την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης. Και όλοι όσοι ζητούν την παραίτηση των δύο υπουργών ταυτίζονται με τη Χρυσή Αυγή για μικροπολιτικές σκοπιμότητες». 
Θέμος Αναστασιάδης
H «κρυφή κάμερα» δεν κάνει πια ούτε εκπομπές - ε, όχι δα και εκλογές!
Τα Νέα Οnline
Ζωντανή κάλυψη
Αλ. Τσίπρας: «Δεν υπάρχει θέμα Μπαλτάκου, υπάρχει θέμα Σαμαρά»

Πως να αποκαλύπτεις τη διαφθορά που εσύ δημιούργησες

«Η Ελλάδα δεν ήταν το μοναδικό πρόβλημα της ευρωζώνης», δήλωσε σήμερα από τις Βρυξέλλες ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, μιλώντας σε συνέδριο της γνωστής δεξαμενής σκέψης CEPS με θέμα «Μετράει η Ευρώπη;» («Does Εurope Matter?»). 
Δηλαδή ο καταστροφέας ομολογεί αυτά που υποστηρίζουμε από το 2009 και τους τιτανικούς, ενώ τότε έκανε το παν για να καταστήσει την Ελλάδα ως μέγα πρόβλημα!
Καλά που δεν κατήγγειλε και το μαγείρεμα των στατιστικών από τον Γεωργίου!!
Συνέχεια εδώ

Και  αν νιώθετε  έλλειψη που δεν εμφανίζεται συχνά, τον έχουμε και σε μπλουζάκι!!!
http://www.colourmagic.gr/store/product.php?productid=16706
Πώς να αποκαλύπτεις τη διαφθορά που εσύ δημιούργησες (Οδηγός για αρχάριους)


Αλίμονο αν επιτραπεί να κινδυνεύσουν οι θυσίες του λαού από τα βρώμικα παιχνίδια των νεοναζί 
 Δεν ήταν απλώς αναμενόμενη προχθές η ανακοίνωση από τη Moody's της αναβάθμισης της ελληνικής οικονομίας κατά δύο βαθμίδες. Ηταν προγραμματισμένη να συμβεί. Και θα είχε συμβεί αν δεν μεσολαβούσε η αποκάλυψη του οπτικοακουστικού υλικού της συνομιλίας του (τέως) γραμματέα του Υπουργικού Συμβουλίου με τον υπόδικο εκπρόσωπο της νεοναζιστικής σπείρας. Τώρα η αναβάθμιση μετατέθηκε για τον Αύγουστο. Και υπό προϋποθέσεις. Συνέχεια εδώ: ΕΘΝΟΣ 6/4
Στο ίδιο μήκος κύματος
Ποιοι απεργάζονται την αποσταθεροποίηση της χώρας και θέλουν να ρίξουν τον Σαμαρά; 
Στην πιο σημαντική ημέρα για τη χώρα κατά την οποία ο Σαμαράς ανακοίνωνε στο Reuters την έξοδο της χώρας στις αγορές, την περίοδο που η οικονομία επιτέλους μπαίνει σε ανάκαμψη και θα επιστραφούν στους πολίτες χρήματα, την περίοδο που ο κ. Τσίπρας, ο ΣΥΡΙΖΑ και η Χ.Α. βρίσκονταν στα όρια της κατάρρευσης και η Ν.Δ. είχε πάρει κεφάλι στις δημοσκοπήσεις, ενορχηστρώθηκε ένα καλά οργανωμένο σχέδιο για την αποδόμηση Σαμαρά. Συνέχεια αύριο που θα βρω το λινκ.Στα πιο σοβαρά τώρα.

Κλειδώνει ο ΣΥΡΙΖΑ, στερεύει ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ.
Έπειτα από όλα αυτά τα αποκαλυπτικά, τα οποία εμβρόντητος ο ελληνικός λαός άκουσε να λέει το δεξί χέρι του πρωθυπουργού, όλες πλέον οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ανάκαμψη του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος περνά οριστικά μπροστά και κλειδώνει στην πρώτη θέση.
Αναρτήθηκε από τον/την Εξουσία στο Απριλίου 6, 2014

Video-Δελαστίκ: Ετοιμάζουν σχέδιο εγκλωβισμού κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ......

Αποκαλυπτικός ήταν ο γνωστός αρθρογράφος και πολιτικός σχολιαστής, Γιώργος Δελαστικ, σε συνέντευξη του, στο Ράδιο 9,84 .Μπορείτε να την ακούσετε εδώ:
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=KK7RPCJ27Hg#t=0

Αλλά όσο κι αν προσπαθώ να μαζέψω σε ένα κείμενο τα όσα έγιναν αυτές τις μέρες δεν τα καταφέρνω...κάτι ξεχνώ πάντα. ..καυτές λεπτομέρειες από αύριο πάλι.





Ωρέ που πάμε;

$
0
0
«Yποδοχή» στην Μέρκελ με διαδηλώσεις
Τυμπανοκρουσίες είχαμε τις τελευταίες ημέρες από την κυβέρνηση και τα μεγάλα εκδοτικά συγκροτήματα αλλά και αντιδράσεις από την αντιπολίτευση για την επίσκεψη της Γερμανίδας καγκελαρίου την Παρασκευή, στην Αθήνα.
Το χρονικό της επίσκεψης για όποιον ενδιαφέρεται εδώ:
http://topontiki.gr/details.php?id=71949
Τελικά στις 21:55 την Παρασκευή, η Άγκελα Μέρκελ αναχώρησε αεροπορικώς από την Ελλάδα αφήνοντας μας στον πόνο μας.
*
«Κυβέρνηση αχρείων σ 'ενα Α.Ε. Στρατόπεδο συγκέντρωσης»
Ο  θείος Νώντας μιλά για τις μετατοπίσεις  που αποδομούν τη σκέψη..και άλλα
*
Έντονες αντιδράσεις προκάλεσε  η είδηση της επίσκεψης της Γερμανίδας καγκελαρίου  στην Αθήνα, και ήδη από την προηγούμενη εβδομάδα είχαν  αρχίσει να ανακοινώνονται συμμετοχές στη διαδήλωση της «υποδοχής» της.
*
-Οι διαδηλώσεις  φυσικά απαγορεύτηκαν από την  αστυνομία-

Ο ΣΥΡΙΖΑ  με ανακοίνωσή του κάλεσε όλους τους πολίτες της Αθήνας να συμμετέχουν στην διαδήλωση.
*
Από την πλευρά της η ΑΝΤΑΡΣΥΑ  σε ανακοίνωσή της επισημαίνει πως "Η επίσκεψη αυτή γίνεται με σκοπό την επιβράβευση της επίθεσης στα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα της παρούσας αλλά και των προηγούμενων κυβερνήσεων.
 Ακόμη καταγγέλλει:
"τα συνεχή αντιδημοκρατικά πραξικοπήματα εντός κι εκτός Βουλής, την στυγνή επιτροπεία των ιμπεριαλιστικών οργανισμών μέσω των νέων γκαουλάϊτερ Ράϊχενμπαχ, Φούχτελ κλπ, την  ένταση του αυταρχισμού και της καταστολής, το χτύπημα σε κάθε δημοκρατική κατάκτηση του προηγούμενου αιώνα".
Σε άλλο σημείο στην ίδια ανακοίνωση αναφέρει ότι: "Ειδικά η αριστερά φέρει ιστορική ευθύνη και πρέπει να σηκώσει το γάντι".
Καλέσματα έγιναν και από τους Αναρχικούς, την  ΠΟΣΠΕΡΤ, την  ΑΔΕΔΥ, το ΕΠΑΜ, τους ΑΝΕΛ και το Σχέδιο Β, την  Επιτροπή Αντίστασης στη Νέα Γερμανική Κατοχή,και άλλες κινήσεις πολιτών.
 Παρά την απαγόρευση η συγκέντρωση ξεκίνησε στις 5 μ.μ. και ο μεγάλος όγκος της  πορείας  ακολούθησε  την οδού Σταδίου.
Κουτσούμπας: Η Μέρκελ ήρθε για να στηρίξει τις μπίζνες των γερμανικών ομίλων
Τελευταία ενημέρωση : 11.04.2014,  21:35 

http://www.avgi.gr/article/2288680/koutsoumpas-i-merkel-irthe-gia-na-stirixei-tis-mpiznes-ton-germanikon-omilon
Εικόνα από την πορεία από :enet.gr
Θερμή ήταν  η αντίδραση και σε άλλες πόλεις, από κόμματα  συνδικάτα και συλλογικότητες.Νέα συνθήματα εμφανίστηκαν εμπλουτίζοντας το γνωστό ρεπερτόριο.. 
*
"ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΓΣΕΕ ΚΙ ΑΔΕΔΥ...ΚΩΛΟΣ ΚΑΙ ΒΡΑΚΙ..."

Από τη ΓΣΕΕ  δεν είχαμε κανένα κάλεσμα, γιατί  μας είχε καλέσει προχθές για άλλο λόγο που κάποιους προβλημάτισε όπως φαίνεται στο παρακάτω κείμενο.
Γράφει ο Πέτρος  Χασάπης :

Η σημερινή απεργία για ποιο λόγο έγινε;
Αναρτήθηκε στις 9  Απριλίου, 2014
Κατάλαβε άραγε κάποιος γιατί έγινε η σημερινή 24ωρη απεργία; Τι εξυπηρέτησε; Σε τι βοήθησε τους εργαζόμενους; Απεναντίας, η κυβέρνηση αδιαφόρησε πλήρως και οι εργοδότες γλίτωσαν μισθούς μιας μέρας.

Άλλο ένα απεργιακό χάπενινγκ έλαβε τέλος. Ούτε ογκώδεις συγκεντρώσεις, ούτε κανένα αποτέλεσμα είχε η σημερινή πανελλαδική 24ωρη απεργία, πλην της ταλαιπωρίας των πολιτών εξ αιτίας της μη κυκλοφορίας κάποιων μέσων μαζικής μεταφοράς. Και πλην ακόμα της δικαιολόγησης της παρουσίας των κομματικών συνδικαλιστών σε ένα συνδικαλιστικό κίνημα το οποίο έχει πλήρως απομαζικοποιηθεί, καθόσον κανείς εργαζόμενος δεν αισθάνεται ότι του διασφαλίζει τα συμφέροντά του. Επομένως δεν έχει και κανένα νόημα η συμμετοχή του.

Που είναι άραγε η ΓΣΕΕ, η ΑΔΕΔΥ κ.λ.π. όλα αυτά τα χρόνια των μνημονίων; Όλα αυτά τα χρόνια που οι εργαζόμενοι απολύονται και αυτοκτονούν; που ο επίσημος αριθμός των ανέργων έφτασε το 1,5 εκατομμύρια; Που είναι οι αγώνες τους και οι διαρκείς απεργίες οι οποίες θα έβαζαν φραγμό στα σχέδια της τρόϊκας και των εντολοδόχων ελληνικών κυβερνήσεων; Πλήρης απογοήτευση.
Συνέχεια στο olympia

Ακολουθούν μερικά ουσιώδη σχόλια από το δημοσίευμα.
Poiu είπε
Απριλίου 9, 2014 
την κυριακη στις 30/3 που ηταν η ψηφοφορια του πολυνομοσχεδιου, που οριζει οτι απο 1/1/17 ολοι οι υπαλληλοι του ιδ,τομεα θα “απολαμβανουν ” 587ευρω , μικτα, ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΕΒΗΚΑΝ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΕΝΑ ΕΚΑΤΟΜΥΡΙΟ ΛΑΟΣ ?? ΜΗΠΩΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΠΑΘΟΓΕΝΙΑΣ ?

Χαζος! είπε
Απριλίου 9, 2014 
ΓΕΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! η μονη λυση

Πύκτης είπε
Απριλίου 9, 2014 
Γιά να μην γίνει την παρασκευή και ενοχληθεί η φράου, έρχετε η αφέντρα και πρέπει να είναι όλα τέλεια .


ΜΑΧΗΤΗΣ είπε
Απριλίου 9, 2014 
απο επισημα χειλη πλεον Υπουργων…

25000 θα πατε σπιτια σας…..

σημερα στην απεργια…ουτε 9000 δεν ειχαν παει!

Α ρε κορμαδια….

υπουλα …ρουφιανικα …γλειφτικα….

να στενοχωρηθω πλεον….αν θα σας στειλει ενα βραδυ σπιτι σας???

αχρηστοι και ανικανοι…εξωγηινοι δΥ!
Η συνέχεια των σχολίων σε επόμενο κείμενο

*
Και να γυρίσουμε πάλι στο θέμα μας
Οι γνωστοί άγνωστοι κύκλοι έκριναν σκόπιμο να κάνουν αισθητή την παρουσία τους την προηγούμενη της άφιξης της φράου,προκαλώντας  έκρηξη παγιδευμένου αυτοκινήτου  έξω από την Τράπεζα της Ελλάδας, στη συμβολή των οδών Αμερικής και Σταδίου.
Ευτυχώς χωρίς  θύματα.
Η αντίδραση του κυβερνητικού εκπροσώπου  Σ. Κεδίκογλου ήταν η αναμενόμενη: 

«Προφανής στόχος των δραστών είναι να αλλάξουν την ατζέντα. Δε θα επιτρέψουμε στους τρομοκράτες να πετύχουν τον στόχο τους», είπε.
Γνωρίζοντας προφανώς περισσότερα από εμάς ..τους κοινούς θνητούς. 
*
Την επίθεση καταδίκασαν όλες οι πολιτικές δυνάμεις (όπως πάντα),και  o κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρης Παπαδημούλης  από το Twitter!!
 «Η βόμβα στο παγιδευμένο Ι.Χ. δεν χτυπά τις τράπεζες και το σύστημα. 
Βλάπτει τη χώρα και τη Δημοκρατία. Η τρομοκρατία τρέφει το αυταρχικό κράτος» έγραψε. 
Αλλά το καλύτερο ειπώθηκε από έναν ανώνυμο σχολιαστή στην http://www.imerisia.gr
ανώνυμος
Πέμπτη12:06


ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ Μ@ΛΑΚΕΣ ΤΟ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ ΠΟΥ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΑΤΕ ΔΕΝ ΕΥΘΥΝΕΤΑΙ


ΤτΕ: 1.530.033.032.528.819 δραχμές οι οφειλές του κατοχικού δανείου!!!

Στο ποσό του 1 τετράκις εκατομμύριο 530 τρισεκατομμύρια 33 δισεκατομμύρια 32 εκατομμύρια 528 χιλιάδες 819 δραχμές ανέρχεται το ύψος των απαιτήσεων της Ελλάδας από το γερμανικό κράτος για το κατοχικό δάνειο, σύμφωνα με απόρρητη έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδος που κατατέθηκε στη Βουλή. 
Συνέχεια εδώ:www.topontiki.gr

Τώρα, δες και την φάκα…
Με Βρετανικό δίκαιο.. ραγιάδες
Το Μεγάλο Μας Τσίρκοπροτείνει:
Ο  Π. Παναγιώτου  αποκαλύπτει στον Γ.Τράγκα στο βίντεο (περίπου στο 3')  ποια κομπίνα κρύβεται (πέρα από το υπερκοστολογημένο δάνειο με αγγλικό δίκαιο!)
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=OALxhlSDjIo#t=23
Έχουν δέσει πάνω στο ομόλογο τα 80 δις του ΤΧΣ και αν δεν πληρωθεί έστω και ένα ευρώ ΣΥΜΠΑΡΑΣΥΡΟΝΤΑΙ ΟΛΑ και τινάζεται η Ελλάδα στον αέρα!!!
Και φυσικά με αυτή την κομπίνα υπέρ των τοκογλύφων (ακόμα μία φορά) δεσμεύεται και οποιαδήποτε επόμενη κυβέρνηση στην αποπληρωμή!!!
Λεπτομέρειες (εδώ)
*
Για "Πρόκληση και εμπαιγμό αναφέρει σχετικά με την επίσκεψη της καγκελαρίου ο Κώστας Χροσόγονος στην  Enet, gr 

Και στο Κύριο Άρθρο της εφημερίδας γράφουν:
Δειλή, μοιραία και άβουλη κυβέρνηση

 Η θεατρική παράσταση που από χθες παίζεται εις βάρος του ελληνικού λαού, με την καλοστημένη έξοδο στις αγορές στο επίκεντρο μιας πρωτόγνωρης προπαγάνδας, κορυφώνεται το απόγευμα, στο μέγαρο Μαξίμου, παρουσία της Ανγκελα Μέρκελ.
και 
Λάθος timing 

Ούτε ένα 24ωρο δεν έχει περάσει από τα πανηγύρια Α.Σαμαρά και Α.Μέρκελ για την έξοδο του ελληνικού δημοσίου στις αγορές για δανεισμό και οι αγορές βρίσκονται σε νευρική κρίση ξανά διεθνώς. Το timing δεν είναι και το καλύτερο, για να υποστηρίξει τους μύθους του success story. Οι μετοχές εντός κι εκτός συνόρων γκρεμίζονται, η Wall Street βυθίζεται στο «κόκκινο» και τα επιτόκια των ελληνικών ομολόγων σκαρφαλώνουν αφήνοντας πίσω, γρήγορα, την επίπλαστη ευφορία.
Συνέχεια εδώ:http://www.enet.gr/?i=news.el

Πολύ ακούγεται η λέξη πανηγύρια δεν νομίζετε;

TOP STORIES ΣΤΑ ΜΜΕ
-Εύσημα Λαγκάρντ για την πορεία της Ελλάδας 

-Τεράστια επιτυχία το ομόλογο: Επιτόκιο 4,95% για 3 δισ. ευρώ 

Οριστικά αποικία χρέους 
Το ποσό που δανείστηκε ο ελληνικός λαός είναι 3 δισεκατομμύρια ευρώ με επιτόκιο 4,95% για πέντε χρόνια. Πανηγυρίζουν τα διεθνή funds με το ανέλπιστο κέρδος που τους προέκυψε.

Με απλά μαθηματικά, αυτό σημαίνει ότι θα καταβάλουμε για τόκους κάθε χρόνο 148,5 εκατομμύρια ευρώ. Στα πέντε χρόνια θα καταβάλουμε για τόκους 742,5 εκατομμύρια και για κεφάλαιο 3 δισεκατομμύρια και συνολικά θα καταβάλουμε 3,7425, δισεκατομμύρια ευρώ. Το χρέος αυτό ρυθμίζεται από το αγγλικό δίκαιο και θα υπάγεται στην αρμοδιότητα των ευρωπαϊκών δικαστηρίων.

Τι θα τα κάνουμε αυτά τα χρήματα; Σύμφωνα με την κυβέρνηση τα χρήματα αυτά θα δοθούν για επενδυτικά έργα, που σημαίνει ότι θα πάνε στην παρασιτική ολιγαρχία και όχι στον ελληνικό λαό. Εμείς όμως όλοι μας θα κληθούμε να τα πληρώσουμε αυτά τα χρήματα, με τις περιουσίες μας και το αίμα μας.

Συνέχεια στο olympia

*
Δεν έπεισαν πολλούς όπως φαίνεται

*
Εδώ η ανάλυση του συνταγματολόγου Γ. Κασιμάτη για τις επιπτώσεις που έχει η αποδοχή του αγγλικού δικαίου στη νέα δανειακή σύμβαση 

http://www.newser.gr/2014/04/blog-post_1498.html

Σκάει το πανηγυρικό μπαλόνι, νέο δάνειο προαναγγέλλει το ΔΝΤ!
Ο οίκος αξιολόγησης Fitch γνωστοποίησε ότι θεωρεί αμφίβολη την διατηρησιμότητα της πρόσβασης της Ελλάδας στις αγορές. Την ίδια ώρα, στην δευτερογενή αγορά, οι επενδυτές προχώρησαν σε ρευστοποιήσεις του νέου πενταετούς ομολόγου με αποτέλεσμα η τιμή του να υποχωρήσει κάτω από το άρτιο (στις 98,37 μονάδες) και η απόδοση να ξεπεράσει τις 5 μονάδες και να κυμανθεί στο 5,13%, παρότι το βιβλίο προσφοράς είχε διαμορφώσει απόδοση 4,95%.
Διαβάστε ολόκληρο το σχετικό ρεπορτάζ στο αυριανό φύλλο της Αυγής.

Και η διαμαρτυρία  της  ΓΣΕΒΕΕ 
για τον αποκλεισμό της από το σημερινό forum των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, στο οποίο συμμετείχαν η Γερμανίδα Καγκελάριος Α. Μέρκελ, ο πρωθυπουργός Αντ. Σαμαράς και ο υφυπουργός Εργασίας της Γερμανίας, Χ. Γ. Φούχτελ.
Συγκεκριμένα, η ΓΣΕΒΕΕ σε ανακοίνωσή της καταγγέλλει ότι δεν προσεκλήθη από την κυβέρνηση, θεωρώντας "απαράδεκτο"αποκλεισμό της από το forum, το οποίο έγινε την Παρασκευή το απόγευμα, με θέμα "Οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν σε συνθήκες κρίσης οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις".

"Προφανώς οι κυβερνητικοί διοργανωτές ενοχλημένοι από τις παρεμβάσεις της ΓΣΕΒΕΕ δεν ήθελαν να δοθεί η πραγματική εικόνα των επιπτώσεων που έχει η ακολουθούμενη κυβερνητική πολιτική – με τις ευλογίες της κας Μέρκελ - της ασφυκτικής λιτότητας η οποία έχει οδηγήσει σε κλείσιμο 250.000 μικρομεσαίες επιχειρήσεις και 1 στις 2 στο πρόθυρα της εξαφάνισης. Και φυσικά οι κυβερνητικοί διοργανωτές δεν ήθελαν να ακουστούν στο forum οι αναπτυξιακές προτάσεις που έχει καταθέσει η ΓΣΕΒΕΕ τεκμηριωμένες μάλιστα με μελέτες του Ινστιτούτου των Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων(ΙΜΕ ΓΣΕΒΕΕ)"τονίζεται στην ανακοίνωση.

Που πάμε;

Που πάμε;


 Βγάζουν στο σφυρί σπίτι ανέργων για ανεξόφλητα δημοτικά τέλη ύψους 376,29 ευρώ!
Ευτυχώς  η διαδικασία αναβλήθηκε μετά από τη δυναμική παρέμβαση αλληλέγγυων πολιτών και πολιτικών αυτή τη φορά...
Εδώ αν θέλετε κάτι να πείτε:http://www.mandras-eidyllias.gr/contact

*
Μη χάσετε κι αυτό το"Απίστευτο σενάριο"αλλά και τα σχόλια που ακολουθούν!!
*

Εντάξει δεν είμαστε μόνοι...>
Η Γαλλία κινδυνεύει να γίνει επόμενο «θύμα» της γερμανικής λιτότητας;

Εικόνα από :http://www.enet.gr/?i=news-room.el&id=425299






Κόλαφος ο Κουίκ

$
0
0
.... αλλά όχι μόνο.....

 Η σκόνη του χρόνου


Τα γεγονότα τρέχουν συμπυκνώνοντας το χρόνο ή κάπως έτσι το βιώνουμε εμείς εδώ.
Ετοιμάζουμε  ένα θέμα και ξαφνικά  μαζεύονται άλλα εκατό σημαντικά και πελαγώνουμε....
 Η Ουκρανία, ο Μπαλτάκος που δεν διαγράφηκε,το Κοινωνικό μέρισμα και το Πρωτογενές πλεόνασμα , η  σύγχυση στην αγορά  και οι μαχαιριές στην οικονομία  οι  Αιτήσεις για Υποτροφίες ,τα Φυσικά καθαριστικά,  τα συμπεράσματα από τη Συνάντηση Για την Τροφήπου ακόμη δεν έγιναν κείμενο,η Γιορτή Αυτάρκειας στο Ελληνικόπου δεν αναρτήθηκε  τελικά,  όπως και η  Ευρωπαϊκή Αντιφασιστική Συνάντηση,  το ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ σε «δόσεις», και η  αναμενόμενη Παραπληρόφηση, ο  νέος  παραλογισμός του υπουργείου Οικονομικών ,ή για  την Αφρική που ματώνει κάθε μέρα  και  για τα Τρολ με δελτίο παροχής,    το Πάσχα  που μας πρόφτασε τελικά  μαζί με εκλείψεις  και  η Αλληλεγγύη των Δημάρχων  με τα λεφτά των άλλων όπως και  η ανατριχιαστική συνειδητοποίηση της λογοκρισίας  μαζί με άλλα 170 θέματα να περιμένουν στα πρόχειρα,το καθημερινό τρέξιμο και οι υποχρεώσεις  ε, πως περιγράφετε αυτό; κόλαση μήπως;
Το αποτέλεσμα είναι να μην γίνεται  καμιά ανάρτηση περιμένοντας  - να καθίσει η σκόνη- αλλά δεν..τα γεγονότα μας προλαβαίνουν
Εφημερίδα πρέπει να γίνουμε για να βγαίνει το πρόγραμμα...
Ας δούμε τουλάχιστον τα όσα είπε στην Ολομέλεια της Βουλής ο Τέρενς Κουίκ για ένα θέμα* που αναδείξαμε κι εμείς  πριν λίγο καιρό θεωρώντας το σημαντικό και αποσιωπημένο και τα υπόλοιπα θα περιμένουν λίγο.
Θέμα* Οι συμφωνίες ΑΚΕ-ΕΕ

Κόλαφος ο Τέρενς Κουίκ

Εκρηκτικός και απόλυτος, ο παρεμβατικός λόγος του Εκπροσώπου και Βουλευτή Επικρατείας των ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ Τέρενς Κουίκ, την Τετάρτη (09.04.14), στην Ολομέλεια της Βουλής.

Ως Εισηγητής στην Κύρωση Διεθνούς Συμφωνίας για την οικονομική
ενίσχυση χωρών της Αφρικής και της Καραϊβικής, είπε:

«Σε εποχές που η Ελλάδα μαστίζεται από οικονομική ύφεση, καλούμεθα να συμφωνήσουμε στην εκταμίευση 370.000.000 ευρώ για χώρες της Αφρικής και της Καραϊβικής.

Αντιλαμβάνομαι την ανάγκη για ενίσχυση αυτών των λαών. Αντιλαμβάνομαι και ότι πρέπει να έχουμε καλές σχέσεις και συμμαχίες ακόμη και με το τελευταίο κράτος του ΟΗΕ, πόσο μάλλον όταν χρειαζόμαστε την στήριξη τους στα πολλά ανοιχτά εθνικά μας θέματα.

Αλλά δεν αντιλαμβάνομαι γιατί να μην περικόψουμε έστω και τα μισά από τα χρήματα αυτά, για να τα αποδώσουμε εκεί που χρειάζεται, μέσα στην ίδια την πατρίδα μας.

Με λίγες δεκάδες εκατομμύρια ευρώ μπορούμε να χτίσουμε και να λειτουργήσουμε δημόσια σχολεία στη Ξάνθη κ στη Ροδόπη, εκεί όπου μέσω της Παιδείας κάνει πάρτυ το τουρκικό Προξενείο.

Σε περιοχές όπως η Δράμα και η Καβάλα, ακόμα και το ένα ευρώ, μέσα στη κόλαση της ύφεσης, σίγουρα θα αποδειχθεί πολύτιμος θησαυρός.

Ας το αντιληφθούμε ότι προηγείται η εθνική και οικονομική πολιτική μέσα στην ίδια την χώρα μας.

Και επιπλέον, μου είναι αδύνατον να υπερψηφίσω αυτή την Κύρωση, την ώρα που στις χώρες της Καραϊβικής ακμάζουν off shore εταιρείες, οι οποίες φαντάζομαι ποιες «εκπλήξεις» μπορούν να μας επιφυλάσσουν και ενδεχομένως με τη ψήφο μας να τις κουκουλώνουμε».
Από  gatzoli.gr  στις 9, 4,2014


 ΑΚΕ= Χώρες της Αφρικής, της Καραϊβικής και του Ειρηνικού 

Πριν λίγο καιρό είχαμε αναφερθεί στις συμφωνίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τις χώρες που εν συντομία αναφέρονται ως ΑΚΕ - όπως και στη διαφθορά που διαπιστώνεται ολοένα και συχνότερα στο κείμενο με τίτλο Οι Ύποπτοι Φορούν Γραβάτες - γράφοντας:

Θα προσπαθήσουμε να απεικονίσουμε συνοπτικά  τους θεσμούς που αντικατέστησαν την  αποικιοκρατία  φτιασιδωμένες  σε "εμπορικές συμφωνίες", ζήτημα που πολλοί δεν του έχουμε δώσει την σημασία που έπρεπε. Αυτές οι φαινομενικά συναινετικές διμερείς συμφωνίες, αποτελούν το σχέδιο δράσης των δυτικών χωρών στη μοιρασιά των φυσικών πόρων του Τρίτου κόσμου και στην άσκηση κάθε λογής πιέσεων προς αυτές. Πιέσεις  πολιτικές και θρησκευτικές, έλεγχο της βιομηχανικής και αγροτικής τους παραγωγής όπως και της κουλτούρας αυτών των χωρών, με όλα τα αρνητικά που αυτό συνεπάγεται.

*
Να θυμίσουμε  ότι  μέχρι και το 2011 κι ενώ η κρίση στην Ελλάδα   βάθαινε  και ήταν  υποχρεωμένη να δανείζεται από το ΔΝΤ και την ΕΕ με επαχθείς όρους, ήταν  επίσης υποχρεωμένη να συμμετέχει οικονομικά στην ενίσχυση αυτών των χωρών.

*
Η  ανεπάρκεια των πηγών σχετικά με το θέμα και η αδιαφορία των   δημοσιογράφων(πληροφορίες μπορούν να βρεθούν μόνο στις επίσημες ιστοσελίδες της ΕΕ,αλλά οι σύνδεσμοί τους  αλλάζουν συχνά, ή δεν βγάζουν πουθενά)λειτούργησε  αποτρεπτικά για την ενασχόληση με το ζήτημα.

*
Αναγνωρίζοντας εξ'αρχής ότι μπορεί να υπάρχουν κενά ή και λάθη, αξίζει να δώσουμε λίγο από το χρόνο μας σ'ένα θέμα  σύνθετο που περιέχει  και "συγκαλύπτει"την αποικιοκρατία,την εκμετάλλευση της παιδικής εργασίας, την ανταλλαγή λίγης  ψευτο-ελευθερίας με τα πολύτιμα κοιτάσματα, τις ρίζες του προβλήματος της μετανάστευσης και τελικά την λερωμένη με αίμα  δική μας τεχνολογική ευημερία.

Περισσότερες  πληροφορίες εδώ:http://amazonsday.blogspot.gr/2013/12/blog-post.html

Διαδώστε το!



Μη μαδάς τις Μαργαρίτες ...τρώγονται!

$
0
0
Μαργαρίτα- Chrysanthemum coronarium
Ήταν Μεγάλη εβδομάδα του 84, όταν πρωτοάκουσα πως οι μαργαρίτες "τρώγονται όταν πεινάς" . Μια  εμπειρία καθοριστική για τις μετέπειτα επιλογές μου. Μια δύσκολη στιγμή από εκείνες που νιώθεις "μικρός"ανεξαρτήτου ηλικίας, κι εγώ ήμουν μικρή.
Η συζήτηση που είχαν οι δυο άγνωστοι ηλικιωμένοι άντρες ενόσω έπιναν τον καφέ τους σε διπλανό τραπέζι στην καφετέρια, κατέληξε σε μια αναδρομή στο παρελθόν και στην αναγκαστική τους "σίτιση με μαργαρίτες"στα χρόνια της πείνας με αναφορές πολύ απαξιωτικές  για το φυτό.
Με αφορμή το πασχαλινό τραπέζι  και τα κιλά του οβελία που ο κάθε ένας θα ψώνιζε, η κουβέντα τους ξεκίνησε με  ψευτο-ανταγωνισμούς για  το τι είναι καλύτερο και τις ποσότητες- και ξέφυγε σε αλληλοκαρφώματα, και σε δάκρυα σχετικά με την αντοχή τους στην πείνα και τις αντιστάσεις τους στις δυνάμεις κατοχής.
Ναι η κουβέντα  τους γύρισε πίσω στα χρόνια της Γερμανικής κατοχής, κι αυτός που στο τέλος  φώναζε κλαίγοντας στον άλλο "δεν άντεχα άλλο να τρώω μαργαρίτες, παιδί ήμουν, πεινούσα και υπέφερα γιατί δεν μπορείς να το ξεχάσεις κι ακόμη με κατηγορείς;"ήταν ο μικρότερος που κάποτε "τσάκισε"και έδωσε πληροφορίες  στους κατακτητές για λίγο ψωμί και λίγο λάδι κατά τα λεγόμενά του.
Άγνοια 
Αλλά τις ιστορίες με την "πείνα"της κατοχής εμείς που δεν τις είχαμε  ζήσει τις ακούγαμε τότε και τα επόμενα χρόνια σαν παραμύθια. Τις καταχωρούσαμε  στα γεγονότα που συνέβαιναν μόνο σε άλλες χώρες στη δική μας κάποτε "πολύ παλιά"και που εμείς δεν θα  ζούσαμε για κανέναν λόγο, τι να λέμε τώρα ..
Η Ευρώπη ήταν πλέον ένας πολιτισμός ...με ελάχιστες πιθανότητες  να ξαναπεράσει τα ίδια, είχε πάρει τα μέτρα της, το σύνθημα "ανήκωμεν εις την Δύσην" βόλευε πια δεξιούς και αριστερούς κλπ,κλπ,κλπ,

Το μοντέρνο οικοδόμημα 
Την καρδιά  κάθε πολιτισμού την αποτελούν οι τρόποι που οι άνθρωποι σχετίζονται με τη γη και ικανοποιούν τις βασικές τους ανάγκες  τη στέγη το  νερό την  τροφή και την θέρμανση. Όμως  οι  περισσότεροι στις "αναπτυγμένες"χώρες εκπαιδευόμαστε από μικροί να αποφεύγουμε  τις στενές επαφές  με τους παλιούς τρόπους -όπως και την λιτότητα  του βίου-με αποτέλεσμα να μην γνωρίζουμε  πως  να  καλύψουμε  τις βασικές μας ανάγκες από το τοπικό περιβάλλον.

Μάιος 1986:Στα χωράφια της ζώνης αποκλεισμού των 30 χιλιομέτρων γύρω από τον αντιδραστήρα, οι “εκκαθαριστές” μετρούν τα επίπεδα ακτινοβολίας. Φορούν στολές ΡΒΧΠ (Ραδιοβιοχημικού Πολέμου) που δεν προσφέρουν ιδιαίτερη προστασία από τη ραδιενέργεια και απλές αντιασφυξιογόνες μάσκες. Τα νεαρά φυτά θα μεταφερθούν στα εργαστήρια προκειμένου να καταμετρηθούν οι γενετικές επιπτώσεις της ραδιενέργειας πάνω τους.Εικόνα(3)


Δυο χρόνια μετά από αυτό το γεγονός συνέβη η καταστροφή του Τσέρνομπιλ* που με βρήκε με παρέα στις εξοχές της Πελοποννήσου -χωρίς τηλεόραση και ραδιόφωνο, να απολαμβάνω το ψιλόβροχο που έπεφτε- και να φορώ το ίδιο προφανώς ραδιενεργό  μπουφάν,  μαζεύοντας ανέμελα χόρτα που θα εμπλούτιζαν την κουζίνα μου όταν επέστρεφα στην Αθήνα.
Οι μεγαλύτεροι θα θυμάστε  ότι ήταν μεγάλη βδομάδα.
Το χωριό που  μας φιλοξενούσε  ήταν μακριά από την πόλη, και είχαμε φροντίσει να πάρουμε μαζί όλα όσα θα χρειαζόμασταν για τις ημέρες των διακοπών.
Όταν  τελικά βγήκαμε να αναζητήσουμε τσιγάρα και εφημερίδες, η καταστροφή μετρούσε ήδη πέντε ημέρες, και όλοι μας είχαμε εκτεθεί στο ραδιενεργό νέφος χωρίς να  το γνωρίζουμε.
Αναστατωμένοι αλλά και  ριψοκίνδυνοι σαν νέοι- άτρωτοι νιώθαμε, όσο αναλογούσε φυσιολογικά στην ηλικία μας- οι κουβέντες μας επικεντρώθηκαν   περισσότερο στην κακή διαχείριση του συμβάντος παρά στα θέματα υγείας που πιθανόν θα χρειαζόταν σε λίγο καιρό να αντιμετωπίσουμε.
Το σοκ και τις συνέπειες του ατυχήματος τα ζήσαμε "μεταχρονολογημένα "αφού προλάβαμε πρώτα να γελάσουμε με τις σκηνές που εξελίσσονταν στα σούπερ μάρκετ και βλέπαμε από την  τηλεόραση. Ναι, γελούσαμε με τις συμπεριφορές και τον αγωνία όσων είχαν παιδιά και στήνονταν σε ουρές για να διασφαλίσουν καθαρές παρτίδες τροφίμων οι αναιδέστατοι νέοι !!!
Πέρασαν σχεδόν δυο μήνες ώσπου να πάρουμε στα σοβαρά τα όσα είχαν συμβεί και να αρχίσουμε να παίρνουμε μέτρα για την υγεία μας.
Η διαχείριση της μόλυνσης ήταν το πιο δύσκολο κομμάτι.
Το πως θα καθαρίζαμε τους χώρους και τα σπίτια μας, το τι θα  κάναμε τα μολυσμένα  ρούχα μας και που θα  παραδίδαμε τα τοξικά υλικά, μας έβαλε σε "επιστημονικές"αναζητήσεις και περιπέτειες. Που κατέληξαν; στη συνειδητοποίηση πως οι κυβερνώντες δεν ξέρουν τι να κάνουν με τέτοιας έκτασης ατυχήματα  και απλά συγκαλύπτουν τις συνέπειες ώστε να μην πανικοβληθούν οι πληθυσμοί.
Επανερχόμαστε στο ζήτημα  των απαραίτητων για τη ζωή  πόρων  και της τροφής ειδικά, θεωρώντας πως ένας άσχημος κύκλος ιστορίας είναι σχεδόν σίγουρο πως θα επαναληφθεί.
Φυσικά  και θα μπορούσαμε να τον αποφύγουμε, όμως όλα  δείχνουν πως σαν κοινωνίες δεν μάθαμε όσα έπρεπε και η επανάληψη μας περιμένει στο τέλος του δρόμου που επιλέξαμε να πάρουμε.
Χωρίς  σπόρους καύσιμα και μηχανήματα, οι περισσότεροι άνθρωποι των πόλεων είμαστε καταδικασμένοι να πεινάσουμε αφού δεν γνωρίζουμε πως να παράγουμε το απαιτούμενο φαγητό ή τι απ'όσα φυτρώνουν γύρω μας είναι βρώσιμο.
Τα γεγονότα  έχουν προγραμματιστεί
Σαν πολίτες μπορεί να πιστεύουμε σε ό,τι θέλουμε, όμως είναι πια φανερό πως οι κατέχοντες την εξουσία  έχουν πάρει τις αποφάσεις τους υποβιβάζοντας  τις ζωές μας  σε επίπεδο χαμηλότερο και από αυτό των εμπορευμάτων!!!
Οι "έχοντες και κατέχοντες"προστατευμένοι στα ασφαλή "καταφύγιά τους"παίρνουν αποφάσεις που αφορούν όχι ζωές, μόνο νούμερα.

Είτε αποδεχόμαστε αυτή την εξέλιξη είτε όχι, η αλήθεια είναι πως ζούμε αυτό το χειρότερο σενάριο, που σαν καρκίνος  απολαμβάνει την επέκτασή του χωρίς να έχει την ανάγκη συναίνεσης.

Η κρίση σκόπιμα  διατηρείται σε όλο τον πλανήτη παρά τις προσπάθειες συγκάλυψης των επιπτώσεών της. Το ψελλίζουν όλοι.
Και πολλοί ακόμη αντιδρούν σθεναρά, αλλά οι πιθανότητες  οι δράσεις  τους να έχουν θετικό αποτέλεσμα είναι πια λιγοστές εφ'όσον οι  μηχανισμοί φρόντισαν από πριν οι συνθήκες που υπάρχουν να τις ακυρώνουν.

Οι γενεές σε πόλεμο επικράτησης

Η σκοτεινή αυτή αλήθεια, δύσκολο να την αποδεχτεί το λογικό του ανθρώπου,  αναμοχλεύει τα πιο δυσλειτουργικά  συναισθήματα απορυθμίζοντας ακόμη περισσότερο την ευάλωτη κοινωνική συνοχή. 
Επιτρέπει  να εκφράζονται με σκληρότητα όσα περίτεχνα κατεύναζε η "ευμάρεια", δοκιμάζοντας τις σχέσεις μεταξύ των νέων, των γονιών και των παππούδων τους. Αυτός ο συγκαλυμμένος πόλεμος για  επικράτηση μετρά περισσότερο από τρεις δεκαετίες ζωής. Ήταν το "προοίμιο"της οικονομικής κρίσης, που  λίγοι αντιλαμβάνονταν που θα κατέληγε.
Ετσι λοιπόν,εδώ που φτάσαμε, να παλεύουμε για τα αυτονόητα,  ίσως είναι χρήσιμο ή και απαραίτητο να γνωρίσουμε ό,τι βοήθησε τους προηγούμενους να επιβιώσουν, και ένα σημαντικό κομμάτι αυτής της παράδοσης είναι η χρήση των φυτών όπως και η τέχνη της οικοδόμησης, της ύφανσης, της μουσικής, κ.λ.

Μη μαδάς τις Μαργαρίτες

Τις τελευταίες δεκαετίες  στη χώρα μας, οι μαργαρίτες δεν καταναλώνονται και δεν αναφέρονται ανάμεσα στα βρώσιμα χόρτα. Στα μεταπολεμικά χρόνια η χρήση τους εγκαταλείφθηκε και πλέον λίγοι γνωρίζουν ότι τρώγονται,  κι αυτό  μόνο σε τοπικό επίπεδο. Δεν ήταν όμως πάντα έτσι.
 Όταν τα τρόφιμα ήταν λιγοστά συλλέγονταν οι τρυφεροί βλαστοί και τα φύλλα- πριν βγουν τα άνθη- και γίνονταν βραστά ή τσιγαριστά για να συμπληρώσουν το καθημερινό πιάτο.

Μαργαρίτες στα παρτέρια του Πειραιά
Αυτό το αυτοφυές φυτό με τα δίχρωμα άνθη λευκά και κίτρινα, που οι περισσότεροι  γνωρίζουμε γενικά σαν μαργαρίτα, πλημμυρίζει τους αγρούς  αλλά και τις πόλεις από νωρίς την άνοιξη. 
Είναι ένα ετήσιο και ανθεκτικό φυτό από την οικογένεια Asteraceae, πολύ κοινό σε όλη την Ελλάδα.
Συνώνυμα:Glebionis coronaria (Linnaeus) Leucanthemum coronarium-C. coronarium  var. bicolor -Chrysanthemum Garland Raw-shungiku,κ.ά.
Βρώσιμα μέρη: τα λουλούδια και οι νεαροί βλαστοί με τα φύλλα, ωμά ή μαγειρεμένα.
Η χρήση της μαργαρίτας στην κουζίνα είναι από μόνη της μια  γευστική εμπειρία! 
Τα  αρωματικά πέταλα από τα λουλούδια καθαρισμένα  προστίθενται  σε σαλάτες(το κέντρο του λουλουδιού είναι πικρό, έτσι  μόνο τα πέταλα χρησιμοποιούνται συνήθως).
 Τα χόρτα έχουν γεύση έντονη, ελαφρώς πιπεράτη και βαλσαμική με πλούσιο άρωμα. Τρώγονται καλύτερα µόνα τους, δεν συνδυάζονται  καλά µε άλλα χόρτα  και η ιδιότροπη γεύση τους  δεν είναι αποδεκτή από πολλούς. 
 Αν μπορεί να την περιγράψει κανείς, η γεύση του φυτού έχει την ένταση του σέλινου και καταλήγει στο άρωμα του κέδρου!
Στην Ανατολική  Κρήτη όπως και στις Κυκλάδες που την ξέρουν σαν μαντηλίδα ή μαντελίδα, στη νηστεία του Πάσχα συλλέγονταν οι βλαστοί, βράζονταν και σερβίρονταν με λαδόξιδο και σκόρδο, συνοδεύοντας  πιάτα με σαλιγκάρια.
Στη Νότια Πελοπόννησο  με τα πέταλα έφτιαχναν σκορδαλιά!και τα χόρτα τα έτρωγαν σαν σαλάτα τους δύσκολους καιρούς.
Περνώντας τα χρόνια ακόμη και οι ηλικιωμένοι τις  λησμόνησαν, όμως τις μαργαρίτες - όπως και τα περισσότερα χρυσάνθεμα- τις αγαπούν και τις μαγειρεύουν πολύ συχνά στις ασιατικές κουζίνες. Η κατανάλωσή τους είναι εντατική, και τα φυτά καλλιεργούνται σαν λαχανικό!
Βραστά, μαγειρευτά ή σε ομελέτες, τα τρυφερά φύλλα και οι βλαστοί χρησιμοποιούνται για να δώσουν γεύση και χρώμα σε πολλά πιάτα.
Τα φύλλα αφού σοταριστούν ελαφρά δίνουν ένα διακριτικό άρωμα όταν προστεθούν σε σούπες, φαγητά κατσαρόλας ή σε βραστές πατάτες στο τέλος του μαγειρέματος. 
Τα νεαρά φύλλα έχουν καλύτερη γεύση από τα μεγαλύτερα που όσο μένουν πικρίζουν. 
Τα φρέσκα φύλλα όπως και τα άνθη μπορούν να καταναλωθούν ωμά σε μικρές ποσότητες μαζί με άλλα πράσινα λαχανικά σε σαλάτες. Τα πέταλα των λουλουδιών είναι επίσης βρώσιμα και μπορούν να χρησιμοποιηθούν φρέσκα -με μέτρο- σε σαλάτες, ή αποξηραμένα σαν  τσάι. 

Οφέλη για την υγεία.
Στην Κίνα, οι  άνθρωποι κατανάλωναν τις μαργαρίτες όπως και τα χρυσάνθεμα για διάφορους θεραπευτικούς σκοπούς και συνεχίζουν να τα χρησιμοποιούν συχνά στα γεύματα  τους πιστεύοντας πως προωθούν την μακροζωία. Η διατροφική ανάλυση της μαργαρίτας  δείχνει ότι αυτό δεν είναι λάθος, το φυτό είναι πλούσιο σε ιχνοστοιχεία και βιταμίνες.
Περιέχουν αντιοξειδωτικά, πρωτεΐνες, φυτικές ίνες, ασβέστιο, φώσφορο, βιταμίνες Α, C, Β, (Β1(θειαμίνη),Β2(ριβοφλαβίνη), και Β3( νιασίνη)κ.ά. 
Κάλιο(610 mg/100 g) καροτένιο( 3,4 g/100 g) Βιταμίνες Κ 350μg (438% της ημερήσιας δόσης) βιταμίνη Α(51%Η.Δ),και βιταμίνη C(40% Η.Δ)ασβέστιο,σίδηρο,(21%) και φυλλικό οξύ (Β9-50μg) Παραπ.(1)
Τα φύλλα έχουν ιδιότητες  αποχρεμπτικές, καθαρτικές, διουρητικές και  τονώνουν το πεπτικό σύστημα.

Προφυλάξεις: μπορεί να προκαλέσουν αλλεργικές αντιδράσεις.
Επίσης, εκτός από τα ωφέλιμα αντιοξειδωτικά, οι μαργαρίτες περιέχουν και κάποιες ενώσεις που θεωρούνται τοξικές. (Έρευνες με τμήματα της Ο. coronarium var. spatiosum  έδειξαν πως αναστέλλουν την ανάπτυξη του Lactobacillus casei, ένα ωφέλιμο εντερικό βακτηρίδιο). Η υπέρμετρη χρήση μπορεί να έχει τοξικές επιδράσεις, όπως συμβαίνει και με άλλα άγρια χόρτα (ορισμένα είδη  σιναπιού,κάππαρη,κ.ά).Παραπομπή(2)

Μέρη που χρησιμοποιούνται:Ολόκληρο το φυτό, τα λουλούδια, και η ρίζα.
Για φαρμακευτική χρήση το φυτό συλλέγεται  από τον Μάιο έως και τον Ιούνιο, και αποξηραίνεται.Η γεύση του αποξηραμένου βοτάνου είναι πικρή βαλσαμική και έντονη.
Παράδοση
Οι αρχαίοι Έλληνες ιατροί την χρησιμοποιούσαν εξωτερικά στη θεραπεία ελκών και όγκων, στα αφροδίσια νοσήματα, αλλά και τον ίκτερο.
Τα άνθη έχουν χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν για την ανακούφιση του χρόνιου βήχα και άλλων ασθενειών του αναπνευστικού, και σαν υποκατάστατο για το χαμομήλι (Chamaemelum nobile).
 Με τα φύλλα και τα κοτσάνια που έβραζαν με  μέλι, έκαναν ένα ποτό για τον ίδιο σκοπό.
 Στην Κινέζικη παράδοση, τμήματα του φυτού  χρησίμευαν στη θεραπεία της γονόρροιας και της σύφιλης.
Άλλες χρήσεις
Με τις μαργαρίτες  έβαφαν παλιότερα  βαμβακερά λινά και μάλλινα υφάσματα.
Σαν εντομοαπωθητικό. Είναι ένας καλός σύντροφος για τα άλλα φυτά διότι τα προστατεύει από τις  κάμπιες και κάποια βλαβερά έντομα.
Με στεφάνια από μαργαρίτες στόλιζαν τα αγάλματα των θεών στη Μεσόγειο, και ακόμη και σήμερα  τα μαγιάτικα στεφάνια φτιάχνονται κυρίως με μαργαρίτες.

Μαντηλίδα κίτρινη 
Μαντηλίδα κίτρινη Chrysanthemum segetum
Διωνυμικό όνομα:Glebionis segetum ( L. ) Fourr.
Κοινά ονόματα: Τσουτσουμίδα (Κέρκυρα) κουκουβαγιά(Λακωνία) νερομαντηλίδα (Κρήτη)κίτρινη μαντηλίδα αλλού. Είναι φυτό µονοετές, με βλαστό όρθιο που φτάνει περίπου τα 70 εκ, ένα είδος με καταγωγή την Ανατολική Μεσόγειο.
Τα άνθη έχουν χρώµα χρυσοκίτρινο και εμφανίζονται από τον Απρίλιο έως τον Ιούνιο
Και από αυτό το είδος μαργαρίτας καταναλώνονταν κάποτε οι τρυφεροί βλαστοί και τα φύλλα ωµά ή τσιγαριστά,  βραστά σαν σαλάτα µε ξύδι, και τα πέταλα ωµά σε διάφορα παρασκευάσματα. Η ρίζα και τα φύλλα του φυτού χρησίμευαν σαν επουλωτικά για τις πληγές. Παραπ (2)
Άλλες χρήσεις:βαφή νημάτων
Πειραιάς στα παρτέρια του Δήμου
Μπέλλα η ετήσια. Bellis perennis L.
Η ετήσια μαργαρίτα είναι ένα κοινό ευρωπαϊκό είδος από  την οικογένεια Asteraceae.
Αν και κάπως αψιά στη γεύση, τα φύλλα είναι εδώδιμα. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως βότανο, να μαγειρευτούν  ή να προστεθούν σε σαλάτες.
Οι αντισηπτικές και επουλωτικές της ιδιότητες (μόνο για εξωτερική χρήση)είναι γνωστές  από την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Οι στρατιώτες με  επιθέματα από τα φύλλα του φυτού σταματούσαν την αιμορραγία των τραυμάτων, συνήθεια που υιοθέτησαν αργότερα και  οι Ρωμαίοι.
Με ένα  ήπιο αφέψημα από τα άνθη, παλιότερα στην Ευρώπη  αντικαθιστούσαν άλλα βότανα για τα προβλήματα του αναπνευστικού και για το βήχα.Τα άνθη και τα φύλλα  χρησιμοποιούνται φρέσκα σε αλοιφές λοσιόν και καταπλάσματα για τη θεραπεία πληγών.
Στα νεώτερα χρόνια, οι φαρμακευτικές ιδιότητες της μαργαρίτας  έχουν καταγραφεί από τον John Gerard  τον 16ο αιώνα.Παραπ(4) 
Chrysanthemum leucanthemum 


Chrysanthemum leucanthemum (LINN.)
 Συνώνυμα : Marguerite- Moon Daisy-Leucanthemum vulgare,κ.ά
Χρήση:Ολόκληρο το φυτό, τα λουλούδια και η ρίζα.
Οι αρχαίοι είχαν αφιερώσει αυτή την μαργαρίτα στη θεά των γυναικών την Άρτεμη, και πίστευαν πως  είναι χρήσιμη στα γυναικολογικά προβλήματα. 
Και αυτό το είδος σε ποτά και αλοιφές έχει χρησιμεύσει τους αιώνες που πέρασαν στη θεραπεία εσωτερικών και εξωτερικών  πληγών.
Περισσότερα για τις φαρμακευτικές του ιδιότητες εδώ:http://botanical.com/botanical/mgmh/d/daisyo04.html
Chrysanthemum coronarium-Βρώσιμα Χρυσάνθεμα
Όλα σχεδόν τα  άνθη χρυσάνθεμων  είναι βρώσιμα και συχνά πωλούνται σαν τσάι στην Κίνα  την Ιαπωνία κι αλλού, ωστόσο  μόνο το είδος Chrysanthemum coronarium καλλιεργείται για τους βλαστούς του σαν λαχανικό!

Chrysanthemum coronarium
Καλλιέργεια
Τα βρώσιμα Χρυσάνθεμα είναι ετήσια φυλλώδη λαχανικά που χρησιμοποιούνται όσο είναι 
 νέα και μαλακά. Η καλλιέργειά τους διαρκεί από 5 έως 6 εβδομάδες μετά τη σπορά ώσπου τα φύλλα να μπορούν να συγκομιστούν. Τα φυτά αναπτύσσονται γρήγορα  στις εύκρατες περιοχές. Προτιμούν τα  ηλιόλουστα μέρη αλλά μεγαλώνουν καλά και στη μερική σκιά, ειδικά στα θερμά κλίματα.Τα φυτά αποδίδουν καλύτερα αν φυτευτούν νωρίς την άνοιξη ή το φθινόπωρο σε μια ηλιόλουστη θέση.Έχουν μέτρια ανοχή στον παγετό.
Περισσότερα για σπόρους και καλλιέργεια εδώ:
http://www.territorialseed.com/product/1009/european_greens


Μπέλλα η πολυετής ή 
Ασπρολούλουδο
Κοινό ευρωπαϊκό πολυετές φυτό, από τα λίγα που ανθίζουν νωρίς μέσα στο χειμώνα με διάρκεια στην άνθισή του. Μπορεί να συναντηθεί σχεδόν σε κάθε περιοχή, ιδίως σε μικρά ξέφωτα και στην άκρη μονοπατιών. Ανθίζει από το Φεβρουάριο μέχρι τον Ιούνιο. Έχει στυπτικές ιδιότητες και έχει χρησιμοποιηθεί στην παραδοσιακή ιατρική.
Cota tinctoria 
Cota tinctoria (golden marguerite, yellow chamomile, oxeye chamomile)
Συνώνυμα: Anthemis tinctoria. Δεν έχει μαγειρική ή εμπορική χρήση και μόνο περιορισμένες θεραπευτικές χρήσεις. Ωστόσο, παράγει εξαιρετικό κίτρινο χρυσό-πορτοκαλί χρώμα  βαφής για τα υφάσματα και είναι γνωστή από την αρχαιότητα για τις χρωστικές της ιδιότητες.

Σημειώσεις:Οι πληροφορίες που παρέχονται εδώ είναι μόνο για ενημερωτικούς λόγους.  Έχετε υπόψη σας ότι δεν είναι ασφαλές να συλλέγουμε από τη φύση φυτά που γνωρίζουμε μόνο από εικόνες. Η σωστή ταυτοποίηση ενός φυτού απαιτεί εμπειρία, και η ταξινόμησή του απαιτεί σύγκριση με καλά τεκμηριωμένο υλικό και εξειδικευμένες γνώσεις. 
Υπάρχει ήδη αρκετή σύγχυση στην ονοματολογία για τις μαργαρίτες και τις ανθέμιδες. 
Στην Ελλάδα συναντάμε συχνά  την  μεγάλη Κίτρινη Μαργαρίτα (Chrysanthemum coronarium  ή Glebionis coronarium και τη δίχρωμη ποικιλία C. coronarium  var. bicolor),  τη  Μαντιλίδα της Κρήτης (ή Chrysanthemum segetum), αλλά και την Άγρια Μαργαρίτα (Anthemis chia ) η οποία μοιάζει με το χαμομήλι (Marticaria chamomillla).Δείτε στις παραπομπές λεπτομέρειες.

Σχετικά κείμενα
Ποιοι τύποι χρυσάνθεμων είναι βρώσιμοι; 
http://www.ehow.com/info_8676239_types-chrysanthemums-edible.html#ixzz2q88css2i
 Εδώαναφορά στα κυριότερα είδη

Εικόνες και πηγές
Παραπ(1) http://www.healthaliciousness.com/nutritionfacts/nutrition-comparison.php?o=11157&t=11158&h=11698&s=100&e=100&r=100
http://www.tititudorancea.com/z/nutrition_facts_chrysanthemum_coronarium_garland_raw.htm
Παραπ(2)http://www.west-crete.com/flowers/chrysanthemum_coronarium.htm
http://www.health24.com/Medical/Digestive-health/About-gastro/Liver-toxicity-20130312
Εικόνα(3)parallhlografos.wordpress.com
 Παραπ(4)http://en.wikipedia.org/wiki/John_Gerard
http://en.wikipedia.org/wiki/Glebionis_segetum
http://en.wikipedia.org/wiki/Chrysanthemum_coronarium
http://edis.ifas.ufl.edu/mv049
http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0031942200004611
http://en.wikipedia.org/wiki/Cota_tinctoria
Τσέρνομπιλ* η λέξη τονίζεται με διάφορους τρόπους κι εδώ διαλέγουμε αυτόν!




Αναζητώντας τους Κύκλωπες

$
0
0
Α σήμερα έχουμε πολλά θέματα μαζεμένα.Θα ζωγραφίσουμε -όπως μπορούμε φυσικά -το κοινωνικοπολιτικό σκηνικό των ημερών μετά το Πάσχα.

Και να ξεκινήσουμε με όσα έγραφε ο Τίκτος ένα χρόνο πριν.
Τον θυμήθηκα τις τελευταίες ημέρες που προσπαθούσα να επικοινωνήσω με το παιδί μου στην δική του προσφυγιά και δεν τα κατάφερνα.
Κρυπτοέλληνες
Πριν καμιά πενηνταριά χρόνια προτάθηκε σε μια γερόντισσα πρόσφυγα να αγοράσει ένα ακίνητο στον τόπο που την έριξαν να ζήσει μετά την γενοκτονία στον Πόντο. Η απάντηση ήταν αφοπλιστική: «Όχι παιδί μου γιατί ο πρόσφυγας είναι πάντα πρόσφυγας και από εδώ θα μας διώξουν κάποια στιγμή».
Κάθε φορά που ακούω και βλέπω τα ρεπορτάζ της πουλημένης δημοσιογραφίας για την
«μετανάστευση» των Ελλήνων αυτούς τους καιρούς στ’ αυτιά μου έχω την φωνή της γερόντισσας, διότι σήμερα:
Οι Έλληνες δεν αναγκάζονται να γίνουν εξωτερικοί μετανάστες αλλά πρόσφυγες. Διότι ακόμη και στο βικιλεξικό η ερμηνεία για τον πρόσφυγα είναι: «Αυτός που αναγκάζεται ή εξαναγκάζεται να εγκαταλείψει την πατρίδα του ή τον τόπο της μόνιμης κατοικίας του και να καταφύγει σε μια ξένη χώρα».
Ο Έλληνας πολλές χιλιάδες χρόνια έχει στο κύτταρό του την ξενιτειά για διαφορετικούς λόγους στην εκάστοτε ιστορική περίοδο. Πάντα όμως ήταν μετανάστης. Πρόσφυγες ήταν οι
Έλληνες που αναγκάστηκαν να ξεριζωθούν από τον Πόντο και άλλες περιοχές διασκορπισμένοι στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Διαβάστε τη συνέχεια του κειμένου στο  ιστολόγιο του τίκτου.
Είναι το τελευταίο. Μήπως άραγε μετανάστευσε κι αυτός;

Αναζητείται κι εκείνη *η επιτροπή ενάντια στα χαράτσια Κερατσινίου-Δραπετσώνας.*
Άφαντο το περιεχόμενο από το ιστολόγιο. Γιατί;
Έδωσα  τη διεύθυνση σε μια νεοφερμένη στην περιοχή για να δει τα όσα έχουν γίνει αλλά δεν βρήκε τίποτα.Ούτε ένα κείμενο!
Καλά ούτε ένα αντίο φεύγοντας βρε ; πόσο κρυπτοέλληνες πια;
2014 και ακόμη ρωτάμε
Ζει ο βασιλιάς Αλέξανδρος;ε;

Δευτέρα της χούντας(πέρασε)
Προσέχετε τους πονηρούς που σήμερα λένε «Χρόνια Πολλά» με πολιτικές προεκτάσεις.
μας προειδοποιεί ο ΣΥΚΟΦΑΝΤΗΣ ΜΠΑΣΤΟΥΝΙ / BLOG-AKIS (μπλοκάκι σκέτο τον λέμε εμείς εδώ).
Και,
Ζήτω η εθνοσωτήριος ρε ρετάλια.
Εν αναμονή της διάλυσης της ΕΕ και της Ευρωζώνης, ή του τρίτου παγκόσμιου πολέμου, και για να σταματήσει ο στραγγαλισμός της Ελλάδας. 
Διαφορές και ομοιότητες του εξελισσόμενου έργου (εδώ)από τον polsemannen.

"Η Πρωτομαγιά της Πέμπτης δίνει ιδέες για τετραήμερα. Αν είχαμε και δουλειά!.... Πάσχα και κραιπάλες πέρασαν. Επιστροφή στη Μέρκελ"΄
 Δηλώνει σήμερα εκφράζοντας πιθανόν την περιρρέουσα  απογοήτευση ο μπλοκάκης αλλά εμείς έχουμε προτάσεις.
 Περιπάτους με ιστορικό και πολιτιστικό ενδιαφέρον σε άγνωστα σημεία του λεκανοπεδίου,όπως:


Σε Συλλογικό περίπατο  στην Πόλη της  Νίκαιας μας καλεί η κίνηση  "Κόντρα στο ρεύμα"
Τιμώντας τα 90 χρόνια της πόλης ξεκινούν  μια σειρά θεματικών - συλλογικών περιπάτων με σκοπό την ανάκτηση της προσφυγικής - ιστορικής μνήμης και την επανανοηματοδότηση  της σχέσης των πολιτών με την ιστορία της.
Μαζί  στην πρώτη περιήγηση η Ιστορικός - Μουσειολόγος Μορφούλα Γαλοπούλου.
Και σε ιστορικά  γεγονότα
Ο κύκλος των “μάταιων” πράξεων
Ακόμη, την Τρίτη 29 Απριλίου, στις 8:00 μ.μ, Στο Δημαρχείο Αγ. Ιωάννη Ρέντη* (αίθουσα Ιάκωβος Καμπανέλλης) Μπιχάκη 8  Ρέντη, μας προσκαλούν στην παρουσίαση  βιβλίου του
Σπύρου Τζόκα. Πρόκειται για ένα ιστορικό μυθιστόρημα με φόντο τη ζωή του Ναπολέοντα Σουκατζίδη,και όπως είπαν φίλοι που πήγαν σε προηγούμενες παρουσιάσεις, η συγκίνηση περίσσεψε...
Τις απόψεις του συγγραφέα* για την Κοινωνική Οικονομία και την ερμηνεία που δίνουν οι Δήμοι στο θεσμό  τις είχαμε αναρτήσει πριν λίγο καιρό  με τίτλο:
Ο φουχτολισμός ως ανώτατο στάδιο του ραγιαδισμού..
*Ο Σπύρος Τζόκας  είναι μέλος του Δ.Σ. της ΚΕΔΕ, π. δήμαρχος Καισαριανής και πανεπιστημιακός.
Αν θέλετε μπορείτε να δείτε στιγμιότυπα από παλιότερη παρουσίαση του βιβλίου στο βίντεο που ανέβασε  ο Kanaliotis στο Dailymotion.

Ε και μιας και αρχίσαμε  την περιπλάνηση στα μονοπάτια της μνήμης ας συνεχίσουμε στο ίδιο μοτίβο. Συγκλονίστηκα διαβάζοντας δεν το κρύβω...
Η διατύπωση -μοιραία- οφείλει να είναι της μορφής "*άραγε στον ΣΥΡΙΖΑ υπήρξε ζωή πριν τον θάνατο"*;

ΣΥΡΙΖΑ ΜΩΡΟ ΜΟΥ, ΣΥΡΙΖΑ(κλικ)

 Αλλά μας περίμενε και χειρότερο...

Οι ελσίνκηδες
Είναι ωραίοι οι ελσίνκηδες, πάει και τελείωσε.  Όμως άνθρωποι είναι κι αυτοί...
Με μερικές περιπτώσεις εχθρών προς ισοπέδωση, χάνουν την αυτοκυριαρχία τους και τότε πάει και το κυριλέ επίπεδό τους και όλα. Τυπικό παράδειγμα η Σαμπιχά Σουλεϊμάν.
πρκλς πριν από 1 ημέρα

Και σήμερα ακολούθησε το ακόμη καλύτερο.Ε πρκλς είναι αυτός αν πάρει φόρα...

ΚΛΑΣΙΚΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΒΛΑΒΗΣ
Το κείμενο αναφέρεται στην παλαιότερη επαναστατική οργάνωση στην Ελλάδα  και στις καρποφόρες επιδόσεις της  μετά από δεκαετίες αγώνων....ναι μας έσωσαν κι αυτοί..
Όπως και νάχει η περίπτωση διαβάζεται με πολλούς τρόπους
Σημαντική παρακαταθήκη για το μέλλον σίγουρα, αλλά πως; 
Ευνόητο είναι πως απαιτείται να συνεχιστεί η συζήτηση, λοιπόν!
 Συζήτηση μέχρι τελικής πτώσεως!

"Κύδος + Αθηναίοι",οκέϋ, όμως τι νοείται ως κύδος των Αθηναίων του σήμερα;

OMADEON

Σκάνδαλα, σκάνδαλα, σκάνδαλα παντού…

Κουράστηκε να τα μαζέψει ο omadeon αλλά η πραγματικότητα είναι ακόμη πιο αστεία.
Περιφέρεια
 Επιθεωρητές Εργασίας "θυμήθηκαν"βασιλικό διάταγμα του 1966, μοιράζοντας "ραβασάκια"σε καταστηματάρχες του Πύργου που ήταν στα μαγαζιά τους 
πριν τις 13:00 την Μ. Παρασκευή ...........

Και τα ψιλά γράμματα της νεο-φεουδαρχίας
Να διαβάσετε και τα  σχόλια.Γιατί εκεί  είναι κυρίως η διδακτέα ύλη!
Και,
 Όσο και αν μας στενοχωρούν τα παραπάνω  είναι μικρές απειλές.
Υπάρχουν και μεγαλύτερες .
Υπάρχει η Κίνα τώρα. "Η πιο γρήγορα αναδυόμενη στρατηγική απειλή"όπως ακούστηκε να ψιθυρίζουν οι πρώην αυτοκράτορες...
Ο αγώνας της μνήμης



Ας διαβάσουμε ξανά τον σ.Ενρίκο...

$
0
0



Ενρίκο Μπερλινγκουέρ (1922 - 11 Ιουνίου 1984)

Του Θανάση Γιαλκέτση, από την Ελευθεροτυπία στις 19/06/2004
Ο κόσμος έχει αλλάξει πολύ στα είκοσι χρόνια που μας χωρίζουν από το θάνατό του. Μοιάζει σαν να ζούμε σε μιαν άλλη ιστορική εποχή.
Γιατί πρέπει να θυμόμαστε τον Ενρίκο Μπερλινγκουέρ;
Αξίζει, ωστόσο, να θυμόμαστε τον Μπερλινγκουέρ, πρώτα απ’ όλα γιατί ενσάρκωνε ένα υπόδειγμα ηθικο-πολιτικής δράσης που σήμερα τείνει να εκλείψει. Ο Μπερλινγκουέρ υπήρξε ένας ηγέτης που επιδίωξε μια βαθιά ανανέωση της κομμουνιστικής παράδοσης και προχώρησε σε ρήξεις και αναθεωρήσεις.
Ηταν επικεφαλής ενός κόμματος που ξεχώριζε όχι μόνο για τη μεγάλη του δύναμη (το μεγαλύτερο ΚΚ στην ευρωπαϊκή Δύση) αλλά και για την ετεροδοξία του μέσα στο διεθνές πολιτικό πανόραμα.
Από τον Γκράμσι ο Μπερλινγκουέρ είχε κληρονομήσει μια κριτική σκέψη που τον προστάτευε από την απλοϊκή πίστη σε δόγματα. Από τον Γκράμσι είχε διδαχθεί επίσης να αντιλαμβάνεται την πολιτική ως «ηθική και διανοητική μεταρρύθμιση» που αποβλέπει στην απελευθέρωση του ανθρώπου.

Η γκραμσιανή ιδέα της ηγεμονίας καθόρισε εξάλλου και την ιστορική πρωτοτυπία και ιδιαιτερότητα του ιταλικού κομμουνισμού. Με άλλα λόγια, η πολιτική του ΙΚΚ δεν βασιζόταν στην ιδέα της κατάκτησης της κρατικής εξουσίας ως προϋπόθεση για την αλλαγή της κοινωνίας, αλλά αντίθετα στηριζόταν σε μια πολιτική μεταρρυθμίσεων και συμμαχιών που τροποποιούσε βαθμιαία τους συσχετισμούς δύναμης μέσα στην κοινωνία, τείνοντας μέσα από αυτόν το δρόμο και προς τη διακυβέρνηση του κράτους.

ΟΜπερλινγκουέρ είχε συνειδητοποιήσει την ηθική και πολιτική χρεοκοπία του σοβιετικού μοντέλου και την ανάγκη ανανέωσης του σοσιαλισμού. Το σοσιαλιστικό ιδεώδες αντλεί τη δύναμή του και την ακτινοβολία του από το γεγονός ότι προτείνεται ως πηγή μιας διαδικασίας χειραφέτησης και
απελευθέρωσης των υποκειμένων. Το σοβιετικό μοντέλο όμως συγκροτήθηκε σαν ένα σύστημα στο οποίο η εξουσία απόφασης συγκεντρώθηκε σε ένα και μοναδικό πολιτικό υποκείμενο (το κόμμα-κράτος), το οποίο κατέπνιγε τις ελευθερίες και τα δικαιώματα των πολιτών.

Ηιδεολογία και η πράξη πάνω στις οποίες στηρίχθηκαν τα καθεστώτα του «υπαρκτού σοσιαλισμού» διέστρεφαν βάναυσα το νόημα του σοσιαλιστικού ιδεώδους. Ο «σοσιαλισμός» δεν ήταν πλέον μια διαδικασία μέσα από την οποία εκδηλώνεται μια νέα ικανότητα των ανθρώπων να θεμελιώνουν σχέσεις συνεργασίας και να απελευθερώνονται από τους άδικους καταναγκασμούς που χαρακτηρίζουν την καπιταλιστική κοινωνία.
Εμφανιζόταν, αντίθετα, σαν ένα λεπτομερώς προσχεδιασμένο μοντέλο, προς το οποίο τα κοινωνικά υποκείμενα όφειλαν να συμμορφωθούν προσαρμόζοντας καταναγκαστικά τις συμπεριφορές τους.

Εγραφε χαρακτηριστικά ο Μπερλινγκουέρ: «Εχει επέλθει μια ανατροπή της θεμελιώδους φιλοσοφικής ανανέωσης του Μαρξ: της κριτικής του στην ιδεολογία. Σε πρώτο επίπεδο, αντί για την πραγματικότητα, για την πράξη που μετασχηματίζει και δημιουργεί νέα γεγονότα και νέες ιδέες, τοποθετήθηκε η ιδεολογία και μάλιστα ένα είδος ιδεολογικού “πιστεύω”, όπως είναι ο λεγόμενος μαρξισμός-λενινισμός, νοούμενος ως αποστεωμένο δογματικό σώμα αληθειών σχεδόν μεταφυσικού τύπου και ως ένα σύνολο διατυπώσεων που θα έπρεπε να δικαιολογούν και να εγγυώνται ένα οικουμενικά έγκυρο μοντέλο, προς το οποίο οφείλουν να συμμορφωθούν οι διάφορες πραγματικότητες και τα κοινωνικά υποκείμενα».
ΟΜπερλινγκουέρ διακήρυξε ότι η δημοκρατία είναι μια οικουμενική αξία. Η πολιτική δημοκρατία δεν είναι απλώς ένα μέσο στην πάλη για το σοσιαλισμό, αλλά είναι ένας σκοπός, μια αξία καθεαυτή, που έχει διαρκή και οικουμενική εγκυρότητα. Η μετάβαση στο σοσιαλισμό γινόταν πλέον αντιληπτή ως μία διαδικασία επέκτασης και εμβάθυνσης της δημοκρατίας.

Ο ίδιος ο σοσιαλισμός θα ήταν δημοκρατικός, θα στηριζόταν στις αξίες και τους κανόνες της πολιτικής δημοκρατίας και θα εξέφραζε ένα ανώτερο επίπεδο της ανθρώπινης ελευθερίας.

Αν σήμερα όλα αυτά φαίνονται απλές και κοινές παραδοχές για την ανανεωτική Αριστερά, στον καιρό του Μπερλινγκουέρ αντιπροσώπευαν μια ριζική αμφισβήτηση ενός ολόκληρου τρόπου σκέψης, ενός υποδείγματος πολιτικής κουλτούρας που χαρακτήριζε την κομμουνιστική παράδοση.

Μια άλλη σημαντική πρωτοβουλία του Μπερλινγκουέρ ήταν το ότι έθεσε το «ηθικό ζήτημα» όχι μόνον ως επιταγή καταπολέμησης της διαφθοράς αλλά ως μέγα πολιτικό ζήτημα, ως κεντρικό θέμα για την ανανέωση της πολιτικής. Ο Μπερλινγκουέρ άσκησε αυστηρή κριτική στο σύστημα εξουσίας που βασίζεται στην κατοχή του κράτους από τα κόμματα. Και υπογράμμισε ότι, όταν η επιδίωξη της εξουσίας γίνεται αυτοσκοπός, η πολιτική εκφυλίζεται και παρακμάζει και τα κόμματα μετατρέπονται σε μηχανές εξουσίας που δεν υπηρετούν το κοινό καλό, αλλά ιδιοτελείς βλέψεις και ιδιωτικά συμφέροντα.
Αναδημοσίευση από (εδώ)


Άλλη συνέντευξη
 Η ηθική διάσταση στην κρίση της πολιτικής
Οι  επισημάνσεις του Ενρίκο Μπερλινγκουέρ, για την πολιτική κρίση  σε μια ιστορική συνέντευξη που δόθηκε στον Εουτζένιο Σκάλφαρι της εφημερίδας "Ρεπούμπλικα"στις 28 Ιουλίου 1981 και μοιάζει σαν να δόθηκε χθες.
Μεταφρασμένη στα Ελληνικά από τον Στάθη Λουκά, δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "Αυγή" (στις 02/04/2010).

Η καπηλεία του κράτους από τα κόμματα
«…Τα σημερινά κόμματα είναι πάνω απ’ όλα μηχανές εξουσίας και πελατειακών σχέσεων: Τα χαρακτηρίζει ελλιπής και αλλοιωμένη γνώση της ζωής και των προβλημάτων της κοινωνίας και του κόσμου, διαθέτουν λιγοστές ιδέες, λειψά ή ασαφή ιδανικά και προγράμματα και στερούνται παντελώς αισθημάτων και κοινωνικο-πολιτικού πάθους. Διαχειρίζονται συμφέροντα, ποικίλα, αντιφατικά, αμφίβολα κάποτε, πάντως χωρίς την παραμικρή σχέση με τις απαιτήσεις και τις αναδυόμενες ανάγκες των ανθρώπων, ή, πάλι, τις διαστρεβλώνουν χωρίς να επιδιώκεται το κοινό καλό. 
Η ίδια η οργανωτική δομή τους προσαρμόστηκε σ’αυτό το μοντέλο, και δεν είναι πια οργανωτές του λαού, σχηματισμοί που προωθούν την πολιτικο-κοινωνική ωριμότητα και πρωτοβουλία: είναι μάλλον ομοσπονδίες ρευμάτων, που αποπνέουν καμαρίλα, καθένα με αρχηγό, υπαρχηγό κ.λπ...

Τα κόμματα έχουν καταλάβει το κράτος και τους θεσμούς του, ξεκινώντας από την κυβέρνηση. Έχουν καταλάβει τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, τους οργανισμούς προνοίας, το Πανεπιστήμιο, τη Ραδιοτηλεόραση, κάποιες μεγάλες εφημερίδες...
Εντέλει, όλα έχουν πια διαμοιρασθεί, ή θα ήθελαν να τα διαμοιράσουν. Η κατάσταση είναι δραματική. Οτιδήποτε καλούνται να διαχειριστούν ή να διεκπεραιώσουν οι ποικίλοι θεσμοί και οι σημερινοί διοικητές τους, αντιμετωπίζεται κυρίως σε συνάρτηση με τα συμφέροντα του κόμματος ή του ρεύματος ή της φατρίας η οποία διεκδικεί το αξίωμα.
Ένα τραπεζικό δάνειο παραχωρείται αν εξυπηρετεί αυτόν τον σκοπό, αν είναι επωφελές και καλλιεργεί τις πελατειακές σχέσεις. Μια διοικητική έγκριση δίνεται, μια εργολαβία
κατακυρώνεται, μια πανεπιστημιακή έδρα εκχωρείται, ένας εργαστηριακός εξοπλισμός χρηματοδοτείται, εάν οι ευεργετούμενοι κάνουν δήλωση πίστης στο κόμμα που τους εξασφαλίζει αυτά τα οφέλη, ακόμα και όταν απλώς δικαιούνται τη θέση, την αναγνώριση, την έγκριση...

Κατά τη γνώμη μου, πολλοί Ιταλοί κατανοούν αυτήν την καπηλεία του κράτους, τις καταπιέσεις, τα ρουσφέτια, τις διακρίσεις. Αλλά αρκετοί απ’ αυτούς τελούν υπό καθεστώς εκβιασμού. Εξασφάλισαν ωφελήματα (που ίσως τα δικαιούνταν κιόλας, αλλά που τα εξασφάλισαν μόνο δια μέσου των κομμάτων και των ρευμάτων τους) και είτε ελπίζουν να ωφεληθούν κι άλλο είτε φοβούνται πως δεν θα ωφελούνται πια ...

Λοιπόν: Πρώτον, εμείς θέλουμε να πάψουν τα κόμματα να καταλαμβάνουν το κράτος. Τα κόμματα πρέπει, όπως λέει το Σύνταγμά μας, να συμβάλλουν στη δημιουργία της πολιτικής βούλησης του έθνους. Κι αυτό μπορεί να το κάνουν όχι καταλαμβάνοντας όλο και μεγαλύτερα κομμάτια του κράτους, όλο και περισσότερα κέντρα εξουσίας σε κάθε χώρο, αλλά ερμηνεύοντας τα μεγάλα ρεύματα θεώρησης των πραγμάτων, οργανώνοντας τις ευγενείς επιδιώξεις του λαού, ελέγχοντας δημοκρατικά τις ενέργειες των θεσμών. Αυτός είναι ο πρώτος λόγος για τον οποίο εμείς διαφέρουμε...
Να καταπολεμηθούν τα προνόμια, να προστατευθούν οι αδύναμοι
Εμείς σκεπτόμαστε ότι τα προνόμια πρέπει να καταπολεμηθούν και να καταργηθούν όπου κι αν φωλιάζουν, ότι οι φτωχοί και οι περιθωριοποιημένοι, οι μη προνομιούχοι, πρέπει να προστατευθούν και να τους δοθεί φωνή και συγκεκριμένη δυνατότητα να μετρούν περισσότερο στις αποφάσεις, για να αλλάξουν την κατάστασή τους. Ότι ορισμένες ανθρώπινες και κοινωνικές ανάγκες, που σήμερα αγνοούνται, πρέπει να ικανοποιηθούν κατά προτεραιότητα σε σχέση με άλλες· ότι ο επαγγελματισμός και η αξιοσύνη πρέπει να επιβραβεύονται, ότι πρέπει να είναι εξασφαλισμένη η συμμετοχή κάθε πολίτη - άντρα ή γυναίκας - στα δημόσια πράγματα.

Αναγκαία η υπέρβαση του καπιταλισμού
Κανένα από τα κυβερνητικά κόμματα δεν τα έκανε αυτά. Εμείς οι κομμουνιστές έχουμε εξήντα χρόνια στις πλάτες μας και αποδείξαμε ότι αυτά τα επιδιώκαμε και τα κάναμε με σοβαρότητα. 
Στη φυλακή με τους εργάτες ήμαστε εμείς, στα βουνά με τους αντάρτες ήμαστε εμείς, στις λαϊκές συνοικίες με τους ανέργους ήμαστε εμείς, με τις γυναίκες, με το περιθωριοποιημένο προλεταριάτο, με τους νέους ήμαστε εμείς, σε ορισμένους δήμους και ορισμένες περιφέρειες, που διακυβερνήθηκαν έντιμα, ήμαστε εμείς. Υπήρχαν και άλλοι, αλλά κυρίως εμείς.
Kαι ας περάσουμε στο τρίτο σημείο στο οποίο διαφέρουμε: Εμείς σκεπτόμαστε ότι ο τύπος της οικονομικής και κοινωνικής καπιταλιστικής ανάπτυξης είναι αιτία μεγάλων στρεβλώσεων, ανυπολόγιστων δαπανών και κοινωνικών ανισοτήτων, τεράστιας σπατάλης πλούτου. Δεν θέλουμε να ακολουθήσουμε τα μοντέλα του σοσιαλισμού που πραγματοποιήθηκαν μέχρι τώρα, απορρίπτουμε τον κεντρικό προγραμματισμό της οικονομίας, νομίζουμε ότι η αγορά μπορεί να έχει
ουσιαστικό ρόλο, ότι η ατομική πρωτοβουλία είναι αναντικατάστατη, ότι η ιδιωτική επιχείρηση έχει δικό της χώρο και ότι μπορεί να διατηρήσει δικό της, σημαντικό ρόλο.
 Όμως είμαστε πεπεισμένοι ότι όλες αυτές οι πραγματικότητες δεν λειτουργούν πια μέσα στις καπιταλιστικές μορφές...

Και είμαστε πεπεισμένοι επίσης ότι πρέπει και μπορεί να γίνει συζήτηση για τον τρόπο υπέρβασης του καπιταλισμού ως μηχανισμού και συστήματος, μια κι αυτός, σήμερα, δημιουργεί όλο και μεγαλύτερες μάζες ανέργων, περιθωριοποιημένων, ανθρώπων υπό καθεστώς εκμετάλλευσης. Κι αυτή είναι, κατά βάσιν, η αιτία, όχι μόνο της σημερινής οικονομικής κρίσης, αλλά και των φαινομένων βαρβαρότητας, της διάδοσης των ναρκωτικών, της άρνησης της εργασίας, της δυσπιστίας, της πλήξης, της απελπισίας.

Είναι έγκλημα να έχει κανείς αυτές τις ιδέες; Οι σοσιαλδημοκράτες “ξέχασαν” τους υποπρολετάριους και τους μη συνδικαλισμένους (σημ. του μεταφραστή: Απαντώντας εδώ στον ισχυρισμό του Σκάλφαρι ότι δεν υπάρχει διαφορά με όσα σκέπτεται ένας πεπεισμένος Ευρωπαίος σοσιαλδημοκράτης, ο Ε. Μ. συνεχίζει:)
Υπάρχει ουσιαστική διαφορά. Η σοσιαλδημοκρατία (μιλάω, βέβαια, για τη σοβαρή σοσιαλδημοκρατία) πάντοτε μεριμνούσε ιδιαίτερα για τους εργάτες, για τους συνδικαλισμένους εργαζόμενους, και λίγο ή καθόλου για τους περιθωριακούς, τους υποπρολετάριους, τις γυναίκες. Πράγματι, τώρα που εξαντλήθηκαν τα παλιά όρια της καπιταλιστικής ανάπτυξης, τα οποία επέτρεπαν τη σοσιαλδημοκρατική πολιτική, τώρα που σε όλη την καπιταλιστική Δύση τα προβλήματα τα οποία προηγουμένως υπενθύμιζα εξερράγησαν, υπάρχουν σημεία κρίσης στον αγγλικό εργατισμό και στη γερμανική σοσιαλδημοκρατία. Ακριβώς γιατί τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα βρίσκονται μπροστά σε προβλήματα άγνωστα μέχρι τώρα ή που τα είχαν αγνοήσει...

Η ηθική διάσταση της κρίσης της πολιτικής δεν εξαντλείται στο γεγονός ότι, επειδή υπάρχουν κλέφτες, διεφθαρμένοι, καταχραστές στις υψηλές σφαίρες της πολιτικής και της δημόσιας διοίκησης, πρέπει να ξεσκεπαστούν, να καταγγελθούν και να πάνε φυλακή.
 Η ηθική διάσταση της κρίσης της πολιτικής, στην Ιταλία, σήμερα, είναι αδιαχώριστη από την κατάληψη του κράτους εκ μέρους των κυβερνητικών κομμάτων και των ρευμάτων τους, είναι αδιαχώριστη από τον πόλεμο μεταξύ διαφόρων ομάδων, είναι αδιαχώριστη από την τρέχουσα αντίληψη για την πολιτική και τις μεθόδους διακυβέρνησης, που απλώς πρέπει να εγκαταλειφθούν και να ξεπεραστούν. Να γιατί λέω ότι η ηθική διάσταση της κρίσης της πολιτικής βρίσκεται στο κέντρο του ιταλικού προβλήματος. 

Να γιατί τα άλλα κόμματα μπορούν να αποδείξουν ότι είναι δυνάμεις ανανέωσης μόνο αν αποκαλύψουν πλήρως την ηθική κρίση, φθάνοντας μέχρι τα πολιτικά αίτια της.
 Εκείνο που πρέπει να μας ενδιαφέρει στ’ αλήθεια είναι η τύχη της χώρας. Αν συνεχίσουμε μ’ αυτό τον τρόπο, υπάρχει κίνδυνος η δημοκρατία να περιοριστεί, αντί να απλωθεί και να αναπτυχθεί· να βουλιάξει στο τέλμα...

Υπέρ της εγκράτειας, κατά του άκρατου ατομικού καταναλωτισμού
Εμείς ήδη από το 1977 υποστηρίξαμε ότι ο άκρατος ατομικός καταναλωτισμός παράγει μόνο διασπάθιση πλούτου και στρεβλώσεις της παραγωγής, αλλά, πέραν αυτών, και δυσφορία, αποπροσανατολισμό, δυστυχία. Υποστηρίζουμε επίσης ότι - καθώς η απόσταση, εντός των βιομηχανικών χωρών, ανάμεσα σε ζώνες ανεπτυγμένες και καθυστερημένες μεγάλωνε, και παράλληλα, οι πρώην αποικίες αφυπνίζονταν, εξελίσσονταν και ανεξαρτητοποιούνταν - η οικονομική κατάσταση στις εν λόγω βιομηχανικές χώρες δεν εξασφάλιζε πια την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη, διατηρούσε τον «πολιτισμό της κατανάλωσης», με όλες τις εγγενείς επιβλαβείς επιπτώσεις, ακόμα και ηθικές. Η διάδοση των ναρκωτικών στους νέους, λόγου χάρη, είναι ένα από τα σοβαρά σημάδια αυτών των επιπτώσεων, και στην πραγματικότητα, κανείς δεν αναλαμβάνει την ευθύνη… Μιλούσαμε όμως περί αυστηρής εγκράτειας.
Είμαστε οι μόνοι που υπογραμμίσαμε την ανάγκη να καταπολεμήσουμε τις σπατάλες, να εξοικονομήσουμε πόρους, να περιορίσουμε την περιττή ιδιωτική κατανάλωση, να επιβραδύνουμε τη διεστραμμένη δυναμική των δημοσίων δαπανών, να δημιουργήσουμε καινούργιες πηγές πλούτου και καινούργιες πηγές εργασίας. Είπαμε ότι ακόμα και οι εργαζόμενοι θα έπρεπε να συμβάλουν, από τη μεριά τους, σ’ αυτή τη μεγάλη προσπάθεια αναπροσανατολισμού της οικονομίας. Είπαμε επίσης ότι όλες οι θυσίες έπρεπε να γίνουν υπό τον όρο αυστηρής ισότητας κι ο στόχος να είναι να δοθεί το έναυσμα για ένα διαφορετικό πρότυπο ανάπτυξης και για διαφορετικούς τρόπους ζωής (πιο φειδωλούς και πιο ανθρώπινους). Αυτός υπήρξε ο δικός μας τρόπος να τοποθετήσουμε το
πρόβλημα της αυστηρής εγκράτειας και του ταυτόχρονου αγώνα κατά του πληθωρισμού και της ύφεσης, δηλαδή της ανεργίας. Αποσαφηνίσαμε και αναπτύξαμε τις θέσεις μας αυτές στο ΧV Συνέδριό μας, τον Μάρτιο του 1979. 
Δεν εισακουστήκαμε...
Πρέπει να αντιμετωπίσουμε και το κόστος της εργασίας, και να το συγκρατήσουμε εν συνόλω, επεμβαίνοντας κυρίως όσον αφορά στην αύξηση της παραγωγικότητας.
Θέλω όμως να υπογραμμίσω ότι όταν ζητάς θυσίες από τη χώρα και τις ζητάς πρώτ’ απ’ όλα - όπως συνήθως - από τους εργαζόμενους, ενώ έχουμε πίσω μας ένα πρόβλημα σαν την P2 (σ.: παράνομη μασονική στοά), είναι πολύ δύσκολο να εισακουστείς και να γίνεις πιστευτός. Όταν ζητούνται θυσίες από τον κόσμο της εργασίας χρειάζεται ευρεία συναίνεση, υψηλή πολιτική αξιοπιστία και ικανότητα να παταχθούν υπερβολικά και απαράδεκτα προνόμια. 
Εάν αυτά τα στοιχεία δεν υπάρχουν, το εγχείρημα δεν θα έχει αίσιο τέλος, θα αποτύχει. Σημειώσεις του μεταφραστή Σ.Λ.
"Λόγω έλλειψης χώρου έχουν αφαιρεθεί οι ερωτήσεις τού Ε. Σκάλφαρι. Έγινε προσπάθεια το κείμενο να διατηρήσει τη λογική του συνέχεια, χωρίς παρεμβάσεις και με ελάχιστες αφαιρέσεις, που αφορούσαν θέματα δευτερεύοντα σε σχέση με τα κυρίαρχα, τα οποία είναι: Η ηθική διάσταση της κρίσης της πολιτικής, η εγκρατής, έλλογη διαχείριση των πόρων και η ανάγκη να κατανοηθεί και να μεθοδευτεί διαφορετικά η «ανάπτυξη». 
Αυτή η προβληματική έχει σχέση και με τη συζήτηση που γίνεται - όσο και όπως γίνεται - και στη χώρα μας και εντός του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ (ο Σ.Λ. αναφέρεται στο 2010). 
Μερικά από τα προβλήματα που ο Μπερλινγκουέρ διείδε, εδώ και τριάντα σχεδόν χρόνια, σήμερα ανακύπτουν πιεστικά: Οι κοσμοϊστορικές αλλαγές τα ανέδειξαν. 
Ίσως έχει δίκιο λοιπόν ο Πιέτρο Ινγκράο: «Ο Μπερλινγκουέρ είχε το μεγάλο προτέρημα να κατανοήσει βαθιά το κομβικό σημείο, το πρόβλημα προοπτικής που είχαμε μπροστά μας» (P. Sansonetti, Ti ricordi Berlinguer, «Unita», 2004). Και η πρόκληση για μας είναι να αναδεχτούμε, να αξιοποιήσουμε και να υπερβούμε αυτήν την παρακαταθήκη -  κι όχι να επιστρέψουμε στους Έλληνες επίγονους του Μπορντίγκα.
Στάθης Λουκάς

Ολόκληρη η  συνέντευξη του Μπερλινγκουέρ στον Σκάλφαρι (σε Ιταλική γλώσσα) στην ιστοσελίδα Enrico Berlinguer:   Partiti sono diventati macchine dipotere
Αποσπάσματα από:http://aftercrisisblog.blogspot.gr/2013/06/1922-11-1984.html

Άλλo κείμενο

Η σιωπή των κομμουνιστών

Του Γ. Σιακαντάρη ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ(ένθετο περιοδικό της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ),21.02.2003

Η «σιωπή των κομμουνιστών» αποτελείται από μια ανταλλαγή επιστολών μεταξύ τριών σημαντικών στελεχών της ιταλικής αριστεράς, στο επίκεντρο των οποίων τίθενται ερωτήματα για τις αιτίες της ήττας της από τον «μπερλοσκουνισμό» και της αδυναμίας της να ερμηνεύσει τις μεταβολές του σύγχρονου γίγνεσθαι.

Μετά τη νίκη του Μπερλουσκόνι, ο Vittorio Foa, ηγετικό στέλεχος των αριστερών σοσιαλιστών, ο οποίος διατηρούσε άριστες σχέσεις με τους ιταλούς κομμουνιστές, απηύθυνε μια επιστολή προς τη Miriam Mafai, στέλεχος του ΙΚΚ και δημοσιογράφο της κεντροαριστερής εφημερίδας «La Rebublica», και τον Alfredo Reichlin, ηγετικό στέλεχος του ΙΚΚ, άμεσου συνεργάτη του Τολιάτι και πρώην διευθυντή της «Unita».

Στην αρχική επιστολή του ο Foa θέτει ερωτήματα που επιδιώκουν να προωθήσουν τη συζήτηση για τη σχέση του ιταλικού κομμουνιστικού κινήματος, αλλά και της ιταλικής αριστεράς, με την πολιτική εξουσία, τις επαναστατικές ανατροπές, τη δημοκρατία και τις κοινωνικές ανισότητες.

Ο Foa καλεί τους συνομιλητές του να αναρωτηθούν για θέματα που άπτονται του αρνητικού ρόλου που άσκησε η επιρροή της Σοβιετικής Ένωσης στην κατανόηση της ιταλικής πραγματικότητας και στην καθιέρωση του ΙΚΚ ως εθνικού κόμματος.

Ο διάλογος όμως καλείται να θίξει και ζητήματα που αφορούν την προβληματική σχέση των κομμουνιστών όσον αφορά τις ισορροπίες μεταξύ μιας συνεπούς αντιπολιτευτικής στάσης και της δημιουργίας μιας κυβερνητικής κουλτούρας. Πρωτίστως όμως τους καλεί να αναρωτηθούν για τις δυνατότητες δημιουργίας ενός σύγχρονου ρεφορμιστικού ρεύματος που θα συνενώνει σε κυβερνητική προοπτική τις συνολικές δυνάμεις της δημοκρατικής αριστεράς. Σε τελική ανάλυση οι επιλογές της αριστεράς κατά τον Foa κινούνται «ανάμεσα σ έναν κόσμο δυνατοτήτων κι έναν κόσμο χρεοκοπιών».

Σιωπή αντί για ειλικρίνεια

Αν η επιλογή του κόσμου των δυνατοτήτων φαίνεται αυτονόητη, δεν είναι αυτονόητη και η απάντηση για τις αιτίες που, παρά όλες τις προθέσεις, αυτή η επιλογή δείχνει σήμερα όλο και πιο απόμακρη.

Προκαλεί απορίες πώς ηττήθηκε το ΙΚΚ, το οποίο στις αρχές της δεκαετίας του `90 με την αλλαγή του ονόματος -την οποία επιδοκιμάζουν και οι τρεις συνομιλητές- έδειχνε να είναι σε θέση να «υπερβεί» τα φράγματα του ιταλικού πολιτικού συστήματος, που το ήθελε ικανή δύναμη αντιπολίτευσης, αλλά όχι και ικανό πόλο μιας εναλλακτικής πρότασης κυβερνητικής εξουσίας.

Κοινή διαπίστωση είναι πως το ΙΚΚ σιώπησε, αντί να αποσαφηνίσει με ειλικρίνεια και χωρίς υποκρισία τους λόγους αυτής της αλλαγής.

Αυτή η σιωπή δεν οφείλεται στο φόβο για το παρελθόν αλλά στην αμηχανία που γεννιέται από το παρόν.
Πιστεύω πως αυτή η αμηχανία ερμηνείας του σύγχρονου κόσμου με τα εργαλεία μιας μονοταξικού προσανατολισμού κοσμοθεωρίας οφείλεται στο χαρακτήρα κάθε μονιστικής θεώρησης -είτε φιλοσοφικού είτε πολιτικού είτε και θεολογικού χαρακτήρα-, η οποία όχι μόνο οδηγεί σε αδυναμία σύλληψης του πραγματικού κόσμου, αλλά κι εμπεριέχει τα σπέρματα του ολοκληρωτισμού.

Ο κάθε μονισμός δεν είναι απλώς το αντίθετο της πλουραλιστικής θεώρησης, αλλά και ο εχθρός της ελεύθερης σκέψης.
Οι συνομιλητές συμφωνούν πως η ειλικρινής θέληση του Τολιάτι για τη δημιουργία μιας δημοκρατικής εναλλακτικής κυβερνητικής πρότασης με έμφαση στις δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις σκόνταψε σε δύο εμπόδια. Το πρώτο συνδέεται με την παραδοχή πως «ο κομμουνισμός είναι ασυμβίβαστος με την ελευθερία».

Η Mafai με αποφασιστικότητα υποστηρίζει πως «το όνειρο που εμψύχωσε εκατομμύρια ανθρώπους στον 20ό αιώνα ήταν ένα ανελεύθερο όνειρο». Είναι καιρός πιστεύω να αποδεχτεί η αριστερά ανοικτά και χωρίς υπεκφυγές αυτή την άποψη. Το δεύτερο εμπόδιο είναι η απουσία από τη θεωρητική βιβλιοθήκη της αριστεράς του βιβλίου της ερμηνείας των ιστορικών μεταβολών (η κριτική στην ουσία χρήση της μαρξιστικής μεθοδολογίας. 
Η εμπιστοσύνη στην ΕΣΣΔ ήταν ένα εμπόδιο που δεν ξεπεράστηκε ούτε από τη θέση του Μπερλίνγκουερ για την «εξάντληση της παρορμητικής ώθησης της Οχτωβριανής επανάστασης» ούτε από την αλλαγή του ονόματος, γιατί όλα αυτά δεν έθιγαν τη ρίζα των πραγμάτων, που είναι ο ολοκληρωτικός χαρακτήρας του κάθε μονιστικού -όπως είναι ο κομμουνισμός- προτάγματος.

Μονοσήμαντες εγκλήσεις

Η ιταλική αριστερά μετά το 1990 ανήλθε στην εξουσία, αλλά δεν κατανόησε τους βαθύτερους κοινωνικούς μετασχηματισμούς που μετατρέπουν τα σύγχρονα κόμματα σε υποσυστήματα της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας, στο πλαίσιο της οποίας μειώνονται οι εξουσίες της πολιτικής, αλλά και η σχετική αυτονομία των εθνικών οικονομικών πολιτικών. Αυτό το περιβάλλον δεν ευνοεί τις μονοσήμαντες ταξικές εγκλήσεις, είτε αυτές επικαλούνται την εργατική τάξη, όπως έκανε το κομμουνιστικό κίνημα, είτε επικαλούνται κάποιον ασπόνδυλο μεσαίο ή κεντρώο χώρο (ο οποίος παρεμπιπτόντως και λόγω της ασταθούς κοινωνικής θέσης του είναι πιο ευεπίφορος στα κελεύσματα του ρατσισμού και της ξενοφοβίας παρά σε αυτά της αριστεράς). Ο Reichlin υποστηρίζει πως ό,τι πέτυχε το ΙΚΚ το οφείλει στο γεγονός πως άσκησε μια αντιπολιτευτική πολιτική όχι ως εκπρόσωπος μιας τάξης, αλλά ως εκπρόσωπος των πολιτών ενός κράτους -έθνους.

Η προβληματική που αναπτύσσουν οι τρεις συνομιλητές καλεί την αριστερά των ευρωπαϊκών χωρών να κάνει μια κριτική ανάλυση της πραγματικότητας, σύμφωνα με την οποία η πραγματικότητα δεν οφείλει να προσαρμόζεται στην ανάλυση, αλλά το αντίθετο. Η κριτική προσέγγιση του πραγματικού
καταδεικνύει πως μια σύγχρονη μεταρρυθμιστική πολιτική πρέπει να θέτει επί τάπητος το θέμα της σύγκρουσης της ισχύος (χρηματιστικές αγορές, παγκοσμιοποιημένες επιχειρήσεις, νέες αγορές μη υλικών αναγκών, πολυεθνικοί οργανισμοί) με την πολιτική εξουσία. Δεν αρκεί όμως αυτό. 

Χρειάζεται να γίνει κατανοητό πως η πολιτική δεν μπορεί να είναι μόνο ένα παιχνίδι εξουσίας, αλλά κι ένα μέσο γνώσης της πραγματικότητας. Αυτή η γνώση μπορεί να συμβάλει ώστε να προβάλει η αριστερά σ`ένα παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον νέα κοινωνικά πρότυπα και νέες μορφές διακυβέρνησης ή, όπως υποστηρίζει η Mafai, «να καθοδηγεί, να διορθώνει, να «εκπολιτίζει» την παγκοσμιοποίηση.
Οι επιστολές διαποτίζονται από δόσεις μελαγχολίας και λεπτής ειρωνείας για την ανάλωση της αριστεράς σε ψευδοδιλήμματα που την καλούν να επιλέξει μεταξύ επανάστασης και μεταρρύθμισης.

Συμβάλλουν όμως στο να αντιληφθούμε ότι όχι μόνον η επανάσταση δεν μπορεί να είναι στόχος της σύγχρονης αριστεράς, αλλά, αντιθέτως, η αριστερά διαμορφώνεται από την επανάσταση. Αυτή η επανάσταση, όμως, δεν έχει καμία σχέση με την αναμονή της ώρας Χ, αλλά αποτελεί μια διαρκή πορεία προς την «προοδευτική δημοκρατία» και την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση μέσα από τη συγκρότηση ενός μεταρρυθμιστικού πόλου.

Από την αριστερά δεν πρέπει να διαφεύγει το γεγονός πως η αγορά δεν είναι (όπως υποστηρίζει η εξίσου ολοκληρωτικού χαρακτήρα «ενιαία σκέψη»)συνώνυμο της ελευθερίας. Η απουσία της αγοράς όμως οδηγεί στην ανελευθερία. Αυτά είναι δύο πράγματα που δεν πρέπει να συγχέονται. Σφάλμα στο οποίο υποπίπτει η λεγόμενη ριζοσπαστική αριστερά που αντιμάχεται την παγκοσμιοποίηση. Ο Foa προσγειώνει αυτές τις άναρχες πτήσεις τονίζοντας πως «η παγκοσμιοποιημένη κοινωνία προσφέρει ερεθιστικές καινοτομίες, αλλά και μια τρομακτική μονοπωλιακή εξουσία».

Καθήκον της αριστεράς είναι να εκμεταλλευτεί τις πρώτες και να αντιπαλέψει τη δεύτερη. Το δίλημμα για την αριστερά, σύμφωνα με τον Reichlin, δεν είναι επανάσταση ή μεταρρύθμιση ή, αλλιώς, με ελληνική ορολογία, εκπρόσωπος των κοινωνικά αποκλεισμένων ή των μεσαίων στρωμάτων, αλλά «η απόκτηση μιας νέας σκέψης και μιας νέας ενόρασης», που θα στοχεύει στην υπεράσπιση της δημιουργικής κοινωνίας, θα πρόσθετα.
Μια ανάλογη συζήτηση για τις δυσκολίες διαμόρφωσης ενός σοσιαλδημοκρατικού πόλου θα ήταν ευπρόσδεκτη και στη χώρα μας. Αναζητούνται προϋποθέσεις και εθελοντές γι αυτή τη συζήτηση. Το βιβλίο αυτό πάντως αποτελεί όχι μόνο πρότυπο αντιδογματισμού αλλά και πρότυπο δημοκρατικού διαλόγου. Ευελπιστώ να διαβαστεί με τον ίδιο τρόπο. Σε εποχές που τέτοιου είδους συζητήσεις θεωρούνται παλαιομοδίτικες, εκδοτικά εγχειρήματα που μας βοηθούν να καταλάβουμε τι σημαίνει διάλογος είναι, όχι μόνον ευπρόσδεκτα, αλλά και συγκινητικά.

Ηράκλειο, 29.06.2011

Ας διαβάσουμε ξανά τον σ. Ενρίκο..
Εδώ κείμενα-κλειδιά: http://eccoci.pblogs.gr/na-dihghthoyme-to-diko-mas-mytho.html



Αντρέ Γκoρζ: η έξοδος από τον καπιταλισμό έχει ήδη ξεκινήσει

$
0
0

Ο Αντρέ Γκορζ, δοκιμιογράφος και πολιτικός στοχαστής(Φεβρουάριος 1923 – 22 Σεπτεμβρίου, 2007), ήταν ένας από τους κυριότερους εκφραστές της ριζοσπαστικής πολιτικής οικολογίας και  ένα από τα σημαντικότερα πνεύματα των κύκλων της μεταπολεμικής αμφισβήτησης στην Ευρώπη.

Πιστεύουμε ότι πολλές από τις ιδέες που εισηγήθηκε ο Αντρέ Γκορζ πριν από 15 ή 20 χρόνια παραμένουν σήμερα στο επίκεντρο μίας οραματικής πρότασης.
Ιδιαίτερα δε, θα πρέπει να επιμείνουμε στη συμβολή του στη διαμόρφωση μίας εναλλακτικής πρότασης ως προς το καταρρέον κοινωνικό κράτος, που να υπερβαίνει τόσο τον κρατισμό και την υπεργραφειοκρατία του δεινοσαυρικού δημόσιου τομέα, όσο και τη νεοφιλελεύθερη λογική εκχώρησης των δημόσιων αγαθών στην ελεύθερη αγορά(2). 


Το ζήτημα του τέλους του καπιταλισμού είναι σήμερα πιο επίκαιρο όσο ποτέ άλλοτε. Μπαίνει με  ριζικά νέο τρόπο και επείγοντα χαραχτήρα.  Η ίδια η ανάπτυξη του τον οδήγησε στο εσωτερικό  και εξωτερικό όριο, που είναι ανίκανος να ξεπεράσει και τον κάνει ένα σύστημα που επιβιώνει με τεχνάσματα απέναντι στην κρίση των θεμελιακών του κατηγοριών: την εργασία, την αξία και το κεφάλαιο.

Η κρίση του συστήματος εκδηλώνεται τόσο σε μακροοικονομικό όσο και μικροοικονομικό επίπεδο. Εξηγείται, κατά κύριο λόγο, από την τεχνικοεπιστημονική ανατροπή η οποία προκαλεί ρήξη στην ανάπτυξη του καπιταλισμού και που οι παρενέργειες της καταστρέφουν τη βάση της εξουσίας του και την ικανότητα αναπαραγωγής του. 
Θα προσπαθήσω να αναλύσω την κρίση αυτή, πρώτα από μακροοικονομική σκοπιά [1] και στη συνέχεια μέσα από τις επιπτώσεις της στη λειτουργία και στη διοίκηση των επιχειρήσεων [2].

  Ηπληροφορική και η ρομποτική δίνουν δυνατότητα παραγωγής μεγαλύτερης ποσότητας εμπορευμάτων με μικρότερη ποσότητα εργασίας. Το κόστος παραγωγής ανά μονάδα προϊόντος μειώνεται διαρκώς και η τιμή των προϊόντων ακολουθεί πτωτική τάση.  Όσο όμως πέφτει το κόστος της εργασίας ανά μονάδα προϊόντος, τόσο πρέπει να αυξηθεί και η αξία που παράγεται από τον εργάτη - η παραγωγικότητα του – έτσι που να μην ελαττωθεί το κέρδος που πρέπει να βγει. Έχουμε λοιπόν το παράδοξο φαινόμενο ότι όσο αυξάνεται η παραγωγικότητα, τόσο να πρέπει να αυξηθεί ακόμα περισσότερο, για να μη μειωθεί το σύνολο του κέρδους. Έτσι ο αγώνας δρόμου για την παραγωγικότητα επιταχύνεται, το εργατικό δυναμικό μειώνεται, η πίεση πάνω στο προσωπικό γίνεται πιο σκληρή, το ύψος και η μάζα των μισθών πέφτει. Το σύστημα εξελίσσεται προς το εσωτερικό σημείο όπου η παραγωγή και η επένδυση στην παραγωγή παύουν να είναι αρκετά κερδοφόρες.

Τα στοιχεία μαρτυρούν ότι το όριο αυτό έφτασε. Η παραγωγική συσσώρευση του παραγωγικού κεφαλαίου υποχωρεί διαρκώς. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, τα αποθέματα σε ρευστό των 500 επιχειρήσεων του δείκτη Στάνταρντ & Πουρς είναι 631 δισεκατομμύρια· τα μισά κέρδη των αμερικανικών επιχειρήσεων βγαίνουν από δραστηριότητες στις χρηματιστικές αγορές. Στη Γαλλία, ακόμα κι όταν εκτοξεύονται  στα ύψη τα κέρδη των επιχειρήσεων του δείκτη CAC 40, οι παραγωγικές επενδύσεις δεν αυξάνονται .

Επειδή η παραγωγή είναι πια ανίκανη να αξιοποιήσει τα συσσωρευμένα κεφάλαια, αυξάνεται διαρκώς το μέρος τους που είναι σε μορφή χρηματιστικού κεφαλαίου. Σχηματίζεται μια χρηματιστική βιομηχανία, που τελειοποιεί αδιάκοπα την τέχνη να κάνει λεφτά αγοράζοντας και πουλώντας αποκλειστικά διάφορες μορφές χρήματος. Το μόνο εμπόρευμα που παράγεται από την χρηματιστική βιομηχανία, με όλο και πιο παρακινδυνευμένο και ανεξέλεγκτο τρόπο,  είναι το ίδιο το χρήμα.  

Η μάζα του κεφαλαίου που αποστραγγίζει και διαχειρίζεται, ξεπερνάει κατά πολύ το κεφάλαιο που αξιοποιείται στην πραγματική οικονομία (το σύνολο του χρηματιστικού ενεργητικού είναι 160 τρισεκατομμύρια δολάρια, τρεις έως τέσσερις φορές πάνω από το παγκόσμιο ΑΕΠ (Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν). 
Η «αξία» του είναι καθαρά πλασματική: μεγάλο μέρος της βασίζεται στο δανεισμό και στην «πίστη», δηλαδή σε προβλέψεις: το χρηματιστήριο κεφαλαιοποιεί τη μελλοντική ανάπτυξη, τα μελλοντικά κέρδη των επιχειρήσεων, τη μελλοντική άνοδο των τιμών ακινήτων, τα κέρδη που μπορούν να προέλθουν από αναδιαρθρώσεις, συγχωνεύσεις, συγκεντρώσεις, κλπ. Η χρηματιστηριακή αγορά φουσκώνει με υποθετικά κεφάλαια και υπεραξίες, οι τράπεζες παρακινούν τα νοικοκυριά να αγοράζουν – μεταξύ άλλων - μετοχές και τίτλους επενδύσεων σε ακίνητα, για να επιταχύνουν την  άνοδο των αγορών και, όσο περισσότερο αυξάνεται το πλασματικό χρηματιστηριακό κεφάλαιο, τόσο περισσότερο τα νοικοκυριά δανείζονται από την τράπεζα.

Η κεφαλαιοποίηση προβλέψεων κέρδους και ανάπτυξης συντηρεί την αυξανόμενη χρέωση, τρέφει την οικονομία με πλασματικό ρευστό υπεραξιών τραπεζικής ανακύκλωσης, χαρίζει στις Ηνωμένες Πολιτείες μια «οικονομική ανάπτυξη» που βασίζεται στον εσωτερικό και εξωτερικό δανεισμό και που, μακράν όλων, αποτελεί τον κύριο μοχλό της παγκόσμιας ανάπτυξης (συμπεριλαμβανόμενης και της κινεζικής). Η πραγματική οικονομία μετατρέπεται σε παράρτημα των κερδοσκοπικών φουσκών της χρηματιστικής βιομηχανίας. Μέχρι τη στιγμή που οι φούσκες αναπόφευκτα σκάνε, οδηγούν αλυσιδωτά τις τράπεζες στην χρεοκοπία, απειλούν το παγκόσμια πιστωτικό σύστημα με κατάρρευση και την πραγματική οικονομία με βαθιά και παρατεταμένη ύφεση  (η ιαπωνική ύφεση διαρκεί δεκαπέντε χρόνια).

Άδικα κατηγορούν την κερδοσκοπία, τους φορολογικούς παραδείσους, την έλλειψη διαφάνειας, την απουσία έλεγχου στη χρηματιστική βιομηχανία (και ειδικά στα hedge funds) ή την απειλή της ύφεσης. Η κατάρρευση που κρέμεται πάνω από την παγκόσμια οικονομία δεν οφείλεται στην απουσία έλεγχου, οφείλεται στην ανικανότητα αναπαραγωγής του καπιταλισμού. 

Οι βάσεις που πάνω τους λειτουργεί και διαιωνίζεται ο καπιταλισμός, γίνονται όλο και πιο τεχνητές και ευκαιριακές. Το αίτημα να αναδιανεμηθούν μέσο της φορολόγησης οι πλασματικές υπεραξίες των φουσκών, θα επιταχύνει ακριβώς αυτό που η χρηματιστική βιομηχανία προσπαθεί να αποφύγει: την απαξίωση τεράστιων ποσών χρηματιστικού ενεργητικού και την χρεοκοπία του τραπεζικού συστήματος. Η «οικολογική αναδιάρθρωση» θα χειροτερέψει την κρίση του συστήματος. Δεν είναι δυνατό να αποφύγουμε την κλιματική καταστροφή χωρίς ριζική ρήξη με την οικονομική λογική και τις μεθόδους που μας οδηγούν προς τα κει 150 χρόνια τώρα. 

Αν η σημερινή τάση συνεχιστεί, το παγκόσμιο ΑΕΠ θα αυξηθεί από τρεις μέχρι τέσσερις φορές μέχρι το έτος 2050.  Σύμφωνα όμως με την έκθεση του Συμβουλίου του ΟΗΕ για το κλίμα, για να περιοριστεί η παγκόσμια υπερθέρμανση  το πολύ κατά 2°C , πρέπει να μειωθούν κατά 85% οι εκπομπές του διοξειδίου του άνθρακα μέχρι τότε. Πάνω από τους 2°C οι συνέπειες θα είναι ανεξέλεγκτες και μη αναστρέψιμες. Επομένως η μείωση της ανάπτυξης αποτελεί επιτακτικό όρο επιβίωσης. Προϋποθέτει όμως διαφορετική οικονομία, άλλο τρόπο ζωής, διαφορετικό πολιτισμό, άλλες κοινωνικές σχέσεις. Όσο αυτά δεν υπάρχουν, ο μόνος τρόπος που μένει για να μην επέλθει η κατάρρευση είναι ο τρόπος των αναγκαστικών περιορισμών, των ποσοστώσεων, της αυθαίρετης μεταφοράς πόρων, πρακτικών τύπου πολεμικής οικονομίας. 

Το τέλος λοιπόν του καπιταλισμού θα έρθει, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, πολιτισμένα ή βάρβαρα. 
Αυτό που απομένει να απαντηθεί είναι πώς θα τελειώσει και με τι ρυθμό. 
Η μορφή της βαρβαρότητας μας είναι ήδη οικεία.

 Επικρατεί στις περιοχές της Αφρικής που τις εξουσιάζουν πολέμαρχοι· πλιάτσικο των ερειπίων του εκσυγχρονισμού, σφαγές και δουλεμπόριο, με φόντο την πείνα. Πρόδρομες αφηγήσεις, οι τρεις Mad Max.

Αντίθετα, σπάνια ασχολούμαστε με τη δυνατότητα να βγούμε από τον καπιταλισμό με πολιτισμένο τρόπο. Όταν αναφέρουμε την απειλή της καταστροφής του κλίματος, αναγκαστικά οδηγούμαστε στη σκέψη ότι πρέπει να «αλλάξει η νοοτροπία», η φύση όμως αυτής της αλλαγής, οι πιθανότητες επιτυχίας της και τα εμπόδια που πρέπει να παραμεριστούν συνιστούν πρόκληση για την φαντασία. 
Η ιδέα μιας οικονομίας άλλου είδους, άλλων κοινωνικών σχέσεων, διαφορετικών τρόπων και μέσων παραγωγής, χαρακτηρίζεται ως «μη ρεαλιστική», σαν να είναι αδύνατο να ξεπεραστεί η κοινωνία του εμπορεύματος, της μισθωτής εργασίας και του χρήματος. Στην πράξη, πλήθος δείκτες που συγκλίνουν, δείχνει πως η υπέρβαση έχει πια ξεκινήσει και πως η πιθανότητα να βγούμε με πολιτισμένο τρόπο από τον καπιταλισμό εξαρτάται, πρώτα απ’ όλα, από την ικανότητα μας να διακρίνουμε τις τάσεις και τις πράξεις που προαναγγέλλουν αυτή τη δυνατότητα.

 Ηεπέκταση και η κυριαρχία του καπιταλισμού οφείλονται στην εξουσία που απόχτησε πάνω στην παραγωγή και στην κατανάλωση στη διάρκεια του αιώνα. Αφού πρώτα αποστέρησε τους εργάτες από τα μέσα παραγωγής τους και τα προϊόντα τους, προοδευτικά εξασφάλισε το μονοπώλιο των μέσων παραγωγής και τη δυνατότητα να καθυποτάσσει την εργασία. Με την εξειδίκευση, τη διαίρεση και την εκμηχάνιση της εργασίας, μετάτρεψε τους εργάτες των μεγάλων εργοστασιακών μονάδων σε εξαρτήματα των μεγαμηχανών του κεφαλαίου. 

Με την εξαφάνιση της εξουσίας τους πάνω στη φύση και στο σκοπό των προϊόντων, σχεδόν εξασφάλισε στο κεφάλαιο το μονοπώλιο της προσφοράς και μέσο αυτού τη δύναμη να κατευθύνει την παραγωγή και την κατανάλωση στους πιο κερδοφόρους τομείς, να διαμορφώνει τις προτιμήσεις και τις επιθυμίες των καταναλωτών και τον τρόπο που θα ικανοποιούν τις ανάγκες τους. Σ΄ αυτήν ακριβώς την εξουσία αρχίζει να προκαλεί ρωγμές η επανάσταση της πληροφορικής.

Ο αρχικός σκοπός της χρήσης της πληροφορικής ήταν η μείωση του κόστους παραγωγής. Για να μην οδηγήσει όμως η μείωση του κόστους σε αντίστοιχη πτώση της τιμής των εμπορευμάτων έπρεπε να εξαιρεθεί, στο μέτρο του δυνατού,  από τους νόμους της αγοράς. Ο τρόπος ήταν να δίνονται στα εμπορεύματα ασύγκριτα πλεονεκτήματα, χάρη στα οποία να εμφανίζονται σαν ξεχωριστά και κατά συνέπεια να παύουν να είναι απλά εμπορεύματα.

 Επομένως, η εμπορική αξία (η τιμή) των προϊόντων έπρεπε να εξαρτάται περισσότερο από τη μη μετρήσιμη άυλη ποιότητα τους, παρά από την ουσιαστική χρησιμότητα τους (αξία χρήσης). Οι άυλες ιδιότητες – το στυλ, η καινοτομία, το γόητρο της μάρκας, η σπανιότητα, η «αποκλειστικότητα» - όφειλαν να χαρίσουν στα προϊόντα θέση παρόμοια μ’ αυτήν των έργων τέχνης: θέση ενυπάρχουσας αξίας, πέρα από κάθε μέτρο που θα μπορούσε να ορίσει μια σχέση ισοδυναμίας ή μια «σωστή τιμή». 

Έπαψαν λοιπόν να είναι αληθινά εμπορεύματα. Η τιμή τους εξαρτάται από τη σπάνη τους, τη φήμη του δημιουργού τους, τη λαχτάρα εκείνου που θέλει να τα αγοράσει. Χάρη στα άυλα πλεονεκτήματα, την καινοτομία, την αποκλειστικότητα και την έλλειψη, η φίρμα παραγωγής εξασφαλίζει πρόσοδο και κατακτάει μονοπωλιακή θέση. Η πρόσοδος κρύβει, αντισταθμίζει και συχνά υπέρ-αντισταθμίζει, τη μείωση της αξίας τους που, από την οικονομική πλευρά, προκαλείται από την πτώση του κόστους παραγωγής, και στην οποία υπόκεινται σαν απλά εμπορεύματα που είναι, από την ανταλλακτική φύση τους και τη σχέση ισοδυναμίας τους. Από οικονομική λοιπόν σκοπιά η καινοτομία δε δημιουργεί αξία. Είναι μέσο για να δημιουργηθεί πρόσοδος από τη σπανιότητα και να ανεβεί η τιμή σε βάρος των ανταγωνιστικών προϊόντων. 
Το μέρος της προσόδου στην τιμή του εμπορεύματος μπορεί να είναι δέκα, είκοσι ή πενήντα φορές μεγαλύτερο από το κόστος παραγωγής του, πράγμα που ισχύει όχι μόνο για τα πολυτελή είδη, αλλά ακόμα και για τα αντικείμενα καθημερινής χρήσης, τα σπορτέξ, τα μπλουζάκια, τα κινητά τηλέφωνα, τους δίσκους, τα τζηνς κ.λπ. Όμως η πρόσοδος δεν έχει την ίδια φύση με το κέρδος: δεν αντιστοιχεί σε αύξηση της αξίας, σε υπεραξία. Ανακατανέμει την ολική μάζα της αξίας σε όφελος των επιχειρήσεων που έχουν πρόσοδο σε βάρος των υπολοίπων· δεν την αυξάνει [1].

Όταν η αύξηση της προσόδου γίνει ο στόχος που καθορίζει την πολιτική της επιχείρησης, όταν γίνει δηλαδή σπουδαιότερη κι από το κέρδος – που, όπως σημειώθηκε πιο πάνω, προσκρούει στο εσωτερικό όριο – ο ανταγωνισμός ανάμεσα στις επιχειρήσεις μεταφέρεται στην ικανότητα ταχείας παραγωγής καινοτομίας. 
Απ’ αυτήν εξαρτάται το ύψος της προσόδου, πρώτα απ’ όλα. Πασχίζουν λοιπόν να ξεπεράσουν η μια την άλλη στο λανσάρισμα νέων προϊόντων, μοντέλων ή μόδας, στην πρωτοτυπία των σχεδίων, στην επινοητικότητα της καμπάνιας μάρκετινγκ, στην «εξατομίκευση» των προϊόντων. Η γοργή απαξίωση των προϊόντων συνδυάζεται με τη μειωμένη αντοχή και την αδυναμία επισκευής και γίνεται καθοριστικός παράγοντας για την αύξηση των πωλήσεων.

 Υποχρεώνει τις επιχειρήσεις να επινοούν συνεχώς νέες ανάγκες και επιθυμίες, να δίνουν συμβολικό, κοινωνικό ή ερωτικό νόημα στα εμπορεύματα,  να διαδίδουν τη «νοοτροπία του καταναλωτισμού», ποντάροντας στην ατομικότητα, την ιδιαιτερότητα, τον ανταγωνισμό, τη ζήλια, κοντολογίς σ’ αυτό που κάποτε αποκάλεσα «αντικοινωνική κοινωνικοποίηση». Τα πάντα στο σύστημα αυτό είναι αντίθετα με την ατομική αυτονομία, τη συζήτηση για καθορισμό κοινών σκοπών και αναγκών, τη διαβούλευση για την ανάδειξη του καλύτερου τρόπου καταπολέμησης της σπατάλης, την εξοικονόμηση πόρων, τη συλλογική επεξεργασία - με την ταυτόχρονη ιδιότητα του παραγωγού και του καταναλωτή - μιας κοινής νόρμας του επαρκούς, αυτό που ο Ζακ Ντελόρ ονόμασε «φειδωλή αφθονία». 

Είναι φανερό πως η ρήξη με την τάση «μεγαλύτερη παραγωγή, μεγαλύτερη κατανάλωση» και ο αυτόνομος επανακαθορισμός του πρότυπου ζωής με στόχο να κάνουμε περισσότερα και καλύτερα με λιγότερα, προϋποθέτει τη ρήξη με τον πολιτισμό όπου δεν παράγουμε τίποτα απ’ όσα  καταναλώνουμε και δεν καταναλώνουμε τίποτα απ’ όσα παράγουμε· όπου, οι παραγωγοί διαχωρίζονται από τους καταναλωτές, κι ο καθένας είναι αντίθετος με τον εαυτό του, όντας εναλλάξ το ένα ή το άλλο· όπου, όλες οι ανάγκες μετατρέπονται σε ανάγκη απόκτησης χρήματος και οι επιθυμίες σε λαχτάρα απόκτησης ακόμη περισσότερου χρήματος· όπου, η δυνατότητα αυτοπαραγωγής και αυτοκατανάλωσης μοιάζει –  άδικα – εκτός ακτίνας δράσης και αναχρονιστικά γελοία.

Κι όμως: η «δικτατορία πάνω στις ανάγκες» χάνει τη δύναμη της. Παρά την έκρηξη των δαπανών για μάρκετινγκ και διαφήμιση, η επιρροή των επιχειρήσεων πάνω  στους καταναλωτές ξεφτίζει. Εξαιτίας του μεγάλου ειδικού βάρους του άυλου περιεχόμενου των προϊόντων, η τάση αυτοπαραγωγής ξανακερδίζει έδαφος. Το μονοπώλιο της προσφοράς ξεγλιστράει βαθμιαία από τον έλεγχο του κεφάλαιου. Όσο η γνώση, οι ιδέες,  ο σχεδιασμός και ο τρόπος παραγωγής των προϊόντων ορίζονταν σε συνάρτηση με τις μηχανές και ενσωματώνονταν σε είδη προορισμένα για συγκεκριμένη χρήση,  η ιδιωτικοποίηση και η μονοπώληση των άυλων περιεχόμενων ήσαν εύκολη υπόθεση.  Οι μηχανές και τα είδη κατοχυρώνονταν με πατέντες και το μονοπώλιο προστάτευε τη θέση του. Οι γνώσεις και οι έννοιες ήσαν ιδιόκτητες, επειδή αποτελούσαν αναπόσπαστο τμήμα των αντικείμενων που υλοποιούσαν. Ήσαν τμήμα του πάγιου κεφαλαίου.   

Όταν όμως τα άυλα περιεχόμενα παύουν να είναι αναπόσπαστα από τα προϊόντα που τα περιέχουν και από τα πρόσωπα που τα κατέχουν, τότε όλα αλλάζουν· τότε αποκτούν ύπαρξη ανεξάρτητη από την όποια ειδική χρήση και, μεταφρασμένα σε λογισμικό, αναπαράγονται σε απεριόριστο αριθμό με ελάχιστο κόστος. Τότε μπορούν να γίνουν αγαθά σε αφθονία που, χάρη στην απεριόριστη διαθεσιμότητα τους, να χάσουν κάθε αξία ανταλλαγής και να καταλήξουν στη δημόσια σφαίρα σα δωρεάν κοινό αγαθό – αρκεί να μην τα αποκλείσουν, να μην καταφέρουν να απαγορεύσουν την πρόσβαση στην απεριόριστη χρήση τους.  

Το πρόβλημα που πάνω του προσκρούει η «οικονομία της γνώσης» προέρχεται από το γεγονός ότι, στον αιώνα της πληροφορικής, η άυλη διάσταση που καθορίζει την κερδοφορία των εμπορευμάτων δεν είναι ίδια με τη φύση τους: δεν είναι ατομική ιδιοκτησία ούτε των επιχειρήσεων, ούτε των συνεργατών τους. Από την ίδια τη φύση της, δε μπορεί να γίνει ιδιωτική και, κατά συνέπεια, να μετατραπεί σε πραγματικό εμπόρευμα.  

Μπορεί μόνο να μεταμφιεστεί σε εμπόρευμα που η ατομική ιδιοκτησία ελέγχει με τεχνικά (μυστικοί κωδικοί) ή νομικά τεχνάσματα την αποκλειστική χρήση του. Ωστόσο, η μεταμφίεση δεν αλλάζει καθόλου την ουσία του σαν κοινού αγαθού: παραμένει ένα μη-εμπόρευμα, κάτι που δεν πουλιέται και στο οποίο απαγορεύουν την πρόσβαση και την ελεύθερη χρήση, επειδή είναι πάντα δυνατές, επειδή τα «παράνομα αντίγραφα», οι «απομιμήσεις» και η παράνομη χρήση το κρυφοκοιτάζουν. Ο αυτοαποκαλούμενος ιδιοκτήτης τους δε μπορεί να τα πουλήσει, δηλαδή να μεταφέρει σε άλλον την ατομική ιδιοκτησία τους, όπως θα μπορούσε να κάνει με κάποιο πραγματικό εμπόρευμα. Μπορεί μόνο να πουλήσει το δικαίωμα πρόσβασης ή χρήσης, με τη μορφή «άδειας».

Ηοικονομία της γνώσης, λοιπόν, βασίζεται πάνω σε πλούτο που αποστολή έχει να είναι κοινό αγαθό, και αυτό δεν το αλλάζουν οι πατέντες και τα κοπυράιτ της επιχειρούμενης ιδιωτικοποίησης.  Η δωρεάν περιοχή εξαπλώνεται ασυγκράτητα. Η πληροφορική και το ιντερνέτ υποσκάπτουν τα θεμέλια της βασιλείας του εμπορεύματος. Κάθε τι που μπορεί να μετατραπεί σε ψηφιακή γλώσσα, να αναπαραχθεί, να μεταδοθεί χωρίς χρέωση, τείνει αναπόφευκτα να είναι κοινό αγαθό, κι όταν όλοι έχουν πρόσβαση και μπορούν να το χρησιμοποιήσουν, τότε είναι παγκόσμιο κοινό αγαθό. Οποιοσδήποτε μπορεί να αναπαράγει με τον υπολογιστή του άυλο περιεχόμενο, όπως ντιζάιν, σχέδια κατασκευής και συναρμολόγησης, χημικούς τύπους και  εξισώσεις. Να επινοήσει το στυλ και τις μορφές του. Να τυπώσει κείμενα, να γράψει δίσκους, να αναπαράγει πίνακες. Οι «δημιουργικές κοινότητες» (creative commons) διαθέτουν με άδεια (στμ. ελεύθερης) χρήσης πάνω από 200 εκατομμύρια έργα. Στη Βραζιλία, εκεί που η βιομηχανία δίσκων κυκλοφορεί 15 νέα CD το χρόνο, οι νέοι στις φαβέλες γράφουν 80 τη βδομάδα και τα διανέμουν στο δρόμο. Τα τρία τέταρτα της παραγωγής των υπολογιστών του 2004 έγιναν στις φαβέλες με ανακυκλωμένα υλικά. Η κυβέρνηση υποστηρίζει τους συνεταιρισμούς και τις ανεπίσημες ομάδες αυτοπαραγωγής και αυτοτροφοδοσίας.   

ΟΚλαούντιο Πράντο, διευθυντής του τμήματος ψηφιακής κουλτούρας του υπουργείου Πολιτισμού της Βραζιλίας, πρόσφατα είπε: «Η μισθωτή εργασία είναι είδος υπό εξαφάνιση…Λογαριάζουμε να υπερπηδήσουμε αυτή τη φρικτή φάση του 20ου  αιώνα και να περάσουμε κατ’ ευθείαν από τον 19ο στον 21ο». Η αυτοπαραγωγή υπολογιστών, για παράδειγμα, υποστηρίχτηκε επίσημα· σκοπός, «να κατακτήσουν οι χρήστες την τεχνολογία μέσα σε μια προσπάθεια κοινωνικού μετασχηματισμού». Λογικά, το επόμενο στάδιο θα είναι η αυτοπαραγωγή μέσων παραγωγής. Θα επανέλθω σ’ αυτό. Αυτό που προς το παρόν μας ενδιαφέρει, είναι ότι η κύρια παραγωγική δύναμη και η κύρια πηγή προσόδου μεταφέρονται σταδιακά στη δημόσια σφαίρα και τείνουν να προσφέρονται δωρεάν· πως η ατομική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής και επομένως το μονοπώλιο της προσφοράς γίνονται σταδιακά αδύνατες·  και πως, κατά συνέπεια, η εξουσία του κεφάλαιου πάνω στην κατανάλωση χαλαρώνει και η τελευταία τείνει να χειραφετηθεί από την εμπορική προσφορά. 

 Εδώ πρόκειται για μια ρήξη που υπονομεύει τη βάση του καπιταλισμού. Η πάλη ανάμεσα στο «ιδιόκτητο» και στο «ελεύθερο» λογισμικό (το αγγλικό  “free” είναι επίσης ισοδύναμο του «δωρεάν») ήταν το εναρκτήριο λάκτισμα για την κύρια σύγκρουση της εποχής μας.  Προεκτείνεται και εξαπλώνεται στην πάλη ενάντια στην εμπορευματοποίηση του πρωτογενή πλούτου, της γης, των σπόρων, του γονιδιώματος, των πολιτιστικών αγαθών, των κοινών γνώσεων και δεξιοτήτων που αποτελούν συστατικά μέρη της παιδείας της καθημερινής ζωής και προϋποθέσεις ύπαρξης της κοινωνίας. Από την έκβαση αυτής της πάλης εξαρτάται αν ο καπιταλισμός θα πάρει την πολιτισμένη ή τη βάρβαρη μορφή εξόδου.

Ηέξοδος προϋποθέτει αναγκαστικά τη δική μας χειραφέτηση από την εξουσία που ασκεί το κεφάλαιο πάνω στην κατανάλωση και από το μονοπώλιο του στα μέσα παραγωγής. Σημαίνει ότι πρέπει να αποκατασταθεί η ενότητα του παραγωγικού υποκείμενου με το καταναλωτικό υποκείμενο και, άρα, να ξαναβρούμε την αυτονομία να ορίζουμε τις ανάγκες μας και τον τρόπο με τον οποίο θα τις ικανοποιούμε. 

Σ’ αυτόν τον  δρόμο, ο καπιταλισμός όρθωσε το ανυπέρβλητο εμπόδιο της φύσης των μέσων παραγωγής που χρησιμοποιεί: τα μέσα συγκροτούσαν τη μεγαμηχανή που όλοι ήσαν υπηρέτες της και που μας υπαγόρευε τους σκοπούς, τις επιδιώξεις και τη ζωή που πρέπει να κάνουμε. Η περίοδος αυτή τελειώνει.
 Τα χάιτεκ μέσα αυτοπαραγωγής κάνουν τη βιομηχανική μεγαμηχανή σχεδόν ξεπερασμένη. Ο Κλαούντιο Πράντο μιλάει για «οικειοποίηση των τεχνολογιών», επειδή όλοι μπορούν να οικειοποιηθούν το κοινό κλειδί τους, την πληροφορική. Γιατί, όπως το έθεσε ο Ιβάν Ίλιτς, «ο καθένας μπορεί εύκολα να τη χρησιμοποιήσει, όσο συχνά ή όσο αριά θέλει,… χωρίς η δική του χρήση να παραβιάζει την ελευθερία κάποιου άλλου να πράξει το ίδιο»∙ και γιατί η χρήση αυτή (πρόκειται για τα συμβιωτικά εργαλεία, κατά τον ορισμό του Ίλιτς) «ωθεί την προσωπική τελείωση» και διευρύνει την αυτονομία όλων. Συγγενικός είναι και ο ορισμός του Ηθικού Πειρατή (Ethic Hacker), που δίνει ο Πέκκα Χίμανεν: ένας τρόπος ζωής που δίνει προτεραιότητα «στις χαρές της φιλίας, του έρωτα, της ελεύθερης συνεργασίας και της προσωπικής δημιουργικότητας». 

Τα σημερινά χάιτεκ εργαλεία, αυτά που υπάρχουν και αναπτύσσονται, που γενικά είναι σαν τα περιφερειακά του υπολογιστή, δείχνουν προς την κατεύθυνση ενός μέλλοντος όπου πρακτικά κάθε τι αναγκαίο και επιθυμητό θα μπορεί να παραχθεί από κοινοτικά ή συνεταιριστικά συνεργεία· εκεί όπου οι παραγωγικές δραστηριότητες θα συνδυάζονται με τη διδασκαλία και τη μαθητεία, με την έρευνα και τον πειραματισμό, με τη δημιουργία νέων προτιμήσεων, υλικών και αισθήσεων, με την εφεύρεση νέων τρόπων και τεχνικών αγροτικής καλλιέργειας, κατασκευών, ιατρικής κ.λπ. Τα κοινοτικά συνεργεία αυτοπαραγωγής θα διασυνδέονται σε παγκόσμια κλίμακα και θα ανταλλάσσουν ή θα επεξεργάζονται από κοινού, τις εμπειρίες, τις εφευρέσεις, τις ιδέες και τις ανακαλύψεις τους. Η εργασία θα παράγει πολιτισμό και η αυτοπαραγωγή ένα κόσμο σε άνθηση. 
Δυο διαπιστώσεις συνηγορούν με αυτόν τον τρόπο ανάπτυξης. Η πρώτη είναι ότι υπάρχει πολύ μεγαλύτερη ποσότητα εξειδίκευσης, ταλέντου και δημιουργικότητας απ΄ όση μπορεί να χρησιμοποιήσει η καπιταλιστική οικονομία. Το πλεόνασμα των ανθρώπινων πόρων δε μπορεί να γίνει παραγωγικό παρά μόνο μέσα σε μια οικονομία όπου η δημιουργία πλούτου δεν υποτάσσεται στα κριτήρια κερδοφορίας. Η δεύτερη είναι ότι «η μισθωτή εργασία είναι είδος υπό εξαφάνιση».

Δε λέω ότι οι ριζικοί αυτοί μετασχηματισμοί θα πραγματοποιηθούν. Λέω μόνο πως, για πρώτη φορά, μπορούμε να θέλουμε να πραγματοποιηθούν. Τα μέσα και οι άνθρωποι που τα χρησιμοποιούν μεθοδικά υπάρχουν. Πιθανά να είναι οι Νότιο-Αμερικανοί ή οι Νότιο-Αφρικανοί που θα ξαναδημιουργήσουν, πρώτοι αυτοί,  τα συνεργεία αυτοπαραγωγής στις συνοικίες των απόκληρων των ευρωπαϊκών πόλεων, στη φαβέλα ή στην κωμόπολη της καταγωγής τους.

Αντρέ Γκορζ


Μετάφραση: Γ.Φ., Γενάρης 2012

 (Στμ. ) Ο CAC 40 είναι ο σημαντικότερος δείκτης του γαλλικού  χρηματιστήριου. Περιλαμβάνει τις 40 από τις 100 επιχειρήσεις με τη μεγαλύτερη κεφαλαιοποίηση, ανάμεσα τους όλες οι γνωστές μεγάλες τράπεζες, αυτοκινητοβιομηχανίες, βιομηχανίες αεροναυτικής, ελαστικών, χημικών, ηλεκτρισμού και αλυσίδες λιανικής πώλησης τροφίμων.

(Στμ). Η ιδέα της ενυπάρχουσας αξίας είναι παλιά. Ο Μαρξ στην Κριτική της Πολιτικής Οικονομίας αναφέρει πως ο Στιούαρτ «τη φυσική ύλη που περιέχεται μέσα σ’ ένα εμπόρευμα, π.χ. το ασήμι που περιέχεται μέσα σ’ ένα ασημένιο καλάθι, τη λέει ενυπάρχουσα αξία (intrinsic worth)  του εμπορεύματος, ενώ, τον εργάσιμο χρόνο που περιέχει, τον ονομάζει χρήσιμη αξία του (useful value)».



Επίλογος από Γ.Φ, Γενάρης 2012
Αυτό που ξεκίνησε τυχαία σαν ανάγνωση του τελευταίου κείμενου του Γκορζ, έγινε μετάφραση, συμπληρωματική παράθεση, αφορμή για σκέψεις και ένα ταξίδι στην ουτοπία.

Ο Γκορζ εμφανίστηκε «επίσημα» το 1980 με ένα βιβλίο με προκλητικό τίτλο: «Αποχαιρετισμός στο προλεταριάτο». Ήταν μια συλλογή από παλιότερα δοκίμια πάνω στον καπιταλισμό, την εργασία, την ανεργία, τον «εκφυλισμό» της εργατικής τάξης και την ανάδυση της νέας «μη τάξης» των «μη εργαζόμενων». Και αποχώρησε  μ’ ένα κείμενο που αποχαιρετάει τον καπιταλισμό.

Δεν ξέρω αν πράγματι το όριο αυτό είναι και το τελευταίο, το οριστικό, του καπιταλισμού, όπως ισχυρίζεται. Δε νομίζω ότι το κείμενο του το αποδεικνύει. Εύχομαι πάντως κι ελπίζω να είναι, για το καλό όλων μας, γιατί πραγματικά οι αντιθέσεις του εμφανίζονται σαν καταθλιπτικό εμπόδιο. 

Ερώτημα παραμένει αν ισχύει η παλιότερη θέση του Γκορζ, ότι δηλαδή η εργατική τάξη, όχι μόνο λόγω της ενσωμάτωσης της, αλλά και από την ίδια τη φύση της δεν μπορεί να αποτελέσει το ιστορικό υποκείμενο που θα αντικαταστήσει τους καπιταλιστές και ότι δεν είναι ο φορέας της ιστορικής αποστολής που λανθασμένα της αποδόθηκε.  

Απέχουμε πολύ από το σημείο της κατάργησης της αθλιότητας που ονομάζεται μισθωτή εργασία. Αντίθετα, προς το παρόν, ζούμε τον ευτελισμό της όποιας θετικής πλευράς της. Μπορεί αυτός ο "παράλληλος"κόσμος της πληροφορικής, οι νοτιοαφρικανοί και οι νοτιοαμερικανοί απόκληροι, οι χακεράδες και οι  ανυπότακτοι με τις συνεργατικές τους να σηκώσουν το βάρος της αλλαγής της κοινωνίας; Όλα αυτά είναι πολύ σημαντικά, πράγματι η πληροφορική ανοίγει διαρκώς νέους ορίζοντες. Η σκέψη του Γκορζ βέβαια πάει πιο βαθειά, βλέπει στη διεύρυνση της σφαίρας του δημόσιου, ελεύθερου, αγαθού το ροκάνισμα της ιδιοκτησίας. Αλλά μάλλον χρειάζονται και οι υπόλοιποι παράγοντες. Και χρειάζονται και όλοι όσοι έχουν τη θέληση και την ικανότητα να αμφισβητήσουν, να εναντιωθούν στο σύστημα, αλλά και να χαράξουν τη νέα προοπτική. Και χρειάζεται και ο καταλύτης. Μ'άλλα λόγια τα συστατικά της παλιάς, κλασσικής, ασίγαστης πάλης των τάξεων.

Όσοι ονειρεύονται την εξέγερση, διαβεβαιώνουν ότι είναι αναπόφευκτη, απορούν γιατί δεν έχει γίνει ακόμη, και αυτοτοποθετούνται σε αυτάρεσκες πρωτοπορίες, που, όπως εύστοχα παρατήρησε κάποιος, λογομαχούν για το φύλο των αγγέλων. Αλλά όπως πολύ σωστά συνόψισε κάπιοςς άλλος, αυτό που τώρα κυριαρχεί είναι ο άκαρπος διαπιστωτικός λόγος και η εξέγερση δεν έρχεται γιατί ο εχθρός είναι προς το παρόν διάχυτος και γι αυτό αόρατος (ναι, συμφωνώ απόλυτα, όσο κι αν όλοι χτυπιούνται  ότι «ο εχθρός είναι ο καπιταλισμός» και μάλιστα ότι ο καπιταλισμός που εννοεί ο καθένας τους είναι πιο εχθρικός από τον καπιταλισμό που εννοεί ο άλλος και τον βάφουν με όλο και πιο μελανά χρώματα, ως την απόλυτη μαυρίλα, στην απεγνωσμένη προσπάθεια τους να γίνουν πειστικοί) και γιατί δεν υπάρχουν εκείνοι που θα σηκώσουν το θεωρητικό και πρακτικό βάρος της εξέγερσης, δηλαδή οι επαναστάτες. Στο σημείο αυτό, πρέπει να κάνουμε μιαν αναγκαία παρένθεση που αφορά το βαρύ όνομα του Λένιν, που επιδεικτικά αγνοείται στις μέρες μας. Από καιρό και με βάση μια παρατήρηση φίλου στην πλατεία στο Σύνταγμα - σ'εκείνο το τεράστιο χωνευτήρι αναζήτησης της λύσης, εξαγνισμού και διαμόρφωσης συλλογικής συνείδησης - ξαναγύρισα στο «Τι να κάνουμε», με το ερώτημα αν ισχύει ακόμη. Να σημειώσω ότι ο περισσότερος «ορθόδοξος» κόσμος, όταν ρωτιέται, απαντάει με ένα ξερό «φυσικά», αλλά αν τον ρωτήσεις τι πραγματεύεται,  θα σου πει με απόλυτη βεβαιότητα «την ανατροπή του καπιταλισμού». Αυτό είναι όλο. Δεν έχουν ιδέα. Δεν χρειάζονται και τίποτα παραπάνω, οι λεπτομέρειες είναι «εκ του πονηρού», οι ταλαιπωρίες της συνείδησης δεν υπάρχουν, τα πάντα είναι λυμένα. Για τους μη ορθόδοξους, το κείμενο απλά δεν υπάρχει, είναι άχρηστο απομεινάρι του παρελθόντος, δεν αξίζει να ασχολείται κανείς μαζί του, η ζωή έχει προχωρήσει κλπ..
Σε πείσμα των στερεότυπων το κείμενο είναι ακόμη ζωντανό και επίκαιρο. Τόσος λίγος χρόνος έχει κυλήσει; Και είναι γεμάτο «φωτογραφίες» από το παρελθόν, στιγμιότυπα που θα μπορούσαν να είναι και από το παρόν, αν γίνονταν «έγχρωμα», σύγχρονα. Εκεί βρήκα λοιπόν και μια παλιά "φωτογραφία". Αντιγράφω:

«... Η τρίτη αυτή περίοδος, όπως είδαμε, προετοιμάστηκε το 1897 και διαδέχτηκε οριστικά τη δεύτερη περίοδο το 1898 (1898-;). Είναι περίοδος σύγχυσης, διάλυσης, ταλάντευσης. (...) Όμως μονάχα οι ηγέτες περιπλανιόνταν διχασμένοι και τραβούσαν προς τα πίσω: το κίνημα αυτό καθαυτό εξακολουθούσε να αναπτύσσεται και να κάνει τεράστια βήματα προς τα μπρος. Η προλεταριακή πάλη απλωνόταν σε νέα στρώματα εργατών και επεκτεινόταν σ’ όλη τη Ρωσία, επιδρώντας ταυτόχρονα έμμεσα και στο ζωντάνεμα του δημοκρατικού πνεύματος μέσα στους φοιτητές και στα άλλα στρώματα του πληθυσμού. Η συνείδηση όμως των ηγετών τα δίπλωνε μπροστά στο πλάτος και τη δύναμη της αυθόρμητης ανόδου· μέσα στους σοσιαλδημοκράτες επικρατούσε μια άλλη γενιά, η γενιά των αγωνιστών του κόμματος, που είχαν διαπαιδαγωγηθεί σχεδόν αποκλειστικά με τη «νόμιμη» μαρξιστική φιλολογία, που ήταν τόσο πιο ανεπαρκής, όσο μεγαλύτερη συνείδηση απαιτούσε απ’ αυτούς το αυθόρμητο της μάζας. Οι ηγέτες όχι μόνο έμεναν πίσω και από θεωρητική άποψη («ελευθερία κριτικής») και  από πραχτική («χειροτεχνισμός»), μα προσπαθούσαν να δικαιολογήσουν την καθυστέρησή τους με κάθε λογής μεγαλόστομα επιχειρήματα. (...)».   

Μόνο που τώρα πια δεν πρόκειται για καθυστέρηση, αλλά για συνθηκολόγηση. Τι κι αν αυτός  χτυπιότανε "να τελειώνει με την τρίτη περίοδο". Εδώ μοιάζει σα να μην θέλουν να το κουνήσουν από κει. Δεν διακινδυνεύουν τίποτα. Ο χρόνος μοιάζει να έχει γι αυτούς σταματήσει.

Από την άλλη πλευρά, όσοι ονειρεύονται ήρεμες και συναινετικές λύσεις βλέπουν τα όνειρά τους να ψαλιδίζονται. Η έκταση  και η ταχύτητα της απαλλοτρίωσης της όποιας περιουσίας-τους τούς προκαλεί απελπισία. Στα μυαλά τους αιωρείται μια απορία και μια ερώτηση: Είναι δυνατόν να υπολογίζουν οι λεγόμενοι δανειστές ότι τα χρέη μπορούν να πληρωθούν, ότι οι πλασματικές αξίες της φούσκας μπορούν να ξαναγίνουν πραγματικές αξίες; Πότε θα σταματήσει ο παραλογισμός; Φυσικά αντί για απάντηση παίρνουν νέες στερήσεις, αλλά επειδή πιστεύουν ή έμαθαν να πιστεύουν ότι ζουν στο "τελειότερο σύστημα όλων", στο μόνο "αυτορρυθμιζόμενο", κι ότι απλά πέσανε σε κακή εποχή, συνεχίζουν να ελπίζουν ότι ο καγκελάριος της Γαλαξιακής Αυτοκρατορίας  κι οι άρχοντες του κόσμου κάποτε θα λογικευτούν.          

Πάντως, για να γυρίσουμε και σε μια αισιόδοξη πλευρά, η θέση για την εξάπλωση της γνώσης, για τα θαύματα που μπορεί να κάνει ο κόσμος της πληροφορικής και για την συλλογική ιδιοκτησία της γνώσης, επαληθεύεται καθημερινά. Ένας παράλληλος και μη ιδιόκτητος χώρος έχει δημιουργηθεί, ζει πλάι στον ιδιόκτητο και τον αμφισβητεί. «Η δωρεάν περιοχή απλώνεται ασυγκράτητα». Η είδηση για τη συλλογική λύση του προβλήματος της αναδίπλωσης της πρωτεΐνης αποτελεί μια ακόμη επιβεβαίωση[1].  Αλλά δεν περιμένω ότι αυτός ο παράλληλος κόσμος που έχει διαλέξει το αυτόνομο αντάρτικο της μη συμμετοχής στο σύστημα θα συγκρουστεί μετωπικά με τον επίσημο κόσμο. Πολύ ωραία ταινία το V for vendetta, πολύ ωραία και η μάσκα, αλλά δε φτάνουν. Έστω κι έτσι πάντως είναι μια ωραία ανάσα.
Η τελευταία φράση του, επιφυλακτική αλλά και αισιόδοξη, είναι παράθυρο στην ουτοπία: "Δε λέω ότι οι ριζικοί αυτοί μετασχηματισμοί θα πραγματοποιηθούν. Λέω μόνο πως, για πρώτη φορά, μπορούμε να θέλουμε να γίνουν".
Αυτά για τις προηγμένες βιομηχανικά χώρες, την καρδιά του συστήματος. Σε μας φαντάζουν μακρινά.  Η χώρα μας έγινε η πρώτη αποικία νέου τύπου. Άλλη μια δόξα δίπλα στα κλέη του παρελθόντος. Αν η οικολογία και η νέα κοινωνία μοιάζουν, όπως λέει ο Γκορζ, να προκαλούν τη φαντασία, σε μας κάθε ιδέα, όχι μόνο για ουτοπία αλλά και για στοιχειωδώς αξιοπρεπή ζωή, μοιάζει «μη ρεαλιστική». 
Πάλι μας έλαχε βαρύ φορτίο και δύσκολο καθήκον.

Αναδημοσίευση από tarzanapalos.blogspot.gr

Δημοσιεύθηκε αρχικά στο περιοδικό Ecorev, στο τεύχος 28 και από  τη σύνταξη του περιοδικού γράφουν:Ο Αντρέ Γκορζ ολοκλήρωσε το κείμενο στις 17/9/2007. Είναι αναθεωρημένη και βελτιωμένη έκδοση του κείμενου που έγραψε για το μανιφέστο της Ουτοπίας. Άλλαξε τίτλο για την ενότητα του περιοδικού "Η εργασία στο τέλος του καπιταλισμού". Τυπώθηκε αργότερα, μετά τον θάνατο του, στο βιβλίο του με τίτλο  "Το τέλος του καπιταλισμού έχει πια αρχίσει".
(2) Εδώ:http://www.ardin.gr/?q=node/2580εισαγωγή και βιβλιογραφία


Κοινωνικοί και Εργατικοί αγώνες 1974-1980

$
0
0
ΜΝΗΜΕΣ ΑΓΩΝΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΛΗΘΗ

Αναδημοσίευση από www.aformi.gr

 "Ο Αγώνας"είναι μια ταινία των Εξι: Θ.Μαραγκός, Δ. Γιαννικόπουλος, Ηλ. Ζαφειρόπουλος, Γ. Θανασούλας, Κ. Παπανικολάου και Φ. Οικονομίδης.
Ένα ντοκιμαντέρ θαμμένο για αρκετά χρόνια που  ξαναπροβλήθηκε με την άδεια των δημιουργών του το Μάιο του 2005 στο Εργατικό κέντρο Πειραιά, από την Πρωτοβουλία Αναρχικών Εργαζόμενων με αφορμή την εκδήλωση "30 χρόνια από το ξέσπασμα των αυτόνομων εργατικών και κοινωνικών αγώνων".
Το ντοκιμαντέρ αναφέρεται στους κοινωνικούς και εργατικούς αγώνες λίγο μετά την πτώση της χούντας, και πιο ειδικά:
-Ναυπηγεία Ελευσίνος
-Νational Can Eλλάδος
- ΙΤΤ
- BΙΑΜΑΞ
-Εργατικά ατυχήματα
-Παράγκες Περάματος
- National Can "Έλληνες Πακιστανοί όλοι μαζί" (στο τέλος την πλήρωσαν κυρίως οι Πακιστανοί)
- Ντοματοπαραγωγοί Ηλείας (βουλευτής Κοντογιαννόπουλος)
- Σχολές Μαιών (Αλέκος Παναγούλης - νεοταξίτες χουντικοί της εποχής)
Η δικτατορία είχε απαγορεύσει όλες τις απεργίες και τις εργατικές κινητοποιήσεις, όπως φυσικά και την ύπαρξη κομμάτων. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα μετά την πτώση της να ξεσπάσουν αυθόρμητα αγώνες , που δεν ελέγχονταν από τα κομματικά επιτελεία.


Δείτε χρονολόγιο εδώ:


 Αυτοί οι αυθόρμητοι αγώνες που πολλές φορές έπαιρναν και τα χαρακτηριστικά άγριων απεργιών–καταλήψεων, έφτασαν λίγο πολύ να διεξάγονται μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του΄70.
Από κει και πέρα άρχισε ο εναγκαλισμός των σωματείων από τα κόμματα με στόχο τη διαχείριση της εργατικής τάξης μέσα στα όρια του συστήματος. Στόχος που επετεύχθη
και τις συνέπειες  τις ζούμε μέχρι σήμερα.
Τα υπόλοιπα, δείτε τα στην ταινία! Διάρκεια ντοκιμαντέρ: 85 λεπτά.



 Όποιος γνωρίζει περισσότερα για εκείνη την περίοδο καλό θα ήταν να τα γνωστοποιήσει.


Ιστορίες καθημερινής τρέλας

$
0
0

είναι ο δικός μας τίτλος

Του εισοδήματος το κάγκελο....
είναι ο τίτλος του κειμένου που αναδημοσιεύουμε από το ιστολόγιο http://tistrellis.pblogs.gr(εδώΌπου διαβάζουμε για  τις  περιπέτειες των ανέργων.
Οι οποίες μπορεί να μην είναι σε κάθε  περίπτωση  καθημερινές είναι πάντως για όλους  ετήσιες...
Γιατί καλό είναι να μη μιλάμε μόνο για τα δικές μας εμπειρίες, όταν τα ίδια ζουν κι άλλοι χιλιάδες Έλληνες.
Ας  διαβάσουμε λοιπόν τι γράφει, επισημαίνοντας πως το κείμενο δεν αφορά τα λεφτά που μοιράζει ο μπαρμπαΣαμαρας...αλλά λιγότερο εξεζητημένα ζητήματα.

**
Αυτο πάλι που υπολογίζουμε το εισόδημα των ανθρώπων βασει των εισοδημάτων που δήλωσαν στην εφορία την προηγούμενη χρονιά -και αφορούν το τι εισοδήματα είχαν την προ-προηγούμενη- εμένα παει να με τρελλάνει.
Διότι κύριε εγω είμαι άνεργη.  Εντελώς.
 Όλο το ρημάδι το 2013 άνεργη ήμουνα.  Κι αφου εξάντλησα το ιλλιγιώδες ποσο των 360 εβραίων το μήνα που μου δωσε ο ΟΑΕΔ για ενα χρονο -αναλογικά με τα 23 χρονια που πληρωνα ασφαλιση ανεργίας στον ΟΑΕΔ, παλι καλα να λεω- μου πε ο κυριούλης, ακου κοπελα μου, αφου εισαι σιτεμενη για την αγορα εργασιας, δικαιούσαι για ενα χρονο ακομα το ιλλιγγιωδες ποσο των 200 εβραίων.... αλλά βασει του εισοδήματος που δηλωσες το 2012.
 Ναι ρε θείο, αλλά εγω το 12 δουλευα.  Ακόμα χειρότερα, δουλευε κι ο αντρας μου (ας προσεχε κι αυτος).  Και φυσικα είχαμε ένα εισόδημα κάτι παραπάνω απο το να πεινάμε.  Κάνε τη δήλωση του 13 μου είπε τότε ο κυριούλης, κι έλα μετα να κάνεις την αίτηση....

Ετσι μου είπε ο κυριούλης, αλλα στο μεταξύ άλλαξε ο νόμος, και το τρελλό 200αρι το δικαιούνται πλέον όλοι κι όχι μόνο οι σιτεμένοι, και για να το πάρουνε πρέπει να το ζητήσουνε μέσα σε δυο μήνες απο τότε που σταμάτησαν να παίρνουν το τρελλό 360άρι... εμενα παλι η επιδοτηση έληξε το σεπτέμβρη, ο νομος αλλαξε το δεκέμβρη, κι αντι για το τρελλο 200άρι να μη σας πω τι πήρα....

Ηρθε και το σωτήριον έτος 2014, άνεργους μας βρήκε κι αυτό, κάναμε και τη φορολογική μας δήλωση να μας λυπηθεί ο Στουρνάρας, βρέθηκα και γω φοιτήτρια στο ανοιχτό πανεπιστήμιο (550 το μάθημα παρακαλώ, φιλική τιμή).  Και άντε, την πρώτη χρονιά είχαμε την αποζημίωση, τα πλήρωσα, και πολυ χαρήκαμε οικογενειακώς που θα πεθάνω με πτυχίο και δε θα πάω απτυχίωτη.

Αλλά η χρονιά τελειώνει, και μαζί με αυτή και τα λεφτά (τα έτοιμα).  Ολη τη χρονιά τεντώθηκα, σκίστηκα, άλλη τόση έγινα, εβαλα το μυαλό μου στο μπλέντερ και το κανα χυμο, για να βγάλω καλη βαθμολογία και να πάρω μια υποτροφία.  Μια έκπτωση ρε αδερφέ.  Ενα κόψε κάτι.  Αυτο.
Κι έρχεται η στιγμή να κάνω αίτηση για την υποτροφια.
Και κατεβάζω την αίτηση και βλέπω "εισοδηματα 2013- που αποκτήθηκαν απο 1/1/12-31/12/12"και παθαίνω ντουβρουτζά.  Μπα, την περσινη κατεβασες ηλιθια, αντε να κατεβάσεις τη σωστή.

 Ξανακατεβάζω.  Αίτηση υποτροφίας 2014-2015.  Ωραία.  Η σωστή είναι.  Την ανοίγω.  Εισοδήματα 2013.  Που αποκτήθηκαν το 12.  Που να φάτε σκατα.  Κοιτάω το ημερολογιο.  Απρίλης του 14 λεει.  Αλλά οχι κύριε.  Αφου πριν δυο χρόνια είχες εισοδήματα δε δικαιούσαι να σου κόψουμε κάτι. 
Απο του χρόνου αμα ζεις το συζητάμε.....
Για τα λεφτα που μοιράζει ο μπαρμπαΣαμαρας, τιποτα δε θα σας πω.  Γιατι μου κανε τα νευρα κρόσια το taxis, και τελικα την αίτηση την έκανε η κολλητη μου (διοτι δεν είμαστε τωρα να σπαμε οθονες κι υπολογιστες).  Και δεν ξέρω κι αμα θα παρουμε δεκάρα, παρολο που δεν φιλοξενουμαστε, κι ανεργοι είμαστε.  Αλλα το 12 δουλευαμε.  Κι αυτο μπορει τελικά να αποδειχθεί μεγα σφάλμα!
**
Και τελειώνοντας να πούμε πως ελπίζουμε αυτοί οι παρακολουθητές της ΕΕ να τα διαβάζουν αυτά που γίνονται στη χώρα μας και να πάρουν τα κατάλληλα μέτρα για την προστασία του εξωτικού είδους των ανέργων.
Πρόστιμα,επιπλήξεις, ξέρουν αυτοί.....


Αρχίστε την επανάσταση χωρίς εμένα

$
0
0
Τριάντα χρόνια πριν τη Γαλλική επανάσταση σ ένα χωριάτικο σπίτι γεννάνε ταυτόχρονα μια χωρική και μια ευγενής κορσικανή. 
Και κάνουνε και οι δυο δίδυμα. Αυτά μπερδεύονται και οι συνέπειες εμφανίζονται 30 χρόνια μετά, στη Γαλλική επανάσταση. 
Αλλά καλύτερα να δείτε τη συνέχεια στην ταινία.
Και αν οι χαρακτήρες σας θυμίζουν σημερινά πρόσωπα  και καταστάσεις 
ε..  αποφασίστε ..για το τι είναι καλύτερο να γίνει,
γιατί,  Η Ιστορία μας κοιτάζει....    

Αρχίστε την επανάσταση χωρίς εμένα - 1970



http://www.youtube.com/watch?v=OUnQGmn5ceA
Είμαστε συνυπεύθυνοι  για τα γεγονότα που διαδραματίζονται  τώρα.
Και αν συμφωνείτε, βοηθήστε να μαθευτεί: 
Προς Κυβέρνηση Ελλάδος: Η Ελλάδα δεν συμμετέχει σε οποιαδήποτε πολεμική κίνηση του ΝΑΤΟ.
 Δεν επιθυμούμε τη συμμετοχή της Ελλάδας σε οποιαδήποτε πολεμική κίνηση στη διένεξη Ουκρανίας/ Ρωσίας.
http://www.avaaz.org/en/petition/Kyvernisi_Ellados_Greek_Government_I_Ellada_den_simmetehei_se_opoiadipote_polemiki_kinisi_toy_NATO/?copy






Ας θυμηθούμε τον Αλμπέρ Καμύ

$
0
0
H Πανούκλα, το δεύτερο μετά τον Ξένο μεγάλο μυθιστόρημα του Kαμύ, καταγράφει τη συμπεριφορά των ανθρώπων σ’ έναν κόσμο που μοιάζει χωρίς σκοπό και μέλλον, σ’ έναν κόσμο πνιγηρής επανάληψης και μονοτονίας.
Albert Camus 

 Η Πανούκλα (αποσπάσματα)
Όταν ξεσπάει ένας πόλεμος οι άνθρωποι λένε: "Δεν θα κρατήσει πολύ, είναι ανοησία". Και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ένας πόλεμος είναι ασφαλώς μεγάλη ανοησία, όμως αυτό δεν τον εμποδίζει να κρατήσει πολύ. Κι αναμφίβολα ένας πόλεμος είναι σίγουρα πολύ ανόητος, αλλά αυτό δεν τον εμποδίζει να διαρκέσει. Η ανοησία είναι πάντα ανθεκτική, [...] (σελ. 48).

"[...] Οι δυστυχίες, στην πραγματικότητα, είναι μια κοινή υπόθεση, αλλά δύσκολα τις πιστεύει κανείς όταν του πέσουν στο κεφάλι. Υπήρξαν στον κόσμο τόσες πανούκλες όσοι και οι πόλεμοι. Και παρόλα αυτά οι πανούκλες και οι πόλεμοι πάντα βρίσκουν τους ανθρώπους το ίδιο απροετοίμαστους.

Kι αυτό που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους δεν είναι οι κινήσεις ή οι ομιλίες τους, δεν είναι η αυτοκρατορία της σάρκας τους, αλλά οι σιωπές, οι κρυφές πληγές τους, οι σκιές που ρίχνουν στις προκλήσεις της ζωής.

Ένας βολικός τρόπος για να γνωρίσει κανείς μια πόλη, είναι να βρει πως δουλεύουν, πως ερωτεύονται και πως πεθαίνουν σ’ αυτήν. Στη μικρή μας πόλη, να ‘ναι τάχα η επίδραση του κλίματος, όλα αυτά γίνονται μαζί, με το ίδιο έξαλλο κι αφηρημένο ύφος. (σελ. 21-22)

Το Οράν, αντίθετα, είναι φαινομενικά μια πόλη ανυποψίαστη, μια πόλη, μ’ άλλα λόγια, απόλυτα σύγχρονη. Δεν είναι απαραίτητο, κατά συνέπεια, να ξεκαθαρίσουμε με ποιο τρόπο ερωτεύονται στον τόπο μας. Οι άντρες και οι γυναίκες ή αλληλοσπαράζονται γρήγορα γρήγορα μέσα σ’ αυτό που το λένε ερωτική πράξη ή πάλι βυθίζονται στη μακρόχρονη συνήθεια του αντρόγυνου. Ανάμεσα σ’ αυτά τα δυο άκρα, πολλές φορές, δεν υπάρχει μέση οδός. (σελ. 22-23)

Κάτω από ομαλές συνθήκες, γνωρίζουμε όλοι, συνειδητά ή όχι, ότι δεν υπάρχει έρωτας που να μην μπορεί να γίνει καλύτερος, κι ωστόσο καταλήγουμε να δεχτούμε, με λιγότερη ή περισσότερη ηρεμία πνεύματος, να παραμένει ο δικός μας έρωτας στο επίπεδο της μετριότητας. Η ανάμνηση όμως είναι πιο απαιτητική. (σελ. 89)

Ο γιατρός Ριέ ήταν απροετοίμαστος, όπως και οι συμπολίτες μας και έτσι πρέπει να καταλάβουμε τους δισταγμούς του. Και μ'αυτόν τον τρόπο επίσης πρέπει να καταλάβουμε ότι μοιράστηκε ανάμεσα στην ανησυχία και την εμπιστοσύνη.
-Είναι κουτό, γιατρέ, καταλαβαίνετε; Δεν ήρθα στον κόσμο για να κάνω ρεπορτάζ. Ίσως, όμως, ήρθα για να ζήσω με μια γυναίκα. Φυσικό δεν είναι; (σελ. 101).

-Όχι, είπε ο δημοσιογράφος με πίκρα, δεν μπορείτε να καταλάβετε. Μιλάτε τη γλώσσα της λογικής, χρησιμοποιείται αφηρημένες έννοιες.
Ο γιατρός ύψωσε το βλέμμα του προς το άγαλμα της Δημοκρατίας και είπε πως δεν ήξερε αν μιλούσε τη γλώσσα της λογικής, μιλούσε όμως τη γλώσσα της πραγματικότητας κι αυτό δεν ήταν αναγκαστικά το ίδιο. Ο δημοσιογράφος έφτιαξε τη γραβάτα του.(σελ. 103).

-Ελάτε τώρα, Ταρού, τι σας σπρώχνει ν'ασχοληθείτε με όλ'αυτά;
-Δεν ξέρω. Μάλλον η ηθική μου.
-Και ποια είναι αυτή;
-Η κατανόηση. (σελ. 151).

Το κακό που υπάρχει στον κόσμο οφείλεται σχεδόν πάντα στην άγνοια, κι η καλή θέληση μπορεί να προκαλέσει τις ίδιες ζημιές με την κακία, αν δεν είναι συνετή. (σελ. 152).

Ναι, αν είναι αλήθεια ότι οι άνθρωποι έχουν ανάγκη από παραδείγματα και πρότυπα που τα ονομάζουν ήρωες, κι αν πρέπει οπωσδήποτε να υπάρχει ένας τέτοιος ήρωας σε τούτη την ιστορία, ο αφηγητής προτείνει αυτόν ακριβώς τον ασήμαντο κι αφανή που είχε στο ενεργητικό του μόνο λίγη καλοσύνη κι ένα φαινομενικά γελοίο ιδανικό. Αυτό το παράδειγμα θα αποδώσει στην αλήθεια τα της αλήθειας, στην πρόσθεση ένα κι ένα το άθροισμα δύο και στον ηρωισμό τη δευτερεύουσα θέση που του πρέπει, ακριβώς μετά και ποτέ πριν από τη γενναιόδωρη απαίτηση για ευτυχία. (σελ. 159).

-Ξέρετε, γιατρέ, είπε, σκέφτηκα πολύ για την οργάνωσή σας. Αν δεν είμαι μαζί σας είναι γιατί έχω τους λόγους μου. Κατά τα άλλα, πιστεύω πως μπορώ ακόμα να υποστώ πολλά. Πολέμησα στην Ισπανία.
-Με ποιά παράταξη; ρώτησε ο Ταρού.
-Των ηττημένων. Από τότε όμως σκέφτηκα αρκετά.
-Σχετικά με τι; ρώτησε πάλι ο Ταρού.
-Σχετικά με το θάρρος. Τώρα ξέρω πως ο άνθρωπος είναι ικανός για μεγάλες πράξεις. Μα αν δεν είναι ικανός για ένα μεγάλο αίσθημα, τότε μου είναι αδιάφορος. (σελ. 185).

Όσο για μένα είχα αρχίσει να πνίγομαι. Ήμουν μαζί τους κι όμως ήμουν μόνος…
«Και τότε κατάλαβα πως ήμουν κι εγώ πανουκλιασμένος όλα αυτά τα χρόνια, κι ας πίστευα, μ’ όλη μου τη ψυχή, πως αγωνιζόμουν ενάντια στην πανούκλα. Συνειδητοποίησα πως, έμμεσα, είχα προσυπογράψει το θάνατο χιλιάδων ανθρώπων ή ακόμη πως είχα προκαλέσει αυτόν τον θάνατο, αφού επιδοκίμαζα τις πράξεις και τις αρχές που τον είχαν προκαλέσει. Οι άλλοι δεν έμοιαζαν να ενοχλούνται από το γεγονός, και πάντως ποτέ δεν το συζητούσαν εύκολα.

…. Και ξέρω καλά πως καθένας την κουβαλάει μέσα του την πανούκλα, γιατί κανείς δεν έχει ανοσία. […] Τα υπόλοιπα, η υγεία, η ακεραιότητα, η αγνότητα, αν θέλετε, είναι αποτέλεσμα της θέλησης, μιας θέλησης που δεν πρέπει ποτέ να λυγίσει. Ο τίμιος άνθρωπος, αυτός που δεν μολύνει κανέναν, είναι ο άνθρωπος που επαγρυπνά και δεν αφαιρείται … ο βάκιλλος της πανούκλας δεν πεθαίνει ούτε χάνεται ποτέ, πως μπορεί να μείνει δεκάδες χρόνια ναρκωμένος στα έπιπλα και στα ρούχα, περιμένοντας υπομονετικά μέσα στα δωμάτια, τα υπόγεια, τα σεντούκια, τα μαντίλια, τα χαρτιά και πως θα’ ρχόταν ίσως μια μέρα που η πανούκλα, για να βασανίσει ή για να διδάξει τους ανθρώπους, θα ξυπνούσε και πάλι τα ποντίκια της και θα τα’ στελνε να ψοφήσουν μέσα σε μια ευτυχισμένη πόλη”
Η αξία του ανθρώπου είναι να επιχειρεί κάτι ενάντια στο κακό ρισκάροντας και τις πιο οδυνηρές αποτυχίες κι όχι να προσπαθεί να το δικαιολογεί με δόγματα.
Μερικούς μήνες αργότερα θα βρεθεί ένας ορός, που θ’ αρχίσει να σώζει ζωές.
(από την εισαγωγή του Πωλ Γκαγιάρ)
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
O Αλμπέρ Καμύ (1913-1960), γάλλος μυθιστοριογράφος, θεατρικός συγγραφέας, και δοκιμιογράφος, τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ το 1957.
 Γεννήθηκε στο Μοντοβί της Αλγερίας από Γάλλους γονείς και πέθανε -σκοτώθηκε- στο Σανς της Γαλλίας, μαζί με τον εκδότη του Μισέλ Γκαλιμάρ, σε τροχαίο δυστύχημα. 
O Aλμπέρ Kαμύ  ζει τα παιδικά του χρόνια μέσα στην απόλυτη φτώχεια, με τον πατέρα του νεκρό στον πόλεμο και τη μητέρα του να ξενοδουλεύει.
 Τελειώνει το λύκειο με υποτροφία και συνεχίζει τις σπουδές του στη Φιλοσοφική Σχολή του Αλγερίου. Το 1934 γίνεται μέλος του Κομουνιστικού Κόμματος αλλά διαγράφεται ένα χρόνο μετά. Το 1937 εκδίδει το πρώτο του βιβλίο με τίτλο "Η καλή και η ανάποδη". 
Το 1940 με τη δεύτερη γυναίκα του αποφασίζουν να ζήσουν στο Παρίσι. Δυο χρόνια αργότερα εκδίδεται "Ο ξένος". Μετά το τέλος του πολέμου αρχίζει να ταξιδεύει: ΗΠΑ, Λατινική Αμερική, Ιταλία, Ελλάδα (1955). Δίνει μάχες για να τελειώσει ο πόλεμος της Αλγερίας, ενώ εκδίδονται το ένα μετά το άλλο τα μυθιστορήματα και τα θεατρικά έργα που τον κάνουν διάσημο σε όλο τον κόσμο.
Ιδρυτής του Theatre du Travail (1935), για το οποίο δούλεψε ως σκηνοθέτης, διασκευαστής, ηθοποιός και θεωρητικός, χρωστά σχεδόν εξίσου τη φήμη του στα μυθιστορήματά του "Ο Ξένος"και "Η Πανούκλα", όσο και στα θεατρικά του έργα "Καλιγούλας", "Οι δίκαιοι"αλλά και στα φιλοσοφικά του δοκίμια "Ο μύθος του Σισσύφου", "Ο επαναστατημένος άνθρωπος". 
Αποσπάσματα από:
http://selideslogotexnias.blogspot.gr/2009/11/albert-camus.html
Γιάννης Αγγέλου, εκδόσεις Σ. Ι. Ζαχαρόπουλος.
http://pnevmantilogias.wordpress.com
Μετάφραση Νίκη Καρακίτσου-Ντουζέ, Μαρία Κασαμπαλόγλου-Ρομπλέν, εκδόσεις Καστανιώτη.
http://www.kastaniotis.com/book/978-960-03-2738-0
http://www.camus-society.com


Η ζωή χωρίς την τρόικα, το διακύβευμα των ευρωεκλογών

$
0
0

τόνισε από το Δουβλίνο ο Αλέξης Τσίπρας, χαρακτηρίζοντας το αποτέλεσμα της εκλογικής αναμέτρηση της 25ης Μαΐου κρίσιμο για το μέλλον των χωρών όπου εφαρμόζονται τα μνημόνια.
Βίντεο με την ομιλία  του (εδω)

Ο Α. ΤΣΙΠΡΑΣ ΠΡΟΤΡΕΠΕΙ ΤΟΥΣ ΕΥΡΩΠΑΙΟΥΣ ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΝ ΣΤΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΥ
Την Ελλάδα, ως το επίκεντρο και το πεδίο μιας κρίσιμης αναμέτρησης για ολόκληρη την Ευρώπη, ανέδειξε ο Αλέξης Τσίπρας μιλώντας στην εκδήλωση που διοργάνωσαν πολιτικοί φορείς που υποστηρίζουν την υποψηφιότητά του για την Κομισιόν.
ΤΟ ΔΙΑΚΎΒΕΥΜΑ ΤΩΝ ΕΥΡΩ ΕΚΛΟΓΩΝ
"Οι λαοί της Ευρώπης γνωρίζουν πως ΑΝ στη πατρίδα μας, στην Ελλάδα, επιβραβευθεί το πείραμα της ακραίας λιτότητας και δεν ηττηθούν οι μνημονιακές δυνάμεις,
ΤΟΤΕ το πείραμα θα επαναληφθεί και θα εξαπλωθεί σε όλη την Ευρώπη.
Γι'αυτό και εκατομμύρια μάτια στην Ευρώπη, το βράδυ της 25ης Μάιου θα κοιτούν τα αποτελέσματα των εκλογών στην Ελλάδα.
ΓΙΑΤΙ το πραγματικό ερώτημα των εκλογών στην Ελλάδα είναι εάν οι επιλογές της κ. Μέρκελ και των ελληνικών κυβερνήσεων ωφέλησαν τον ελληνικό λαό".
Εάν στην Ελλάδα είχαμε τελικά success story ή μια ανθρωπιστική τραγωδία» πρόσθεσε.
Ο Αλέξης Τσίπρας αναφέρθηκε στη μετατροπή της Ευρώπης σε κλειστή κοινωνία για λίγους εις βάρος των πολλών σημειώνοντας ότι το δόγμα «επ'ωφελεία των λαών» έχει αντικατασταθεί με το «επ'ωφελεία των αγορών». «Το κέντρο λήψης των αποφάσεων έφυγε από τους πολίτες και τις κυβερνήσεις και μεταφέρθηκε σε τεχνοκράτες, κλειστά συμβούλια και στην κεντρική τράπεζα. Δεν αμφιβάλλει κανείς και καμιά ποιος είναι σήμερα ο ισχυρός παράγοντας. Το Ευρωκοινοβούλιο έρχεται σε δεύτερη και τρίτη μοίρα, μπροστά στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ μίλησε επίσης για  τις προτεραιότητες που θα προωθούσε στην  περίπτωση που θα βρισκόταν στη θέση του προέδρου της Κομισιόν.
Συνέχεια εδώ:http://www.enet.gr/?i=news.el.politikh&id=429677


Γράφει σχετικά ο πιτσιρίκος 
ΣΥΡΙΖΑ Εξωτερικού
Παρασυρμένοι από την εσωστρέφεια που χαρακτηρίζει την ελληνική κοινωνία, το πολιτικό σύστημα και τα ΜΜΕ, δεν έχουμε αντιληφθεί πως σε δυο εβδομάδες διεξάγονται εκλογές και στις υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Και μάλλον είναι οι πιο κρίσιμες εκλογές για το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ο ευρωσκεπτικισμός φουντώνει στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και μεγάλο μέρος των πολιτών –απογοητευμένο από την ανεργία και από τα παραδοσιακά κόμματα που δεν μπόρεσαν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων- στρέφεται σε ακροδεξιά κόμματα.

Αν και πρόκειται για ευρωεκλογές, τα αντιευρωπαϊκά κόμματα είναι σε διαρκή άνοδο.
Τις ευθύνες θα πρέπει να τις αναζητήσουμε –κυρίως- στα ευρωπαϊκά σοσιαλδημοκρατικά κόμματα που μετατράπηκαν σε νεοφιλελεύθερα και απογοήτευσαν τους ψηφοφόρους τους.

Από το κάδρο δεν θα μπορούσε να λείπει και η κινδυνολογία...

Τη σοβαρότητα των εκλογών επισημαίνει στο κύριο άρθρο της και η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.
Κάπως γενικά  βεβαίως, αλλά μας χτυπά εκεί που πονάμε :στην οικονομία.
Τομέας αγαπημένος του ιστολογίου μας δεν μπορούμε παρά να φιλοξενήσουμε τις απόψεις που ξεδιπλώνει.
Τίτλος:Ο κίνδυνος ατυχήματος
Οι ενδείξεις πληθαίνουν πως φτάνουμε στο τέλος της μακράς και πολύ επώδυνης ύφεσης.
Τόσο οι αριθμοί όσο και τα σημάδια από την πραγματική αγορά δείχνουν ότι βρισκόμαστε στο χαμηλότερο σημείο που μπορεί να βρεθεί η οικονομία.
Την ίδια στιγμή, όμως, ξαναμπαίνουν στην εικόνα της Ελλάδος το στοιχείο του πολιτικού ρίσκου και ο κίνδυνος ατυχήματος, προκαλώντας ανησυχία σε όσους έχουν επενδύσει στη χώρα τους τελευταίους μήνες. Οι επικείμενες ευρωεκλογές έχουν ιδιαίτερη σημασία, γιατί ένα χαοτικό αποτέλεσμα μπορεί να οδηγήσει στην ακυβερνησία και στην απώλεια ενδιαφέροντος για την Ελλάδα από εκείνους που πίστεψαν στο σενάριο της ανάκαμψής της.

Αλλά παρά τα όσα γράφει η εφημερίδα ο καιρός περνάει-είμαστε στον 4ο χρόνο μ.ΔΝΤ- καμία Άνοιξη δεν ήρθε  και οι αποκαλύψεις που έρχονται από τας Ευρώπας καίνε και τα τελευταία επιχειρήματα των υποτιθέμενων σωτήρων μας.
Όπως επισημαίνει ο mike εδώ

Τα ψέματα τελείωσαν. Ο καθένας την ψήφο του και την ατομική του ευθύνη. Δικαιολογίες πλέον για εξαπατημένο λαό και λοιπά φαιδρά δεν υπάρχουν.


Η εκλογολογία συνεχίζεται.Δεν θα πάμε για ψάρεμα...θα πάμε στις Κάννες


Ο Αλέξης Τσίπρας στο Eurodebate

$
0
0
Μετά τις  αποκαλύψεις των τελευταίων ημερών  ο λόγος του Α.Τσίπρα  απέκτησε αναμφίβολα άλλες διαστάσεις. 
Από το Κουτί της Πανδώρας *
Οι Έλληνες, μετά από μία τετραετία συνεχόμενης υποτίμησης και εξευτελισμού, είχαν την ευκαιρία να ακουστούν με έναν άλλο τρόπο στην Ευρώπη. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε τις εντυπώσεις όταν απευθύνθηκε στον Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, ζητώντας εξηγήσεις για το τι συνέβη στις Κάννες, μετά τις πρόσφατες αποκαλύψεις των Financial Times, με τον υποψήφιο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος να τηρεί σιγήν ιχθύος.
Για το αν θα τα καταφέρει να υποστηρίξει  και στο μέλλον αποτελεσματικά τη χώρα στην Ευρώπη  μπορούμε να έχουμε όσες  επιφυλάξεις θέλουμε, αλλά αυτή η παρουσία του ήταν εξαιρετική.

Πριν ακόμη κοπάσει ο θόρυβος από τα δημοσιεύματα των Financial Times(τα οποία έχουν συνέχεια) ήρθε  η δημόσια ομολογία του Ντομινίκ Στρος Καν, ότι ο ΓΑΠ του ζήτησε  την βοήθεια του ΔΝΤ τον Ιούνιο του 2009( πριν δηλαδή γίνουν εκλογές και τις κερδίσει με το σύνθημα "λεφτά υπάρχουν"παραμυθιάζοντας τον κόσμο).
Ο Στρος Καν στέλνει τον Παπανδρέου στο Ειδικό Δικαστήριο!γράφει το olympia

Δεν είναι κάτι που δεν γνωρίζαμε, αλλά η δημόσια παραδοχή έχει άλλο βάρος . Το θέμα  της διαφθοράς στην Ευρώπη το είχε αναδείξει και ο Λ.Λαζόπουλος στην εκπομπή του
(το βίντεο εδώ:http://www.youtube.com/watch?v=-Ia0FPdyMB4 ) και πολλά ιστολόγια ανάμεσά τους και το δικό μας με πλήθος κειμένων.
Αλλά .. τότε οι καιροί ήταν άλλοι και δεν βόλευαν  τέτοια ακούσματα.
Η ομολογία έγινε σε εκπομπή  που μετέδωσε προχθές το βράδυ η γαλλική δημόσια τηλεόραση, ενόψει των ευρωεκλογών. 
Το «Μυθιστόρημα της Κρίσης»  ήταν το θέμα της εκπομπής που φιλοξένησε τον  Στρος Καν, ο οποίος ανάμεσα στα άλλα είπε  για την Ευρώπη, πως επιτάχυνε την κρίση και είχε ως συνέπεια «την επιβολή μιας ανυπόφορης» πολιτικής στην Ελλάδα».

Χαρά και απογοήτευση μαζί με αυτά που ακούμε.
Γιατί καμία παρέμβαση δεν είναι τυχαία. Όπως και τα  δημοσιεύματα των FT για το ευρώ. Περίεργη δεν είναι η συγκυρία ;

Αλλά ας δώσουμε μια ευκαιρία στη χαρά πριν μας παρασύρει πάλι η κατήφεια.
Την επιτυχημένη εμφάνιση του Τσίπρα την αναπαράγουν όλα τα μέσα. Δεν γίνεται εμείς να μείνουμε αμέτοχοι.

Υποκλίνεται στον Τσίπρα ακόμα και ο Τράγκας
Παρασκευή, 16 Μαΐου 2014
Ακόμα και ο Γιώργος Τράγκας που από τη στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε κεφάλι στις δημοσκοπήσεις δεν σταμάτησε να τον συκοφαντεί, σήμερα το πρωί αναγκάστηκε να υποκλιθεί στον Αλέξη Τσίπρα για όσα είπε και για την επιλογή να μιλήσει Ελληνικά εχτές το βράδυ στο debate για την  Προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. 
Είναι σημαντική αυτή η τοποθέτηση, 48 μόλις ώρες πριν το άνοιγμα της κάλπης, μιας και πρόκειται για την εκπομπή με τη μεγαλύτερη ακροαματικότητα, που απευθύνεται σε ένα ευρύ ακροατήριο. Την ίδια ώρα προειδοποιεί οτι το σύστημα επιδιώκει να πολυδιασπάσει την ψήφο του ελληνικού λαού σε σχήματα και δημάρχους φιλοκυβερνητικούς στην ουσία, ώστε να ερμηνεύσει εκ των υστέρων το αποτέλεσμα ως ψήφο στην σταθερότητα, δηλαδή στη συνέχιση της ίδιας πολιτικής. Σε αυτή την 
κατηγορία εντάσσει ο Τράγκας την υποψηφιότητα Σγουρού, τον Καμίνη, το Ποτάμι, την Ελιά και τα άλλα αντίστοιχα μορφώματα.
Συνέχεια εδώ:http://kerasiakrinoi.blogspot.gr/2014/05/blog-post_16.html

«Η Ελλάδα κλέβει τα φώτα της δημοσιότητας στο ευρωντιμπέιτ»
http://www.newsbeast.gr/politiki/arthro/680414/provadisma-suriza-me-5-monades-se-nea-dimoskopisi/

Όπως είναι φυσικό,πολλοί εκνευρίστηκαν με τις τελευταίες εξελίξεις.Πάμε να δούμε αντιδράσεις.
twitter

Evangelos Antonaros
‏@EvangAntonaros
Μού είπαν μόλις τα ευρήματα μιας νέας δημοσκόπησης που αρνούμαι να πιστέψω κ γι αυτό δεν τα δημοσιοποιώ.Θα περιμένω μέχρι τ βραδυ της 25/5.αρρησία ‏@Parrisia  15 Μαΐ


Βαγγέλη... σαν τα μικρά παιδιά κάνειςVangelis ‏@vagtsal  24 ώρες
Η ΝΔ τρίτο κόμμα? @EvangAntonaros @katerinavas1entimos 


‏@polivlakas  24 ώρες
Συριζα 25-27% και ΝΔ 19-21% @EvangAntonaros: Μού είπαν ευρήματα μιας νέας δημοσκόπησης που αρνούμαι να πιστέψω,περιμένω τ βραδυ της 25/5.Δραχμαντινετζάντ 


@EvangAntonaros εγώ τα ξέρω, ο αρχηγός μας, ο Κώστας, είναι ο καταλληλότερος με 80%!! Αλλά η ΝΔ δε φτάνει ούτε το 12%.


Δραχμαντινετζάντ ‏@giopso  9 ώρες
"@JunckerEU : Επικίνδυνος γ την Ελλάδα ο @atsipras"Άλλες 200.000 ψήφους για τον ΣΥΡΙΖΑ. Όλοι για τον Τσίπρα δουλεύουν.

Περισσότερα
Α. Σαμαράς: Ο ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκει την πολιτική αστάθεια 
16/5/2014-17:15
Το διακύβευμα των εκλογών θέτει σε συνέντευξή του στο «Πρώτο Θέμα» ο Αντώνης Σαμαράς επισημαίνοντας πως υπάρχει ο κίνδυνος, αν γίνουν λάθη, η χώρα να επιστρέψει στο παρελθόν. Ο πρωθυπουργός εκφράζει την εκτίμηση πως ο λαός δεν πρόκειται να ψηφίσει ποτέ να γυρίσει η 
Ελλάδα πίσω στην κρίση και εξαπολύει σφοδρή επίθεση στον ΣΥΡΙΖΑ χαρακτηρίζοντάς τον «κόμμα της κρίσης».
Συνέχεια εδώ:http://www.capital.gr/gmessages/showTopic.asp?id=4374225
Και δυο τρία σχόλια κάτω από το άρθρο
occupy 
Αν ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κόμμα της κρίσης, τότε η ΝΔ είναι κόμμα της χρεοκοπίας.

Occam 
Η πολιτική ευστάθεια μας έσκισε τους φόρους, ανεργία ... κλπ μην τα ξαναγράφω
 Αλειτρούητος (⌘+☆) @soiramk  ·  9 ώρες
#TellEurope RT @GranaziOrg: ΕΝΟΙΚΙΑΖΟΝΤΑΙ ΕΡΓΑΤΕΣ 
– ΔΕΚΤΗ ΚΑΙ ΔΟΚΙΜΗ
http://granazi.org/enoikiazontai_ergates_dekti_kai_dokimi/… 

opsis 
εχασε την ψυχραιμια του ο σαμαρας,μαλλον βλεπει οτι ουτε δευτερος δεν θαναι.α...το καπιταλ δεν εχει κανενα σχολιο για το χτεσινο ντιμπειτ?εμεις παντως νιωσαμε οτι καποιος ειπε αυτα που εμας με καθε τροπο μας απαγορευουν να πουμε,φιμωνοντας μας με πρετεντερηδες,κωνστες και καπιταλ

urijios 
Πολιτικη ασταθεια ειναι να θελεις να ανατραψεις μια κυβερνηση ξενοδουλων, ανικανων, οσφυοκαμπτων, λακεδων που ο καθε Μπαροζο μπορει να διαταζη τι θα κανης, ο καθε Σοιμπλε να ειναι γκαουλαιτερ της χωρας σου και ενας απιθανος Δανος να ειναι υπατος αρμοστης που θα σου υπαγορευει ποσους φορους θα βαλης, πως θα ξεπουλησεις ολα τα περουσιακα στοιχεια της χωρας κοψοχρονια σε διαφορα λαμογια,ποιος θα ειναι ο μισθος που θα παιρνεις, ποσες ωρες θα δουλευεις, αν πρεπει να παιρνεις συνταξη κ.λ.π.
Ε, λοιπον αυτην την κυβερνηση οφειλει ο Τσιπρας να την ανατρεψη και αυτους που πουλησαν την χωρα, ειτε οπως ειπε ο Παναγουλης να τους περαση απο ειδικο δικαστηριο, ειτε οπως ειχε πει ο Καρατζαφερης να στηση νεο Γουδη.


Ε,ναι καλά τα είπε αν κρίνουμε από το ξεκίνημα του λόγου του. 
Ο Αλ. Τσίπρας στο debate των 5 υποψηφίων για την προεδρία της Κομισιόν. «Ονομάζομαι Αλέξης Τσίπρας και προέρχομαι από μια χώρα που έγινε πειραματόζωο της πιο σκληρής λιτότητας».

Είμαι ο Αλέξης Τσίπρας και είμαι από τη χώρα πειραματόζωο


Ο Αλ. Τσίπρας στο debate για την προεδρία της Κομισιόν (β'μέρος)
Ο Αλ. Τσίπρας στο debate για την προεδρία της Κομισιόν (γ'μέρος)

Περισσότερα

Φανερά εκνευρισμένος εμφανίστηκε ο υπουργός Υγείας, Α. Γεωργιάδης, κατά τη διάρκεια προχθεσινής τηλεπώλησης βιβλίων - όσο σχήμα οξύμωρο και αν ακούγεται το "υπουργός Υγείας"μαζί με το "τηλεπώληση βιβλίων"στην ίδια πρόταση, στην Ελλάδα του Σαμαρά όλα γίνονται...
Όπως σχολιάζει το Jungle Report: "Ο Μπουμπούκος είναι η απόδειξη της αποτυχίας του Εθνικού Συστήματος Υγείας του οποίου προΐσταται (όταν δεν παραληρεί στις τηλεοράσεις και στα τουίτερ)". Αλήθεια δείτε το βίντεο.
http://www.youtube.com/watch?v=kvHa1nvQmr0

Περισσότερα
Αντιγράφω αποσπάσματα  από την ανάλυση του zaphod
Eurodebate: Κριτική απόδοσης - τουιτεριές

Λογικό ήταν μιας και ο άνθρωπος δεν έχει ζήσει έξω, όσο καλά αγγλικά και να ήξερε (λέμε τώρα) να ήταν ένα κλικ πίσω. Από την άλλη σε σοβαρούς ανθρώπους μετράει το τί λες και όχι η γλώσσα που το λες, οπότε οκ. Απο την παράλλη όποιος θέλει καλά αγγλικά να πα να ψηφίσει ΓΑΠ διοτι αν νομίζετε πως ο πιτσαρία-που-έσκισε νογάει απο τούτα τόσο καλά πια επιτρέψτε μου να επιψυλάσσομαι.Tελος πάντων γελάσαμε και με τον Μουρούτη και με τις γνώμες του:
George Mouroutis @gmourout
Ο κ. Τσίπρας θα δέχεται ερωτήσεις στα Αγγλικά και θα απαντάει στα Ελληνικά
9:31 PM - 15 May 2014

Αλλά δεν ξέρετε το γέλιο που έριξα όταν ανακάλυψα πως ο υποψήφιος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, ο Ζαν Κλωντ Γιούνκερ δηλαδής, δεν μίλαγε στα αγγλικά αλλά στα γαλλικά!! Προσπάθησα, όπως και άλλοι, να το επικοινωνήσω με τον προϊστάμενο της μουρουτιέρας, αλλά δεν ....

zaphod b @aeisixtir
Follow
Ασχετο, αλλα ρε @gmourout εκεινος ο βλάχος ο Γιουνκερ που απαντούσε στα γαλλικά τίνος κόμματος είναι;
1:42 AM - 16 May 2014
κλείνει η παρένθεση ->)

Τελος ειχαμε το debate, είχαμε και τον Μουρούτη live να πετάει συνεχόμενες κοτσάνες, καλά περάσαμε. Σαν ελληνικό twitter δηλαδής. Πέρα απο αυτά όμως τι γνώμη σχημάτισα εγώ;

Σειρά σχεδόν τυχαία, κυρίως όπως ανακαλώ τον εαυτό μου να το σκέφτεται:
Μάρτιν Σουλτς: Το Ευρωπαϊκό ΠΑΣΟΚ. Χάλια μαύρα. 
Γνωρίζει πως περί κρίσεως έχει πολιτικό (σαν κόμμα αλλά και προσωπικά) μερίδιο ευθύνης. Γενικολογίες, τράπεζες, γενικολογίες, οχι στον Πούτιν, γενικολογίες, τράπεζες. Του την είπε ο Φερχόφσταντ στα μούτρα και δικαίως. Θυμάμαι χτες να τον βλέπω να του ρίχνονται απο αριστερά και δεξιά και να κάνει πως δεν τρέχει κάστανο και δεν ήξερα πως να το χαρακτηρίσω. 
Μέχρι που βρήκα αυτό:
xasodikis @xasodikis
Follow
Εξαιρετικός ο Μάρτιν Σουλτς στο ρόλο της κρεμάστρας.
12:09 AM - 16 May 2014
Ζαν Κλωντ Γιούνκερ: Για λύπηση. Χειρότερα και από τον Μάρτιν. Αν εισαι τόσο παλιός στο κουρμπέτι και οι απαντήσεις σου είναι τόσο γενικόλογες, η φάτσα σου τόσο κάθιδρη και οι τράπεζες η κυριότερη σου έννοια, ε δεν πας πουθενά. Όταν δε είπε πως "Θα πρέπει να σεβόμαστε τα  εθνικά συντάγματα"εδώ γέλαγαν και οι πέτρες (εννοώντας προφανως πως θα τα σεβόμαστε αν λένε ό,τι θέλουμε). 
Εκεί γύμνωσε το λαιμό του, ο Αλέξης το πήρε πρέφα γρήγορα και άρχισε να τον κοπανάει σαν χταπόδι με το κοινό να τον χειροκροτάει.

adiasistos @adiasistos
Follow
Ποιοι χειροκρότησαν το κομμούνι ρε; Γέμισε συριζαίους και η Ευρώπη; Τι κάνει η interpol; #TellEurope
10:08 PM - 15 May 2014

Η γενικότερη εντύπωση που έδωσε ο Ζαν Κλωντ λοιπόν ήταν περίπου αυτή: 
αδικειμενικος ® @iamcramped
Follow
ο γιουνκερ ετσι οπως τον ειδα ταβανι εχει τη θεση σταθμαρχη στο λιανοκλαδι βραδινη βαρδια να μην εχει πολυ κινηση ο σταθμος
11:33 PM - 15 May 2014

choricos @choricos
Follow
Η Πράσινη κ ο φιλελεύθερος κατάγγειλαν διαφθορά κ ότι η Κομισιόν παίρνει οδηγίες από Βερολίνο και ο Γιούνκερ έκανε το παγόνι.Φωλιά λερωμένη.
11:17 PM - 15 May 2014
Αν τώρα η μουρουτιέρα ενθουσιάστηκε, ε τι να πω...
George Mouroutis @gmourout
Follow
Ο Γιουνκερ, για τον μέσο Ευρωπαίο ψηφοφόρο εξέπεμψε  σταθερότητα ! Ο κ. Τσιπρας απευθύνθηκε αποκλειστικά στο Ελληνικο αριστερό κοινό του
1:19 AM - 16 May 2014
Γκυ Φερχόφσταντ: Πολύ καλός. Ο άνθρωπος ειναι της πιάτσας, έχει ασκήσει πραγματική διοίκηση και εχει και πνεύμα. Ειδικά εκεί που είπε στα μούτρα του Σουλτς πως δεν είναι και τόσο έξυπνος γέλαγαν και τα σκαμπώ. Μειονέκτημα του, το διαρκές μειονέκτημα των φιλελευθερων. Οπως θα το έλεγε και ο Τζιμακος: "ΟΚ, but what about the human being?". 

Ειδικά προς το τέλος, στα πιο τζιζ θέματα, έκανε αβαβα, μην μας πάθουν και τίποτα τα λόμπι και  οι τράπεζες.
Συνολικά εξέπεμψε καλή εικόνα, σοβαρός, μετρημένος, με όραμα για την ευρώπη (βασικά με αναζήτηση οράματος) αλλά και με το γνωστό μειονέκτημα. Δεν παρέλειψε να μπει προσωπικά στους συνομιλητές του όποτε έβλεπε πως τον έπαιρνε, ήταν γενικά απο τα συν του διαλόγου
Τελικό Συμπέρασμα για τα "δικά μας": Ο Αλέξης τα πήγε περίφημα, καταφερε πρώτα απ΄όλα να κλείσει στόματα για διαφορες κατηγορίες όπως
* Διγλωσσία. Είπε έξω ακριβως αυτα που λέει μέσα - και καλύτερα
* Ευρωφοβία, ευρωσκεπτικισμο, ευρωαποφυγη πως το λένε. Αντιθέτως ήταν πιο ευρωπαίος απο τους υπόλοιποι
* Τζάμπα μαγκιές. Αντιθέτως. Στον Γιουνκερ έτσι θα μίλαγε ποτέ ο Βενιζέλος; Ο Σαμαράς; Ο Στουρνάρας;
* Αγνοια περί τα ευρωπαϊκα. Αντιθέτως τα πήγε ΟΚ. Δεν ήταν και Γκυ, αλλά τα πήγε ΟΚ. Έτσι και αλλιως σχολές Δημάρχων, επιτρόπων, προέδρων επιτροπών κτλ δεν υπάρχουν.
Πρωτα απ΄όλα (και πιο αντικειμενικά) ασχολήθηκε πολύς κόσμος μαζί του, δεύτερον είπε πράγματα που εκφράζουν (με αυτή τη σειρά) την Ελλάδα, την Ευρώπη, τον Ευρωπαϊκό νότο και την Αριστερά που δεν θα έλεγε κανένας, τρίτον έδειξε πως μπορεί να σταθεί παραέξω, τέταρτον έδειξε πως δεν είναι Γκρίλλο, κάτι το οποίο οι ευρωπαίοι λαμβάνουν σοβαρά υπόψη.
Συνέχεια εδώ:http://aeisixtir.blogspot.com/2014/05/eurodebate.html

Στο debate συμμετείχαν ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, υποψήφιος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, ο Μάρτιν Σούλτζ υποψήφιος των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών, ο Γκάι Φερχόφσταντ απο τους Φιλελεύθερους Δημοκράτες, η Σκά Κέλλερ απο τους Οικολόγους και ο Αλέξης Τσίπρας υποψήφιος του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς.  Συντόνισε η Ιταλίδα δημοσιογράφος Μόνικα Ματζόνι παρουσιάστρια  και διευθύντρια του ιταλικού δημόσιου σταθμού  RAI News24. 
 See more at: http://stokokkino.gr/article/8348/Al-Tsipras-Kaloume-tous-polites-tis-EE-na-psifisoun-aristera-gia-tin-dimokratia-kai-tin-allileggui#sthash.TpK19rg2.dpuf


*Πρωτιά για Τσίπρα, μακράν χειρότερος ο Γιούνκερ, σύμφωνα με τους Ευρωπαίους
Η παρουσία του Αλέξη Τσίπρα στο χθεσινό debate για την προεδρία της Κομισιόν ήταν ένα θέαμα στο οποίο μάλλον οι Ευρωπαίοι δεν είχαν συνηθίσει, καθώς οι «μαγκωμένοι» Γιούνκερ και Σουλτς είναι πιο κοντά στο στερεότυπο του Ευρωπαίου ηγέτη. Κατά γενική ομολογία, ο υποψήφιος του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς «έκλεψε την παράσταση», όπως άλλωστε μαρτυρά και το γεγονός ότι από τους πέντε συμμετέχοντες ήταν αυτός που στο Twitter είχε τις περισσότερες αναφορές (17.763 έναντι 16.160 του Μάρτιν Σουλτς, 13.693 του Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, 13.603 του Γκι Φερχόφσταντ και 10.136 της Σκα Κέλερ).
http://www.koutipandoras.gr/article/113845/twitter-psifise-tsipra-sto-debate-gia-tin-proedria-tis-komision


H Eλλάδα σε μια (Z)αριά

$
0
0

Είναι αργά, και το ενδιαφέρον όλων προφανώς είναι στραμμένο στα αποτελέσματα των εκλογών. Μα κι εγώ όλο το απόγευμα μάζευα ενδιαφέροντα σχόλια από το Tweet. Κουρασμένη από την φορτωμένη ημέρα δεν θάθελα να αδικήσω τα όσα σημαντικά ειπώθηκαν μετά το πέρας της ψηφοφορίας  αναρτώντας τα βιαστικά. 
Γι'αυτό ας μείνουμε στα "μαντάτα"που μας  ήρθαν από την "πολιτισμένη"Ευρώπη τις τελευταίες ημέρες, και τις αντιδράσεις που ξεσήκωσαν στα ΜΜΕ και αλλού. Έτσι κι αλλιώς ήταν προγραμματισμένο να αναρτηθούν. Ξεκινάμε με ένα κείμενο πολύ ωραία δοσμένο. Το δικό μας σχόλιο στο τέλος .

Ο τίτλος της σημερινής ανάρτησης  είναι και ο τίτλος του άρθρου του Αντώνη  Δαλίπη για τη στήλη του στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ στις 16/5/2014 .
Όσοι ακόμη επιμένουν να πειραματίζονται και βιάζονται να δουν σκηνές από το μέλλον, δεν έχουν παρά να παρακολουθήσουν τις αποκαλύψεις για τον «παρ'ολίγον θάνατο» της Eλλάδας.
Στους περισσότερους Eλληνες τα γεγονότα, που είχαν φέρει τη χώρα στο χείλος του γκρεμού πριν από δύο και τρία χρόνια, είναι περίπου γνωστά.
Όμως, οι λεπτομέρειες για τα τραγικά γεγονότα και το θρίλερ, που παίχθηκε σε σκοτεινές αίθουσες, έρχονται τώρα  στο φως από πολλές πηγές ταυτόχρονα και είναι συγκλονιστικές.
Tο... φεστιβάλ με το ντοκιμαντέρ «H Eλλάς πειραματόζωο» οργανώθηκε παντού.
Tο δράμα παίχτηκε στις Kάννες με παρόντες όλους τους ισχυρούς του κόσμου, κατά μόνας στο υπόγειο ξενοδοχείου του Bρόκλαβ της Πολωνίας και σε θέρετρο της Bόρειας Θάλασσας.
Oίδιος ο πανίσχυρος τότε υπουργός Oικονομικών των HΠA, Tίμοθι Γκάιτνερ, αποκαλύπτει τώρα ότι ανήσυχος για τις προθέσεις των Eυρωπαίων έναντι της Eλλάδας σπεύδει στο θέρετρο Sylt για να πείσει τον B. Σόιμπλε.
Φεύγει κατατρομοκρατημένος, καθώς ο Σόιμπλε χωρίς μισόλογα εκφράζει ανοιχτά την επιθυμία να «κλοτσήσει» την Eλλάδα, τονίζοντας πως «η ελληνική έξοδος από την Eυρωζώνη θα ήταν τόσο τραυματική που θα βοηθούσε να τρομοκρατηθεί η υπόλοιπη Eυρώπη».
Σχεδόν ένα χρόνο νωρίτερα, στις Kάννες, οι μάρτυρες για το παρ'ολίγον Grexit ήταν αρκετοί, ενώ στο υπόγειο του ξενοδοχείου στην Πολωνία ο τότε Eλληνας υπουργός Eυάγγ. Bενιζέλος άκουγε τον Σόιμπλε κυνικά να του αναπτύσσει το σχέδιο για έξοδο της χώρας από το ευρώ.
«Θα μπορούν, είπε, οι Eλληνες να κάνουν αναλήψεις από τα ATM από 50 - 100 ευρώ την εβδομάδα»!
Tο παράδοξο είναι ότι με τόσες μαρτυρίες, γραπτές και προφορικές, έχοντας μάλιστα νωπές τις εικόνες από τις ουρές καταθετών στις τράπεζες και τις επιβεβαιωμένες πληροφορίες για τις «αερογέφυρες» που είχαν στηθεί για να τροφοδοτούνται οι τράπεζες με ευρώ και να αποφευχθεί ο πανικός, υπάρχουν ακόμη πολλοί που συνεχίζουν να διακινούν το παραμύθι της «μπλόφας».
Συνωμοσιολόγοι ως συνήθως και μυθοπλάστες αποφαίνονται με σιγουριά ότι όλα αυτά ήταν απλώς εκβιασμοί.
Hλογική τους απλή έως απλοϊκή είναι ότι οι Eυρωπαίοι καλλιέργησαν ένα κλίμα φόβου και τρομοκρατίας, μπλόφαραν, όπως πολλοί συνηθίζουν να κάνουν παίζοντας χαρτιά στα ελληνικά καφενεία, και οι αφελείς ή και οι «προδότες» Eλληνες πολιτικοί έπεσαν στην παγίδα.
Γι'αυτό και ορισμένοι ακόμη και τώρα επισήμως από τα προεκλογικά μπαλκόνια επιδίδονται σε παλικαρισμούς και σε λεβέντικες κορόνες.
Iσως γιατί μπερδεύουν το ηρωικό «Z» του K. Γαβρά με το μυστικό «Σχέδιο Z» που είχαν ετοιμάσει οι τεχνοκράτες σε Bρυξέλλες και Φραγκφούρτη για την έξοδο της Eλλάδας από το ευρώ. Kαι προφανώς θέλουν να ξαναπαιχτεί το θρίλερ...

Δικό μας σχόλιο:πολύ σωστές οι επισημάνσεις του κ. Δαλίπη, όπως και άλλων δημοσιογράφων που έγραψαν σχετικά με τις αποκαλύψεις από τις  Ευρώπες(γιατί στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν πρόκειται για κοινές αποφάσεις).
Μια απορία όμως μου την δημιουργούν τα όσα  διαβάζω.
Το κείμενο ξεκινά με τα αυταπόδεικτα και που καταλήγει;
Από που πηγάζει ο  χαρακτηρισμός  "μυθοπλάστες"για όσους μιλούσαν για μπλόφα των Ευρωπαίων; 
Δηλαδή οι Eυρωπαίοι δεν καλλιέργησαν "κλίμα"φόβου και τρομοκρατίας;
Δεν μας υποτίμησαν συνολικά σαν λαό με διάφορα δημοσιεύματα, ή δεν μας απείλησαν;
Δεν είχαν καμιά ευθύνη τα κεντρικά ευρωπαϊκά όργανα για τους αριθμούς που ξώκειλαν στην Ελλάδα -και όχι μόνο όπως έγινε φανερό λίγο μετά;
Οι ακριβοπληρωμένοι από εμάς μηχανισμοί ελέγχου  ήταν και είναι διακοσμητικοί;
Όταν παιζόταν το δράμα στις Kάννες τι ακριβώς έγραφαν οι εφημερίδες σας και τα υπόλοιπα ΜΜΕ; θυμάστε;
Και ποιοι ακριβώς δημοσιογράφοι μιλούσαν τότε με "επιβεβαιωμένες πληροφορίες"ότι μεταφέρονταν νύχτα χρήματα, εκτός από τους συνωμοσιολόγους;
Επίσης  τι μας λέτε τελικά πως  δημοκρατία στην Ευρώπη είναι ότι αποφασίζει ο Σόιμπλε, και ο κάθε Σόιμπλε κι αυτό δεν είναι μπλόφα ...έτσι;
Και ότι το τρομακτικό  αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει η ευρωζώνη και η ίδια η ΕΕ και επιβεβαιώνεται κάθε μέρα, σίγουρα δεν είναι αποτέλεσμα λανθασμένων πολιτικών αποφάσεων ή συμφερόντων;
Η  ανικανότητά τους  δε να δώσουν έστω και ελάχιστα  πιο ανθρώπινες λύσεις στα ομολογουμένως δύσκολα προβλήματα που έχουν προκύψει, δεν κοστίζει καθημερινά σε ζωές;
Ε,και μετά από όλες αυτές  τις μαζεμένες ερωτήσεις, μου έρχεται άλλη μια.
Πολύ καλή η προσπάθεια χειραγώγησης κ. Δαλίπη. Που την σπουδάσατε;
Και ζητώ συγγνώμη αν σας αδικώ, αλλά πραγματικά η πρώτη ανάγνωση του κειμένου σας μου άφησε μια "καλή εντύπωση". Η δεύτερη όμως...
Αλλά ας μείνουμε σε αυτά για σήμερα γιατί η κούραση με ξεπερνά. 
Σχετικά με τις τελευταίες αποκαλύψεις θα συνεχίσουμε με άλλα κείμενα στο μέλλον.
Όπως είπαμε τις προάλλες, δεν θα πάμε "γενικά"για ψάρεμα, θα πάμε στις Κάννες!!
Viewing all 539 articles
Browse latest View live